"ហេតុអចៅហ្វាយដោះលែងគេ?"ហ្វេជាជំនិតដៃស្ដាំក៏សួរទៅចៅហ្វាយខ្លួនគេមិនដែលឃើញនាយបែបនិងពីមុនទេដែលព្រមដោះលែងមនុស្សចូលមករកគេទាំងគ្មានប្រវត្តិច្បាស់លាស់ពិសេសចំពេលដែលនាយកំពុងតាមប្រមាញ់ពួកពួកក្រុមផ្សេងនោះ
"កុំខ្វល់អី"ជុងហ្គុក
Skip
ងាកមកមើលអ្នកដែលតាមចាប់ថេយ៉ុងវិញគ្មានអ្នកណាក្រៅពីកូនចៅប៉ាចុងរបស់គេទេដែលតែងតែរិះរកគ្រប់មធ្យោបាយដើម្បីក្រសោបថេយ៉ុង ហើយសូម្បីតែរៀបការចូលគ្រួសារគីមក៏ដើម្បី ទ្រព្យនិងខ្លួនថេយ៉ុងដែរ។
ប្រាវ..."ចង្រៃ!!គ្មានបានការពួកអាបំបង់បាយ" ស៊ូ កាងគប់កែវទឹកមួយទំហឹងទៅជញ្ជាំង ក្រោយកូនចៅរបស់គេធ្វើឲថេយ៉ុងរត់រួចខ្លួនបាន។
"សុំទោសចៅហ្វាយ ពួកខ្ញុំនិងបន្ថែមគ្នាស្វែករកអ្នកប្រុសតូចបន្តទៀត ខ្ញុំជឿថាអ្នកប្រុសមិនទៅណាឆ្ងាយក្នុងLA នេះទេ"បុរសអាវខ្មៅម្នាក់ដែលមានឋានៈធំជាងគេក្នុងចំណោមកូនចៅទាំងអស់បានចេញមុខនិយាយដើម្បីឲស៊ូកាងស្ងប់ចិត្តបើមិនអីុចឹងទេអាចនិងមានមនុស្សស្លាប់មិនខាន
" ហឹុស!!កូនត្រូវតែជារបស់ប៉ាតែម្នាក់ គីមថេយ៉ុង.." ស៊ូកាងសើចបន្តិចនិងនិយាយយ៉ាងជឿជាក់លើខ្លួនឯង គេខំបង្កើតគម្រោងមកLA ដើម្បីបានគ្រប់គ្រង ថេយ៉ុងជារបស់ខ្លួនមកបាត់បង់ឱកាសងាយៗមិចនិងបានទម្រាំបញ្ឆោតអ្នកស្រី យ៉ុងសីុដែលជាម៉ាក់ហើយ
Skip_
ងាកមកមើលថេយ៉ុងក្រោយពីចេញចេញពីឡានជុងហ្គុកហើយក៏ត្រឡប់មកកន្លែងស្នាក់វិញតែមិនមែនកន្លែងគេទេជាកន្លែងមិត្តរបស់គេដែលមករៀនជាមួយគ្នា។
" ឯងគិតធ្វើយ៉ាងមិចទៀតពេលនេះ"ស៊ាវចាន់ជាមិត្តភក្តិតែមួយរបស់ថេយ៉ុងរួបរាងរបស់គេមិនខុសគ្នាពីរាងតូចថេយ៉ងប៉ុន្មានទេទាស់ថាស៊ាវចាន់មានកម្ពស់ខ្ពស់ជាង។
"យើងមិនដឹងទេ ម៉ាកក៏មិនជឿយើងទៀត"ថេយ៉ុងនិយាយទាំងមាននំនៅពេញមាត់ទោះគេធុញថប់យ៉ាងណាក៏របស់ញាំុនៅជាប់គេជានិច្ច។
" ឯងនៅទីនេះមួយរយៈពេលសិនទៅចាំមើលស្ថានការណ៍តទៀតយើងគិតថាប៉ាចុងរបស់ឯងនិងត្រឡប់ទៅវិញ គេមិចនិងអាចនៅទីនេះយូទេបើម៉ាក់និងជំនួញគេនៅទីនោះ ណានួយគេមិនធ្វើអីឯងភ្លាមៗទេព្រោះគោលដៅគេមិនមែនជាឯងតែម្នាក់ពិតទេ?" ចាន់
" អ៊ឺ!! យើងគិតអីចឹងដែរ តែឥឡូវសុំគេងសិនងងុយគេង" ក្រោយពីស្ដាប់ចានើនិយាយចប់គេក៏យល់ព្រម សម្រាកទីនេះមួយរយៈពេលក៏ល្អមិនខ្លាចអ្នកណាមករំខាន បន្តិចទៀតគេក៏អាចចេញបាន ។
" ហិុស !! ឯងនេះ " ចាន់សើចបន្តិចក្រោយឃើញចរិកអ្នកជាមិត្តនេះគួរឲស្រលាញ់ពេកញាំុហើយក៏រកកន្លែងគេង ទឹកមុខវិញខ្ជីខ្ជូតសម្បើមណាស់មិបប្លែកទេហេតុអីប៉ាចុងគេខាំមិនលែង។
To becontinue....🌷
សូមអភ័យទោសរាល់កំហុសឆ្គងព្រោះជាលើកដំបូងទេដែលសរសេររឿងឡើងមក..
part1:????????
Start from the beginning
