?? ?? [A Trace of the Wonder]

???????(?)

သို့သော် လက်တွေ့က သူ့ကို ဘယ်သောအခါမှ ကြင်ကြင်နာနာမဆက်ဆံခဲ့ပါ။

မျှော်လင့်ချက်ကြီးလေ အလုပ်ဖြစ်မည်ဟု ယုံကြည်လေ လောကကြီးက သူ့ကို လှောင်ပြောင်လေဟု သူခံစားချက်ဖြစ်မိသည်။ဆုပ်ကိုင်ထားသည့်မျှော်လင့်ချက်တစ်ခု ရိုက်ချိုးခံလိုက်ရသည့် သဲထဲရေသွန်စိတ်က သူ့ကိုနင်းခြေထားခဲ့သည်။ဘာကနေဘယ်လိုမှားသွားလဲဆိုတာကို စဥ်းစားဖို့ကြိုးစားတာတောင် အဖြေဟာနတ္တိ။သူ့ရဲ့မဖြစ်စလောက်အရေးမပါသည့် ဆန္ဒကြောင့်ဟု အပြစ်ပုံချချင်ပေမဲ့ ဒါလည်းမဟုတ်ပါ။ သူသည် လောကကြီးအတွက် ပြုံးရယ်ပြချင်စရာ ကြီးမြတ်သည့်သူမဟုတ်ဘဲ တစ်နေ့ကျရင် မွစာကြဲသွားအောင် ချေဖျက်ပစ်ချင်သည့်ဖုန်မှုန့်သာသာ လူတစ်ယောက်ဖြစ်လောက်မည်။

"ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူး.. မဟုတ်ဘူး..အဲဒါအမှန်မဟုတ်ဘူး.."

သူ့သူငယ်ချင်းတွေ မျက်ခြေပြတ်သွားသည့်ဖက်က တိတ်ဆိတ်မှုသာ ကြီးစိုးနေခဲ့သည်။အစက ကျိန်းသေပေါက် အုတ်အော်သောင်းနင်းဖြစ်နေခဲ့ပေမဲ့ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ထူးဆန်းသည့်တိတ်ဆိတ်မှုက ကြီးစိုးနေခဲ့သည်။သားရဲဘုရင်ကို သတ်နိုင်လိုက်တာကြောင့်ဖြစ်မည်ဟု တွေးလိုက်သေးပေမဲ့ အကျဥ်းတိုက်အတွင်း အပ်ကျသံပင် မကြားရ။သူ့သူငယ်ချင်းတွေပြောဖူးသည် ၁၀၀%ရှင်းလင်းနိုင်သွားရင် အကျဥ်းတိုက်က စပြီးတော့ လှုပ်ရမ်းတတ်သည်ဟူ၍။

အကျဥ်းတိုက်က တိတ်လွန်းနေသည်။နောက်ဆုံး ညာဖက်ခြမ်းကို သတိတထားသွားလိုက်သည့်အချိန် သူ့ကိုကြိုနေခဲ့သည်က အသက်မဲ့ကာ လဲလျောင်းနေသည့် သူ့သူငယ်ချင်းများ၏ခန္ဓာများပင်။

မျက်စိရှေ့က မြင်ကွင်းကို သူ ယုံပင်မယုံနိုင်။အချို့က လက်မောင်းတွေပြတ်ကျနေခဲ့ကာ အချိန့်ကျ ခြေထောက်နှင့်ခန္ဓာ တွဲရက်မရှိနေခဲ့။အိုင်ထွန်းနေသည့်သွေးတွေကြောင့် အချိန်မရွေး မေ့လဲသွားနိုင်သည်အထိ။

"ဟင့်အင်း..."

ရက်စက်လှသည့် အနိဌာရုံမြင်ကွင်းနှင့် ရင်ဆိုင်လိုက်ရ
သည့် ရီဆွန်းသည် ပုံမှန်စိတ်မဟုတ်တော့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေ မသေသေဘူးဟုသာ တွေးနေခဲ့သည်။သူ သူတို့ကို ကယ်နိုင်သေးသည်။သွေးမျက်ရည်စွန်းနေသည့်လက်တွေနှင့် သူတို့အလောင်းတွေရဲ့ကျန်နေသည့်အစိတ်အပိုင်းတွေကိုစုပုံလိုက်သည်။လူသားအလောင်းအပေါ်မှာ သူ့စွမ်းအားထုတ်သုံးသည်က သူ့ဘဝမှာ ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည်။