My Professor's Little Tease (Fallen Temptation Series One)

Prologue

Hindi ko magawang alamin kung totoo iyon dahil mas natatakot ako sa nangyayari sa katawan ko kaysa sa mga chismis. Ito ang pinakamalayong building mula sa main gate ng University. Six in the afternoon to nine in the evening classes ay madalas nang ang mga buildings malapit doon ang ginagamit ng mga estudyante.

Dahan-dahan kong inabot ang bag ko sa table. Natatakot ako para sa sarili. Sana ay tuluyan nang mawala ang mga yapak sa Iabas nang makaalis na rin ako rito. Mahirap para sa akin ang magtago rito nang matagal dahil sa nangyayari na naman sa akin. Hindi ko alam kung ano ang susunod na ididikta ng utak ko sa katawan ko, kung ikapapahamak ko ba ito o hindi. Nasa isip ko na ang pagdaan sa likod ng building na ito. Doon ay may isa pang gate palabas ng school. Madilim din doon kaya tamang-tama lang para maitago ko ang sarili sa mga tao.

Pero hindi ko maigalaw-galaw ang mga paa ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala ang saktong ingay na nagmumula sa labas. Hanggang ngayon ay nararamdaman at naririnig kong dito patungo ang nilalang na iyon.

Mas lalong nagsilakbot ang damdamin ko nang saktong mapatingin ako sa gilid ko, sa bandang likuran ko, ay may makita akong anino. Anino ito na unti-unting nagkakaroon ng katawan at... ng mukha. Bumigat pa lalo ang paghinga ko. Namawis hindi lang noo ko kundi ang lahat na ng mga singit at lantad na mga balat. May kasama nang mga pagsinghap ang bawat paghinga ko nang malamang lalaki ito. Wala akong napansin dito na makapagsasabing babae ito. Sa suot, hubog ng katawan at gupit ng buhok ay lalaking-lalaki ito.

"Diyos ko, tulungan Mo po ako," usal ko, halos papunta na sa panalangin ang simpleng sinabi.

Sa takot at pagkabahala ay tinakbo ko ang blackboard sa harapan habang yakap-yakap ang bag ko. Paatras akong sumiksik sa gilid nito habang nakayuko.

"K-Kahit dito na lang ako matulog magdamag okay lang sa akin basta sana... huwag nang tumuloy kung sino man ang tao na i-iyan..." patuloy ko sa kabila nang paggaralgal ng tinig ko.

Ikinapit ko ang isang kamay sa paa ng mesang hindi ko na rin alam kung papaano napunta sa puwestong ito. Nasa gitna ito ng blackboard sa huling pagkakatanda ko kanina. Nagsumiksik pa ako nang hindi inaalis ang mga mata sa taong paparating. Sana ay hindi niya ako makita...

I closed my eyes when I felt pain from the sweat creeping from my head.

"Och!" hindi ko na napigilang sabihin nang mag-circulate iyong hapdi sa buong eyeball ko. Sobrang hapdi! Ngayon ko lang nalaman na ganito pala ang epekto ng pawis kapag napunta sa mata.

Ang sumunod kong napansin ay ang pagtigil ng nasa hindi kalayuan at ang kaluskos mula sa bagay na hindi ko na rin alam. Naglakas-loob akong magtaas ng mukha para tingnan kung ano na ang nangyayari sa harapan ko.

"Sir..." sindak na sindak kong usal nang mamukhaan ko kung sino ito.

Si Professor Scheids Noah! Ang taong pinaka-hindi ko inaasahang makikita sa apat na sulok ng classroom na ito!

"No!" piping sigaw ng isip ko.

Sa dami kong classmates at choolmates na pupuwedeng maligaw rito, bakit siya pa na Professor ko at kinababaliwan ng kalandian ko sa katawan?

"Hey... Is anyone here?" malakas nitong tanong.

"Patay... Narinig niya ako..."

Hindi ko na alam ang gagawin sa mga sandaling ito. Hindi niya ako maaaring makita!

Nasa hindi kalayuan na ito, may ginagawa roon na hindi ko na rin alam.

"Matagal na akong hindi takot sa multo..."

Pinagkamalan pa akong multo! Ang sarap sa tainga ang boses niya, napakalamyos at tila nanghahawak ng kaluluwa. Wala nang ginawa ang katawan ko kundi ang mag-react nang mag-react. Nagpapasalba na lang ako sa natitira kong katinuan kaya hanggang ngayon, nakaupo pa rin ako rito.