Hell University (PUBLISHED)

Chapter 35

Matagal ko ng nararamdaman na iba ang trato sa akin ni Matt pero ipinagsawalang bahala ko ang lahat dahil alam kong kaibigan lang 'yon pero--- Shit.

"Ayokong magpakamakasarili para ipaglaban ka gayong alam kong sa huli ay talo pa rin ako. Pero, ipangako mo lang sa akin na hinding-hindi ka na iiyak. Ok na ako."

"Matt."

"Promise me, Zein. Masasaktan lang ako lalo kapag nakita pa kitang umiyak. Ipangako mo, kahit na bilang pinakatamatalik mong kaibigan lang."

Naiiyak na tumango ako bago yumakap kay Matt nang mahigpit. Sorry Matt, hindi ko kayang suklian ang pagmamahal mo pero ipapangako ko namang kahit kailan ay hindi mawawala ang pagkakaibigan natin.

We are forever friends, Matt. Promise.

Ilang araw na ang lumipas nang mangyari 'yon ay wala namang ibang nagbago. We are still the same, the usual us.

"Asan si Supremo?" Tanong ko kay Vice Onel.

Bakante kasi ang lamesa ni Supremo at ilang araw na ring ganito ang nadadatnan ko.

"Pinatawag ni headmistress." Sagot nito.

Tumango na lang ako bago dumiretso sa lamesa ni Supremo at inayos ang mga nakakalat na papel. Kahit kailan talaga burara ang lalaking 'yon. Hindi ko nga alam kung secretary ba talaga ako o personal assistant.

Naramdaman kong may presensya sa likod ko kaya mabilis na tumalikod ako at sumalubong sa akin si Supremo na nakakunot ang noo.

"Why are you here? It's lunch time." Nakakunot noong sambit nito.

Napanguso na lang ako nang maalala na kanina pa ang lunch break ng mga kaibigan ko at nakapasok na sila ngayon.

Ayoko namang kumaing mag-isa dahil ang hirap lumunon. Nasanay na akong kasalo sila sa lahat ng bagay. Hindi ko nga alam at parang dumedepende na ako sa kanila e.

"Hindi pa ako nagugut-" Halos malusaw ako nang kumalam ang sikmura ko.

Umangat ang isang kilay ni Supremo bago ako hinila palabas ng SSG.

"Hindi ka dapat nagpapalipas ng gutom! Kumain ka sa tamang oras!" Parang tatay na sermon nya sa akin.

"Eh waka akong gana e!" Sumbat ko.

"Shut up."

Muli na naman akong napaismid sa kawalan. Kahit kailan talaga at wala akong nakukuhang matinong sagot kay Supremo. Laging napuputol ang lahat sa shut up.

Pinaupo nya ako sa isa sa mga table at umupo naman sya sa tabi ko. Lumapit sa amin ang isang waiter at kinuha ang order namin.

"Bakit puro baboy? Teka! Bakit ikaw ang pumili?!"

"Because I am the President."

"FYI! We are living in a democratic countr-"

"Shut up."

Huh! Fuck you! UGH!

Dumating na ang order namin at halos umatras ako sa mga steak na nakikita ko. Hindi naman sa ayaw ko sa mga ganito pero DUH! I am on diet.

Pinaglagay ako ni Supremo sa plato ko pero pinagmasdan ko lang ito. Eh! Baka naman masira ang pinaghirapan kong shape dahil dito.

"Hindi lalakad ang pagkain papunta sa bibig mo."

"Pero, Supremo! I prefer leafy foods."

"Hindi mo sinabi edi sana pinakain ko na lang sayo ang bermuda grass."

What?!

"Sup-" Naputol ang sasabihin ko ng itapat nya ang kutsara sa bibig ko.

"You are so loud." Hinila nya ang upuan ko at itinapat sa kanya. Kinuha nya ang plato ko at kumuha roon.

Ibinalin ko sa ibang direksyon ang aking paningin nang itinapat na nya sa bibig ko ang kutsara.

"Eat it or else...."

What?

"I'll eat you."

Nanlaki ang mata ko at napaawang ang aking bibig dahil sa sinabi nya. Kinuha naman nya ang chance na yon para isubo sa akin ang laman ng kutsara at halos mapaubo ako sa gulat.

"Liked it?" Pang-aasar nya habang nakangisi pa sa akin.

"Ako na!" Inis na kinuha ko sa kanya ang plato at inayos ang sarili ko.

Pulang-pula ang mukha ko dahil sa mga ginawa nya at sa sinabi nya.

Pero bakit ganon? Parang gusto kong itigil ang pagkain para ituloy nya ang else na sinasabi nya. Ewww, Zein. Yuck.

Pagkatapos naming kumain ay iniwan na rin ako ni Supremo kaya pumasok na ako sa next subject ko.

----

Third Person Point of View

"Supremo. Hindi ako ang gumawa-"

"Siguraduhin mo lang Nazzer Lumia."

Ngumisi si Nazzer sa kanya ngunit nanatiling kalmado si Supremo na nakatingin lang sa kanya.

"How's Supremo? Just one more wrong move. Say goodbye to your position." Pananakot nito.

Wala namang naging reaksyon si Supremo at nanatiling nakatingin kay Nazzer.

"Hindi ka ba natatakot, Supremo? Kapag nawala na sa'yo ang posisyon mo ay hindi mo na sya mapoprotektahan." Mahina itong natawa sa sinabi nya.

Isang ngisi ang kumawala sa labi ni Supremo. "Hindi ako natatakot." Matapang na sagot nito.

"Well dapat matakot ka na. Alam ko na ang sikreto mo, Supremo."

Kumunot ang noo ni Supremo sa sinabi nito na mas ikinalawak ng ngisi ni Nazzer.

"Hindi ka ba nagtataka kung bakit ang tahimik ni Raze? Pinatay ko na ang kapatid nya ngunit ang tahimik nya pa rin."

"Why don't you ask him instead?"

Tumalikod na si Supremo at nagsimulang maglakad palayo. Mariing naikuyom ni Nazzer ang kanyang kamao sa galit.

"Nalalapit na ang pagbagsak mo. Supremo. Sige lang, lumapit ka lang kay Zein. Mas napapadali ang lahat."