oblivion ? taegyu

Bir hafta geçmişti. Taehyun söylediği gibi Beomgyu'nun bulunduğu her ortamdan uzak durmuş, sanki bir hayalet olup kaybolmuşçasına karşısına bile çıkmamıştı. Beomgyu bunun mümkün olabileceğini düşünmemişti ancak bir haftadır görmediği çocuğu düşününce bunun aslında mümkün olabileceğini fark ediyordu. Taehyun umrunda değildi. Nerede olduğu, ne yaptığı ya da derslerden ve alıştırmalardan nasıl izinli olabildiği onu ilgilendirmiyordu.

Kafası rahattı. Hayatı boyunca tekrar ettiği rutinlerini sürdürüyor ve etrafına dizdiği kapılarının kilitlerini sağlam tutuyordu. Bunlar onun için çocuk oyuncağıydı.

"Taehyun'un nerede olduğunu biliyorum." dedi Yeonjun bir anda yanına gelip çimene otururken. Beomgyu'nun kaşları çatıldı, hayretle kızıl saçlı çocuğa baktı ve "Sana bunu sordum mu ki?" dedi. "Soramayacağını bildiğim için seni bu eziyetten kurtarıyorum. Teşekkür edeceğin yerde bir de tersliyorsun. Şu gençlere hiç yaranılmıyor."

Göz devirdi. Taehyun hayatına girdi gireli bunu sıkça yapar olmuştu. Belli ki yapmaya devam da edecekti. "Şu ses yeteneği için Rick'le konuşmuş. Bir haftadır Madam Sophie ile tüm gün alıştırma yapıyor." kafasını sallayıp çantasından kitabını çıkardı ve dizine yerleştirip sayfaları karıştırmaya başladı. Ancak bunu çok uzun sürdürememişti. Yeonjun kitabı kapatıp elinden aldı ve arkasına doğru rastgele bir yere fırlattı.

"Ne yapıyorsun lan?"
"Bir haftadır tüm okulun dilindesin. Bir sorunun var belli. Anlat." sinirle baktı Yeonjun'un suratına. "O bakışlar bana sökmez bilesin. Yıllardır senin kahrını çekiyorum şımarıklığı kes ve konuş." Yeonjun hakkında karışık düşünceleri vardı. Dediği gibi yıllardır beraberlerdi ve her ne kadar birbirlerine karşı laf ediyor ve birbirleriyle uğraşıyor olsalar da günün sonunda komik bir şekilde yine yan yana oluyorlardı.

"Sorunum falan yok." Yeonjun'un yüzüne bir saniye bakınca bile söylediğine inanmadığını oldukça net bir şekilde anlayabiliyordu. "Önce partner değiştirdin sonra Taehyun ortadan kayboldu. Burada büyük bir olay kokusu alıyorum." Beomgyu bir anlık öfkeyle Yeonjun'un burnunu sıktı. "Ulan acıyor." sıkmaya devam ederken kafasına aldığı darbe yüzünden bırakmak zorunda kalınca sinirle Yeonjun'a baktı. O ise acıyan burnunu ovalıyordu.

"Taehyun'dan sıkıldım. Dişime göre bir partner istemem yasak mı? Neden bu kadar kurcalıyorsun?"
"Taehyun'dan sıkılmadın, Taehyun'dan hoşlanmaya başladın."

Duyduğu şeyle gözleri yerinden fırlayacakmışçasına açılırken panikle etrafına baktı. Birilerinin böyle saçma bir şeyi duymasını ve malzeme olmayı istemiyordu. "Saçma sapan konuşma." dedi sinirle. "Hiçbirimizi sevmiyorsun ama bize hiçbir zaman böyle bir muamele yapmadın Beomgyu. Çocuğu resmen kendinden uzak tutmak istemişsin. Durduk yere bunu neden yapasın? Hoşlanıyorsun çünkü."
"Bana bak,"

Yeonjun'un yakasına yapışarak yüzlerini birbirlerine yaklaştırdı. "Sikik fikirlerini kendine sakla Yeonjun, duydun mu beni? Yoksa seni gebertirim." sesindeki öfkeyi belki bir başkası işitse ürkerdi ancak Yeonjun garip bir edayla gülümsüyordu. "Anlık atışlarıma bayılıyorum hiç yanılmıyorum resmen." Beomgyu'nun yumruğu havalanırken, Yeonjun hızla geriye çekildi ve oturduğu yerden kalkıp tepeden Beomgyu'ya baktı.

"Aptalın tekisin Beomgyu, bunu bil."

Dudaklarının arasından dökülen her bir kelime Beomgyu'yu daha da öfkelendiriyordu. Ancak kalkıp bir şey yapamadı çünkü Yeonjun çoktan arkasını dönmüş gidiyordu.

**

Burada ne işi olduğunu bilmiyordu. Bir grup öğrenci saçma bir oyunun peşine düşmüş, boş buldukları bir odada gizlice toplanmıştı. Normalde olsa asla gelmeyeceği ve bulunmayacağı bir ortamdı ancak koluna yapışan Moka yüzünden kendini bir anda burada bulmuştu.