抖阴社区

42. B?lüm ~Kalbin rengi a?k ~

581 104 27
                                        


Yeni bölüm geldiiiii  yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın 🍀




42.BÖLÜM – “Kalbin Rengi Aşk”

Hastaneden Çıkış –

Nazlı sonunda taburcu oluyordu.
Henüz yürümesi bile zorken, içinde bir hayatı taşımış olmanın dayanılmaz mucizesiyle, savaşçı gibi dimdikti.

Koridorun başında Savaş elinde Kağan’ın pusetini tutuyordu.
Nazlı ise yeni doğum yapmış olmasına rağmen inadından vazgeçmemişti.

Savaş (ısrarla):

“Nazlı, bırak ben seni kucağımda taşıyayım. İnat etme bu kadar.”

Nazlı (gülümseyerek ama kararlı bir bakış atar ):

“Ben yürüyebilirim, Savaş.
Hem oğlumun  yanında güçlü görünmek istiyorum.”

Savaş bir an durdu.
“Oğlumun” kelimesi dilinde yankılandı.
Yüzünde istemsiz bir gülümseme belirdi ne çok yakışmıştı bu kelime nazlının ağzına.

Nazlı, Savaş’ın koluna girerek yürüdü.
Savaş’ın diğer eli ise puseti ve içinde ki kağanı taşıyordu.
Koridordan aşağı üç kişi bir aile gibi çıkarken arkalarındaki görüntü bir tablo gibiydi.
Hemşireler bile durup onları izliyordu; sevgiyle, umutla…

Hastane kapısından çıkarken gökyüzü nazlı nazlı güneşleniyordu.
Savaş siyah Rangrover arabasının kapısını açtı .

Nazlı öne oturdu, Savaş ise arka koltuğa Kağan’ın pusetini dikkatle yerleştirdi.
Sonra arabaya bindi.
Yolda kimse konuşmadı; ama içeride sessizlikten çok daha büyük bir huzur vardı.

***

Savaş arabayı Minel ile Nazlı’nın kaldığı evin önüne park etti.

Sonra nazlının kapısını açtı ve yürümesine yardımcı oldu en son ise arabanın arka koltuğunda ki kağanın pusetin taşıdı ve birlikte kapıya doğru yürüdüler kapıyı çalarak beklediler .

Bir dakika sonra kapıyı açan Minel’in yüzü resmen güneş gibi parlıyordu.

Minel (kahkaha atarak):

Ayyy! hoş geldiniz!
Bu ne güzellik, bu ne anne ışıltısı!”

Nazlı utanmış yanakları kızarmış bir şekilde onlara baktı.

Minelin arkasından sırasıyla Kasırga Timi belirdi.
Hepsi sanki amca olmak için doğmuş gibiydi: Cihan, Şakir, Mehmet, Gurur, Derman, Ilgaz…

Nazlı içeriye girdi.
Savaş ise pusetle peşindeydi.

Kağanı minel'e verdi minel ise bebeği nazlının kaldığı odaya koydu ve timin yanına gitti.

Nazlı doğruca odasına yöneldi.
Yorgundu ama huzurluydu.

Odasına geçince Kağan’ı kucağına aldı, yastıklarını düzeltti.
Minik yavrusunu emzirmeye başlamıştı biraz sonra kapı çalındı.

Nazlı (hızla üzerini toparlayarak):

Girebilirsin.”

Kapı aralandı.
Savaş, saçlarını eliyle karıştırarak içeriye girdi.
Sanki söylemek istediği şey göğsünde kilitliymiş gibi.

Yay?mlanan b?lümlerin sonuna geldiniz.

? Son güncelleme: a day ago ?

Yeni b?lümlerden haberdar olmak i?in bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

? Kalp At??? ?Hikayelerin ya?ad??? yer. ?imdi ke?fedin