< មានអ្វីជារង្វាន់ឲ្យអត់???
< គ្មានទេ!!! ទោះជាចង់ឲ្យក៏គ្មានអ្វីត្រូវឲ្យបងដែល!!!
< អូខេ អូនមិនឲ្យក៏មិនអីដែរ > (លូវចេះងរប្រពន្ធទៀតប្រូ)
រីង..........មិនប៉ុន្មាននាទីផងសម្លេងទូរស័ព្ទរាងក្រាសក៏រោទិ៍ឡេីង ហុីស៊ុងលេីកវាមកមេីលទេីបដឹងថាលោកស្រីផាក
< ហេឡូម៉ាក់!!!! អាល្អិតរករឿងមែនទេម៉ាក់??? > ស៊ុងហ៊ុន
< មិនរករឿងទេ តែគេរអ៊ូរថានឹកឯង!!!! បេីមិនជឿនេះឯងមេីលទៅ!!!! > លោកស្រីបង្វែរCameraដែលបង្ហាញឲ្យឃេីញbejamin ដែលកំពុងអង្គុយលេងរបស់របរកូនក្មេង
< ម៉ាក់ៗ!!!! ប៉ាៗ!!!! > អាល្អិតព្យាយាមនិយាយទាំងមិនច្បាស់ ស៊ុងហ៊ុនវិញរំភេីបស្ទេីរស្រក់ទឹកភ្នែកនេះជាលេីកទីមួយដែលនាយតូចបានលឺសំឡេងអាល្អិតនិយាយពាក្យនេះឡេីងមក
< ហិស ហិស ឆ្លាតណាស់កូនអ្នកណាចេះនាគ៎??> ហុីស៊ុង
< កូនអូនហ្នឹងហេីយ!!!
< ហេីយចុះគ្មានចំណែកបងទេឬ?? > ហុីស៊ុង
< គ្មានទេ!!!! កូនជាមួយព្រៃភ្នំ!!!! > រាងតូចនិយាយបានបិុននេះលោកស្រីផាកក៏សេីចឡេីងមកចេះរកទំនុកនិយាយចេញ
< ម៉ាក់ចឹងប៉ុណ្ណឹងបានហេីយម៉ាក់ កូនត្រូវមានរឿងដោះស្រាយតិចតួច > មិនប៉ុន្មានផងប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទក៏ត្រូវកាត់ផ្ដាច់ ហុីស៊ុងញញឹមព្រានអ្នកណាទៅដឹងថាហុីស៊ុងនេះកំពុងមានគំនិតអ្វី???
< អូននិយាយថាមិចមិញ់នេះ?? អូហូយ!!! ចង់ឲ្យបងរំលឹកមែនទេ??? ថាសំឡេងអូនយំអង្វរបងពិរោះប៉ុណ្ណា?? > ហុីស៊ុង
< អត់ទេមិនបាននិយាយមិនបានស្ដាប់លឺអ្វីទាំងអស់!!! អូនទៅស្លៀកពាក់សិនហេីិយអាលប្រញាប់ទៅយកអាល្អិតមកផ្ទះវិញ!!! > រាងតូចថាហេីយក៏បម្រុងដេីរចេញទៅតែក៏ត្រូវដៃមាំក្រសោបចង្កេះជាប់ រាងក្រាសចាប់ចង្កេះតូចផ្អឹបជាប់ខ្លួន មុនផ្ដល់ស្នាមថេីបលេីបបបូរមាត់តូចតិចៗ....
< មាត់ប៉បិចប៉ប៉ោចដូចអូនចឹងគួរតែចាប់ថេីបឲ្យស្លេកមាត់ចឹងទេីបសម!!! > រាងក្រាសដកបបូរមាត់ចេញមុននិយាយបន្ត ចំណែករាងតូចវិញអៀនធ្វេីអ្វីលែងត្រូវតែម្ដង
< ឆ្កួតតត!!!! អូនទៅស្លៀកពាក់ហេីយ!!!! > រាងតូចដេីរចេញទៅទាំងមុខក្រហមអាណាលេងអីឡប់ៗចឹងហ៎?? ដឹងគេអៀនអត់??
< ហិស ហិស !!! > រាងក្រាសទ្រាំមិនបាននូវទង្វេីអឹមអៀនរបស់ប្រពន្ធទេីបសេីចឡេីង រាល់ថ្ងៃនេះបានរាងតូចហ្នឹងហេីយទុកគ្រាន់ញ៉ោះរាល់ថ្ងៃ ជួលកាលញ៉ោះរហូតរាងតូចខឹងទៅតាមលួងក៏មាន
* Skip *
ក្នុងក្រុមហ៊ុនដែលពោរពេញដោយបុគ្គលិកដែលកំពុងមមារញឹកហ្នឹងការងាររបស់ខ្លួន សម្រឹបជេីងរបស់រាងតូចកំពុងបោះពួយយ៉ាងលឿនសំដៅទៅការិយាយល័យរាងក្រាសជេយ៍ទាំងក្នុងដៃមានទារកតូចផងដែល
* ការិយាល័យ *
កាយវិកាស្និតស្នាលរបស់បុរសស្រ្តីពីរនាក់កំពុងស្ថិតក្រោមក្រសែរភ្នែកតូច ទឹកភ្នែកផ្ដេីមច្រាលមកមិនឈប់ជុងវ៉ុនមិននិយាយដោយគ្រាន់តែបេីកទ្វារមកក៏ឃេីញហេតុការបាត់ទៅហេីយ!!!
< យ៉ុនអុី!!! យេីងទៅផ្ទះវិញជាមួយប៉ាតូចណា៎!!! ប៉ាធំកូនជាប់រវល់ការងារហេីយ!!! > ជុងវ៉ុបិទទ្វារបន្ទប់ការិយាល័យថ្នមដោយមិនឲ្យមានការរំខានដល់អ្នកខាងក្នុង តែមិនបានកំបាងភ្នែករាងក្រាសជេយ៍បានទេ
< ហ្ហឹក!!! ហ្ហឹក!!! អាប់ប៉ាមិននឹកស្មានសោះថាប៉ាធំកូនគេហ៊ានធ្វេីបែបនេះសោះ??? > រាងតូចដេីរចេញទៅរាងក្រាសក៏ទៅតាមដូចគ្នា
< ជុងវ៉ុន!!! អូនកុំដេីរលឿនពេក > ជេយ៍ព្យាយាមដេីរទៅបាំងផ្លូវរាងតូចជាប់!!!
< មានរឿងអីហេតុអីបានជាអូនយំ??? > ជេយ៍ក្រសោបផែនថ្ពាល់ប្រពន្ធដែលដានដោយទឹកភ្នែក ហេីយក៏កំពុងហូរមកដែល!!!
< មិនទៅរកស្រីលោកឯងទៅ??? មករកខ្ញុំធ្វេីអី?? > ជុងវ៉ុន
< ស្រី?? បងថាអូនប្រាកដជាមានបញ្ហារឿងអ្វីមួយហេីយ?? > ជេយ៍ញញឹមតិចដោយការហួសចិត្ត!!!
< អៅបងជេយ៍!!! បងជុងវ៉ុន!!! មានរឿងអីហេស៎?? > មីនជី
< គ្មានរឿងអីទេគ្រាន់តែអ្នកខ្លះកំពុងយល់ច្រឡំឯងជាមួយបងហ្នឹងណា៎!!! > ជេយ៍
< កុំយល់ច្រឡំអី!!! បងជុងវ៉ុន ខ្ញុំហ្នឹងគាត់ជាបងប្អូនជីដូនមួយជាមួយគ្នា ខ្ញុំទេីបតែបញ្ចប់ការសិក្សាពីក្រៅប្រទេស កាលខ្ញុំនៅក្រៅប្រទេសបងជេយ៍និយាយពីបងប្រាប់ខ្ញុំច្រេីនណាស់!!! > មីនជីរៀបរាប់ឡេីងចង់បែបពពុះមាត់
< ឃេីញទេ??? អូនយល់ច្រឡំលេីបងហេីយ!!!!
សូមរង់ចាំភាគបន្ត
Good night sweet dreams all my 😘💕

YOU ARE READING
??????????? ( ??? )
Historical FictionHeeseung ??????????????????????????????? ???????? < ????? ?????????????????????? ????????????????????? ??????????????????????
???????
Start from the beginning