"អោយតែបងយល់ព្រមឈប់ខ្ញុំថានៅតែមានវិធីបងឈប់ទៅបងមិនចង់នៅតែពីរនាក់ខ្ញុំទេពេលបងឈប់ធ្វើរឿងទាំងនេះយើងនាំគ្នាទៅនៅកន្លែងស្ងប់ស្ងាត់ពីរនាក់មិនមានអ្វីមករំខានវងហើយនឹងខ្ញុំជារៀងរហូត"
ចូគីនិយាយដល់ត្រឹមនេះញញឹមចង់រហែកមាត់ទៅហើយ គេស្រឡាញ់បងប្រុសគេជាងជីវិតទៅទៀតចង់មានបងប្រុសថ្នាក់ថ្នមបែបនេះយូរហើយគេមិនចង់នៅម្នាក់ឯងទេ
"ប្អូនប្រុសហា៎ឯងផ្លាស់ប្តូរច្រើនណាស់ដឹងខ្លួនទេ"ដានីញ៉ែល
"យ៉ាងមិចបងចង់អោយខ្ញុំធ្វើក្មេងពាលទៀតមែនទេ"
"ឯងទៅជាយ៉ាងណាធ្វើអ្វីក៏នៅតែជាប្អូនបងដដែល បែបនេះក៏គួរអោយស្រឡាញ់ណាស់ដឹងទេ"
"ខ្ញុំចង់នៅជាមួយបងរហូតទៅ"និយាយរួចក៏ចូលទៅអោបបង
"មិនអោយបងយកប្រពន្ធទេ"
"យកក៏យកទៅសំខាន់ខ្ញុំនៅជាមួយបងយ៉ាងមិចបានប្រពន្ធចង់ធាក់ប្អូនចេញក្រៅផ្ទះ"វូគី
"គ្មានទេបងមិនបាននិយាយតោះទៅផ្ទះ"ពួកគេបណ្តើរគ្នាទៅកន្លែងដាក់ឡានដើរបណ្តើរនិយាយគ្នាបណ្តើរមើលទៅជាក្តីសុខពេញលេញមួយ
ងាកមកមើលលោកឌីម៉ាតហរាវិញម្តងបន្ទាប់ពីឈ្នះក្តីគាត់ក៏ចុះមករកប្រពន្ធនឹងកូនប្រុសដែរមិនដែរមានវត្តមានក្នុងចិត្តគាត់មុនគេ
"ប៉ាអរគុណឯងខ្លាំងណាស់កូនប្រុសហើយក៏អរគុណអូនដែរមិនបោះបង់បងចោល"គាត់ប្រុងចូលទោអោបប្រពន្ធតែម៉ាក់ជុងគុកថយចេញមិនអោយអោប
"មិនអីទេលោកប៉ាយ៉ាងណាខ្ញុំគ្រាន់តែចង់សងគុណប៉ាខ្លះណាមួយខ្ញុំមិនបានធ្វើរឿងនេះតែម្នាក់ឯងដែរពួកគាត់ជាអ្នកជួយខ្ញុំ"ជុងគុកងាកទៅមើលអ្នកដែរបានជួយទាំងប៉ុន្មាន
"អរគុណច្រើនណាស់ទាំងអស់គ្នាដែរបានជួយ"គាត់អោនគោរពអរគុណដោយក្តីសុទ្ធចិត្ត
"មិនអីទេបងប្រុសខ្ញុំមិនចង់មានបងជាប់គុកទេ"ជេហ៑ុបនិយាយលេងសើចធ្វើអោយម៉ាយីទាញយកទៅម្ខាងអោយឈប់និយាយគ្រួសារគេនិយាយលេងប្លែកៗ
"ហាសហាឯងនេះមិនចោលសោះអាចរឹកបាញបងខ្លួនឯង ហើយម្នាក់នៅក្បែរឯងអ្នកណាគេ"គាត់ចង្អុលទៅម៉ាយីឯងជេហ៑ុបក៏ឆ្លើយយ៉ាងផុយថា
YOU ARE READING
???????????? ???????????????
General Fiction??????????????????????????????????? ??? ?????? ??????????????? ????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????? ? ?????????????????????????????????????????????????
?Episode72:??????????
Start from the beginning
