????????

“ကျွန်မ တောင်းပန်ပါတယ်နော် ကျွန်မတို့ ဘာလို့ တခြားနည်းနဲ့ မလုပ်တာလဲ?”

ဖူယွီချန် လှုပ်ရှားမလာသဖြင့် ကျန်းထုံ
ရဲတင်းစွာဖြင့် သူ့လိင်တံအား ထိကိုင်လိုက်သည်။

ဖူယွီချန် ခဏလောက် အံ့ဩသွားခဲ့သည်။  သူ ကြည့်ကာပြုံးလိုက်ပြီး ကျန်းထုံ သူ့ ရင်ခွင်ထဲမှီနိုင်ရန်အတွက် ကောက်ချီယူလိုက်သည်။ ဖူယွီချန် သူမ၏မျက်နှာအား ညှစ်လိုက်ပြီး

“မင်းဒီလိုရဲတင်းမှန်း ကိုယ် အရင်က ဘာလို့ မသိခဲ့ရပါလိမ့်? မင်းက အရမ်းရိုကျိုးသလိုမျိုး ဟန်ဆောင်နေခဲ့တာပေါ့”

ကျန်းထုံ ရှက်သွေးဖြာသွားပြီး ဖူယွီချန်၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ မှီကာ သူ့ကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ မေးခွန်းကို ပြန်မဖြေခဲ့ပေမဲ့ သူမ နူးညံ့စွာဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သည်။

“ဒါဆို ရှင် လိုချင်တာလား မလိုချင်ဘူးလား ”

ဖူယွီချန်သည် ကျန်းထုံအား ညစ်ညမ်းသည့်အတွေးများ ပေါ်ပေါက်လာစေခဲ့သူဖြစ်သည်။ သူ လှည့်လိုက်ပြီး ကျန်းထုံအား အိပ်ရာပေါ်တွင် ပြန်လှဲချလိုက်သည်။ သူမ၏မျက်လုံးများကို တည့်တည့်စိုက်ကြည့်ရင်း

“မင်း ဒီအကြောင်းကို သေချာဂရုတစိုက် စဉ်းစားသင့်တယ်။ မင်းသာ ကိုယ်၀န်ရှိသွားပြီး ကလေးရသွားရင် မင်း တာ၀န်ယူဖို့လိုလာလိမ့်မယ်”

ကျန်းထုံ ဖူယွီချန်၏ လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည်။

“ရှင်က ကလေး မကြိုက်ဘူးလား”

ဖူယွီချန် ကျန်းထုံ၏ မေ့စေးကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီးနောက် သူမ၏နှုတ်ခမ်းအား စူထွက်လာအောင် လက်ဖြင့်ညှစ်လိုက်ပြီး

“ကိုယ်က မင်းကို ဗိုက်ကြီးလာအောင်လုပ်ပြီး ထွက်ပြေးသွားမှာကို မကြောက်ဘူးလား”

ကျန်းထုံ ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။ သူမ၏ လှုပ်ရှားမှုများသည် ပိုပိုပြီးရဲတင်းလာသည်။ သူမ၏ ခြေထောက်များအား ဖူယွီချန်၏ ခါးတွင် ချိတ်လိုက်ပြီး သူ့အား အနားသို့ ဆွဲယူလိုက်သည်။