?? ?? [A Trace of the Wonder]

???????(?)

အမဲလိုက်သမား ၆ယောက်ကို မောပန်းမှုက တိုက်စားနေပြီဖြစ်သည်။အကျဥ်းတိုက်အတွင်းမှ အပြင်လောကကို ဆက်သွယ်ရန် လမ်းစမရှိပေ။ထိုကြောင့် သူတို့သည် အကူအညီ တောင်းခံ၍မရခဲ့ချေ။သို့စေကာမူ သူတို့သည် အားတင်း၍ အဖွဲ့အစည်းကြီးတစ်ခုက လာကယ်မည်ကို မျှော်လင့်စောင့်စားနေခဲ့သော်လည်း ၂ နာရီကြာသည်အထိ တစ်ဖွဲ့တလေမျှမမြင်ရသည့်အခါ အနှီမျှော်လင့်ချက်သည် မှေးမှိန်သထက် မှေးမှိန်လာတော့သည်။

လွတ်မြောက်နိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းမှာ ဝင်ပေါက်ကိုရှာတွေ့ဖို့ဖြစ်ပေမဲ့ ဘယ်လောက်ရှာရှာ မတွေ့သည်အထိ သူငယ်ချင်းတစ်စုမှာ အနှီအချက်အလက်ကို မပြောလာခဲ့ချေ။ဤအခြေအနေတွင် အားလုံးလိုလို ကြောက်ရွံ့နေကြသည်ဖြစ်ရာ ရက်စက်
သည့်သတင်းကိုပြောပြီး သွေးရူးသွေးတန်းအခြေအနေရောက်အောင် ဖန်တီးနေဖို့မလိုအပ်ပေ။

"ဟေး ရီဆွန်းလေး ဂျောင်ရီဆွန်း ဒီမှာနေပြီး ပုန်းနေခဲ့။ကျန်တဲ့သူတွေကို ငါတို့နှစ်ယောက်သွားကူမှဖြစ်တော့မယ်"

"ဘာကိုလဲ အပြင်မှာ သားရဲကြီးတွေကို မမြင်ဘူးလား"

"မြင်တယ် ဒါပေမဲ့ အခု ငါတို့သာအပြင်ထွက်ပြီး သွားမကူရင် အပြင်ကလူတွေအကုန်သေဖို့ အချိန်တစ်ခုပဲလိုတော့တယ်..ဟေး အဲမျက်နှာကြီး မလုပ်စမ်းပါနဲ့ကွာ။ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး စိတ်ချ"

"ငါတို့မရှိလို့ ဟိုကောင်တွေ ငိုနေလောက်တယ်"

မသွားခင် ရီဆွန်းကို နှစ်သိမ့်ပေးခဲ့လေသည်။အကျဥ်းတိုက်က နှစ်လမ်းကွဲနေတာဖြစ်သည်။ရီဆွန်း ပုန်းနေသည်က ဘယ်ဘက်ခြမ်းပင်။သူ့သူငယ်ချင်းများသည် ညာဖက်ခြမ်းကို မဆင်းသွားခင် သူတို့အဆင်ပြေပြီဆိုမှ ထွက်လာဖို့ကို မှာခဲ့သေးသည်။

ရီဆွန်းသည် သံသယကိုဘေးပို့ကာ သူတို့ကို ယုံဖို့ကလွဲ ရွေးစရာမရှိခဲ့ပေ။ သူတို့က အမဲလိုက်သမားများဖြစ်၍မဟုတ်ဘဲ သူ့နဲ့ ခုနစ်နှစ်တာ အတူနေခဲ့သည့်သူများဖြစ်တာကြောင့် ယုံဖို့ကလွဲ ရွေးစရာမရှိတာဖြစ်သည်။သူတို့ ဘာကိုပဲရင်ဆိုင်ရပါစေ အတူတူဖြတ်ကျော်လာခဲ့သည်ဖြစ်ရာ ဒါကိုလည်းလုပ်နိုင်မည်ဆိုတာ သူသိသည်။