" ពីព្រេាះខ្ញុំមិនចូលចិត្តពន្លឺ មិនអីទេបើជុងគុកមិនចូលចិត្តខ្ញុំនឹងបើកភ្លើងអោយ "ថេយ៉ុងរកងើបដើរទៅបើកភ្លើងហើយ ជុងគុកក៏និយាយឃាត់
" មិនអីទេ បើថេយ៍មិនចូលចិត្តមិនបាច់ធ្វើវាឡើយ "
ជុងគុកនិយាយដោយសម្លេងស្រទន់ ថេយ៉ុងស្រក់ទឹកភ្នែកមកតក់ៗមិនអាចទប់បាន
" ហេតុអី ក៏ថេយ៍យំបែបនេះ ? "
" ហិហិ មិនអីទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែខានឮសំដីបែបនេះយូរប៉ុណ្ណេាះ "ថេយ៉ុងដៃគ្រវាសទឹកភ្នែកចេញទាំងស្នាមញញឹម
" បើចឹងខ្ញុំនឹងធ្វើជាអ្នកបារម្ភពីថេយ៉ុង តើបានទេ? "
" ហ្ហឹក~~ហ្ហឹកៗ បានបាន ហ្ហឹក~~~ហ្ហឹក " មិនអាចយំបានថេយ៉ុងយំដោយក្តីរំភើប គេពិតជាមិនអាចទប់ទឹកភ្នែកបានឡើយនៅពេលនេះ
" កុំយំថេយ៍យំមិនស្អាតទេ ថេយ៍ញញឹមទើបស្អាត"
" ហិហិ អរគុណ "
ថេយ៉ុងញញឹមទាំងទឹកភ្នែកសម្លឹងមើលទៅកូនពស់ ពេលនេះម៉ោងនេះគេមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្តៅណាស់ គេខានទទួលអារម្មណ៍បែបនេះមកជាយូរហើយ ក្តីទុក្ខក្តីឈឺចាប់ក៏រសាយតាមខ្យល់អស់ខ្លះហើយ ។
ពេលវេលាកន្លងទៅមួយម៉ោងៗ វាចូលដល់ពេលយប់ទៅហើយ ថេយ៉ុងក៏ញុាំអាហារពេលយប់រួចទើបសាកយកសាំងវិចអោយទៅកូនពស់របស់ខ្លួន មានឈ្មេាះជាជុងគុក។
ដៃស្រឡូនកាន់ចានតូចមួយដែលដាក់សាំងវិចនៅទីនេាះ ជើងស្រឡូនក៏ដើរសំដៅទៅបន្ទប់របស់ខ្លួន។
+ក្នុងបន្ទប់
ក្រាក'~~
" ជុងគុក ខ្ញុំយកអាហារមកអោយហើយ សាកញុាំវាទៅមើលឆ្ងាញ់រឺអត់? " ថេយ៉ុងដាក់ចាននេាះនៅលើពូក
" អោយតែជារបស់ថេយ៍អោយមកខ្ញុំគឺវាតែងតែឆ្ងាញ់ជានិច្ច" កូនពស់វាមកជិតថេយ៉ុង
" ហិហិ ចឹងឆាប់ញុាំទៅណា"
ថេយ៉ុងក៏អង្គុយនៅលើឥដ្ឋ ច្រត់ដៃពូក សម្លឹងមើលកូនពស់ កំពុងតែចឹងសុីសាំងវិច ។
ថេយ៉ុងសម្លឹងមើលទៅជុងគុកដោយស្នាមញញឹមតិចៗ វាគឺជារឿងអភូតហេតុណាស់ ដែលមានរឿងបែបនេះកើតឡើង តែក៏អរគុណដែរ នៅពេលមានជុងគុកចូលមកក្នុងជីវិតខ្លួនបែបនេះ ខ្លួនក៏មិនសូវឯការដូចពេលមុនដែរ។
បានបន្តិចជុងគុកក៏សុីអស់ពាក់កណ្តាល ក៏ឈប់
" ហេតុអីក៏ឈប់ចឹង ជុងគុក?"
" ខ្ញុំឆ្អែតហើយ "
" ចឹងចាំខ្ញុំយកចានទៅទុកសិន " ថាហើយថេយ៉ុងក៏យកចានទៅទុក មកវិញជាមួយនឹងទឹកមួយកែវ។
" នេះជុងគុក ផឹកទៅ "
" បាទ " ជុងគុកក៏លិតផឹកទឹកនេាះ ដល់ឆ្អែតថេយ៉ុងក៏យកកែវទឹកនេាះទៅទុក និងឡើងមកអង្គុយជាមួយជុងគុក។
" ខ្ញុំឆ្ងល់ដល់ហើយ តើពស់ដូចជាជុងគុកមានទៀតទេ?"
" មាន គ្រាន់តែចំនួនតិចតួចតែប៉ុណ្តេាះ"
" អូរ..តើពួកគេនៅឯណា "
" វាជារឿង សំងាត់ខ្ញុំមិនអាចប្រាប់ថេយ៍បានឡើយ"
" មិនអីទេ ជុងគុកខ្ញុំសូមទៅងូតទឹកសិនហើយណា"
"បាទ "
ថាហើយថេយ៉ុងក៏ចូលទៅងូតទឹក កន្លងបាន15នាទីថេយ៉ុងក៏ចេញមកជាមួយនឹងកន្សែររុំតែផ្នែកខាងក្រោម ចំណែកផ្នែកខាងលើអាក្រាត ចេញសាច់ ខ្ចីញេញ ។
ថេយ៉ុងឡើងទៅអង្គុយនៅលើពូក ជុងគុកក៏វាឡើងតាមដៃរបស់ថេយ៉ុងឡើងម្តងបន្តិចៗ
" អាស...ជុងគុកឈប់ទៅរសើបណាស់ "
ជុងគុកនៅតែបន្តវាឡើងដល់ទ្រូង ធ្វើអោយថេយ៉ុងរសើបជាខ្លាំង អណ្តាតពស់លិតទៅលើចុងឈើរីព័ណ៌ផ្កាឈូកនេាះ យ៉ាងរស់រវើក។
" អឺស..ជុងគុក កុំអីណា " ថេយ៉ុងក៏ព្យាយាមនិយាយឃាត់ជុងគុកដែរតែគេក៏មិនព្រមស្តាប់នៅតែបន្តសកម្មភាពដដែល ចំណែកថេយ៉ុងក៏មិនហ៑ានប្រើកម្លាំងទាញជុងគុកចេញដែរ ខ្លាចកម្លាំងខ្លួនខ្លាំងធ្វើអោយជុងគុករបស់ខ្លួនឈឺ ។
_____________________________________
សូមរង់ចាំភាគបន្ត..............
???????????ep:2 [ ?????????????? ? ]
Start from the beginning
