"ជេម! គឺអូន.."ឡូរ៉ា
"គេជាអ្នកណាឡូរ៉ា"លោកវ៉ាត់
"ឯងទេដែលយេីងត្រូវសួរ ឯងជាអ្នកណាហេតុអីមកដេកជាមួយសង្សារបស់យេីង"ជេមនិយាយទាំងឡេីងទៅដាល់លោកវ៉ាត់
"នែឈប់ឆ្គួតទៅ ឡូរ៉ាជាគូដណ្ដឹងរបស់យេីងអាឆ្គួត"លោកវ៉ាត់តបទៅជេមទាំងខឹង
ជេមគាំងនិយាយលែងចេញក៏ដេីរចេញហេីយក៏និយាយទៅកាន់ឡូរ៉ាជាលេីកចុងក្រោយ
"បាន បេីអូនចង់បានបែបនេះ បងដោះលែងអូនក៏បាន"ជេមនិយាយទាំងស្រក់ទឹកភ្នែក
កាត់មកមេីលខាងហ្វតនឹងដៀវឯនេះវិញ ពេលនេះគេបានមកនៅផ្ទះជាមួយគ្នា
សម្លេងគោះទ្វារក៏បានបន្លឺឡេីង
"អូននៅទីនេះហេីយចាំបងទៅបេីកទ្វារ"ដៀវ
នៅពេលដែលដៀវដេីរទៅបេីកទ្វារហេីយ
"សួស្តីលោកជេម តេីលោកមកទីនេះមានការអីដែរ"ដៀវ
"អ្នកណាគេនឹងដៀវ"សម្លេងហ្វតមកពីខាងក្នុង
"ហ្វត.អូន.."ជេមនិយាយឡេីងពេលឃេីញហ្វត
"លោកមកទីនេះធ្វេីអី ទីនេះមិនស្វាគមន៍លោកទេ"ហ្វត
"ហ្វត បងសុំទោស បងខុសហេីយ"ជេម
"សុំទោសហេស៎! រវាងយេីងទាំង2ចប់គ្នាហេីយ យ៉ាងមិចមិនចេះឆ្អែតទេហេស៎ ទៅរកប្រពន្ធរបស់លោកវិញទៅ"ហ្វតកំហកដាក់ជេម
"ហ្វតបងដឹងខុសហេីយ លេីកលែងអោយបងម្ដងទៅបងនឹងសន្យាថាមិនធ្វេីចឹងទៀតទេ"ជេម
"លោកឆាប់ទៅវិញទៅសង្សារបស់ខ្ញុំមិនចង់ជួបមុខលោកទេ"ដៀវ
ជេមពេលដែលលឺពាក្យថាហ្វតជាសង្សារដៀវបែបនេះគេគាំងនិយាយលែងចេញ ទឹកភ្នែកក៏ហូរចុះមក
ប៉ុន្តែជេមមិនបានទៅណាទេ គេមកឈរនៅមុខផ្ទះហ្វតរហូតទាល់តែហ្វតព្រមលេីកលែងអោយគេ មេឃក៏ចាប់ផ្ដេីមធ្លាក់ភ្លៀងមកជេមក៏អង្គុយនៅហាលភ្លៀង
ហ្វតដែលឈរមេីលតាមបង្អូចក៏គិតពីរឿងជេម
"តេីខ្ញុំគួរលើកលែងទោសឱ្យគេរឺទេ"ហ្វត
ជេមអង្គុយនៅហាលភ្លៀងរហូតដល់សន្លប់ លុះពេលគេដឹងខ្លួនវិញគេបានឃេីញខ្លួនគេកំពុងនៅក្នុងផ្ទះរបស់ហ្វត
កាត់មកពេលមុននេះបន្តិច
"អូនគួរលេីកលែងទោសអោយគេទេ"ដៀវ
"តែបង.."ហ្វត
"បងមិនអីទេ"ដៀវ
ចឹងហេីយបានហ្វតយកជេមមកក្នុងផ្ទះ
"ដឹងខ្លួនហើយហេស៎"ហ្វត
"ហ្វត អ្នកណាយកបងមកក្នុងផ្ទះ"ជេម
"មានអ្នកណាក្រៅពីខ្ញុំនេះហេីយ"ហ្វត
"អូនព្រមលេីកលែងទោសអោយបងហេីយហេស៎"ជេមសួរទាំងត្រេកអរហេីយក៏អោបហ្វតឯហ្វតក៏អោបជេម
"ត្រូវហេីយ"ហ្វត
ហេីយពួកគេទាំង3ក៏រៀបការជាមួយគ្នានៅជាមួយគ្នារហូតដល់ចាស់កោងខ្នង
*កូនស្រីយេីងមានប្ដីដល់តែ2នាក់😅"
End.
3/3end
Start from the beginning
