??????38????? ( Complete ??)

?????: ???

"ទ្រាំបន្តិចណា៎ បេប៊ីទៅជិតរួចហើយ"ជុងហ្គុក បន្តលាប

"រួចហើយ សឺត..."ជុងហ្គុក បន្ទាប់ពីលាបថ្នាំឲ្យរាងតូចរួច អោនទៅថើបថេហ្យុងមួយខ្យឺត។

ជុងហ្គុក បីរាងតូចជាប់ដៃចុះមកខាងក្រោម ដើម្បីញ៉ាំអាហារ ណាមួយតាំងតែពីព្រឹកមករាងតូចក៏មិនបានអាហារចូក្រពះដែរ។ មកដល់តុអាហារ រាងក្រាស់ដាក់ឲរាងតូចអង្គុយលើភ្លៅនិងញុំាអាហារ ជាមួយគ្នា។

"ញុំាច្រើនណាស់ យើងនិង"ជុងហ្គុក

" ដេតឌីឈប់ហើយអេ្ហស"ថេហ្យុង សួរទាំងដៃលើកភ្លៅមាន់មកញុំាពេញមាត់

"ហ៊ឹម...ដេតឌីអឹម..."ថេហ្យុង ភ្លាមៗជុងហ្គុកស្រាប់តែអោនមកថើបរាងតូចភ្លាមៗ ឯដៃនាយយកមក ច្របាច់មាត់រាងតូចឲបើកដើម្បីងាយស្រួលឲ្យ អណ្តាតនាយចូលទៅដួសដងយកសាច់មាន់ពីក្នុងមាត់មកទំពារញុំា។

ជុងហុកចាប់លើកពររាងតូចឡើងមុននឹង វៀសចានអាហារទៅម្ខាង។ ឯមាត់ក៏ចាប់ថើប បឺតជញ្ជក់ខាំគ្រញិចបបូរមាត់រាងតូចម្តងទៀត។

"អ្ហា៎~~~"ថេហ្យុង ធ្លោយសម្លេងថ្ងូរដោយការស្រើបសៀវព្រោះដៃរបស់រាងក្រាស់កំពុងតែលូក ច្របាច់លើចុងឈើរីរបស់គេ

"អ្ហា៎.."ថេហ្យុង

"ដេតឌីឃ្លានអូនទៀតហើយ"ជុងហ្គុក កម្ដៅចាប់ផ្តើមកើនឡើង ដល់រាប់រយអង្សារទើបនាយទាញថេហ្យុងឲ្យបែរខ្នងទយមករកខ្លួនទាំងដៃច្រត់លើតុអាហារម្រាមដៃមាំរបស់រាងក្រាស់ក៏ចាប់ ស្រាតខោថេហ្យុងចេញ ទាញខោ ទម្លាក់មកដល់គន្លាក់ជង្គង់ខណៈដៃម្ខាងទៀតកំពុងច្របាច់ទ្រូងរាងតូចលេងពីខាងមុខ។

"អឹស៎ ដេតឌី..."ថេហ្យុង មិនបានប្រកែកជាមួយរាង ក្រាស់តែជំនួយ ដោយការថ្ងូរ ពេលទទួលបានការស្ទាបអង្អែល ពីបាតដៃរបស់ជុងហ្គុក។

"ក្រហមល្អណាស់ ដេតឌីសុំចូលក្នុងខ្លូនបេប៊ីម្តងទៀតហើយណា៎"ជុងហ្គុក អត់សរសើរមិនបានចំពោះរាងកាយតូចមួយនេះ រន្ធផ្កាឈូក ទាំងរលោង នាយខំទប់តាំងពីពេលដែលលាបថ្នាំឲ្យថេហ្យុងម្ល៉េះ ឥឡូវនេះទ្រាំលែងបានទៀតហើយ។

ផ្លាច់!!

"អាស៎..ដេតឌី"ថេហ្យុង

"ថ្ងូរក៏ពិរោះ"ជុងហ្គុក ទះគូទថេហ្យុងមួយដៃដល់ប្រែពណ៌ក្រហម ម្រាមដៃខាងមុខក៏ចាប់ប្រលេសលវអាវរាងតូចចេញ រួចគ្រវាត់អាវនោះ ចោលទៅម្ខាង។