A Thousand Miles (COMPLETED)

Gem’s POV---

Hindi ko alam kung bakit siya tumawag. Iniisip ko rin kasing tawagan siya ngayon. Gusto kong sabihin sa kanya na may nararamdaman din ako para sa kanya kaso kailangan ko munang siguraduhin na naka-move on na ako sa kanya.

Sinagot ko na ang tawag niya…

Gem: hello?

Sam: G-gem? (malungkot na sabi niya)

Gem: Sam, bakit? (confused na tanong ko)

Sam: Gem, I just want to say goodbye and I want to thank you for being your friend even if it’s a little time. I just want you to know that I will comfort you whenever you need someone to lean on. I will always be here for you. But for now, I just want to say Good bye. I will be moving out of the country for the branch of my agency.

Gem: B-but why?

Sam: Just don’t mind the reason why. So goodbye!

Gem: S-sam?

Sam: yeah?

Gem: Can we meet up tomorrow afternoon?

Hindi ko alam kung bakit ko nasabi ito. Parang gusto ko ng sabihin sa kanya lahat ng nararamdaman ko.

Sam: oh sure…

Gem: so, bye!

Sam: okay…

He ended up the call. Nung malaman ko ang dahilan ng pagtawag niya hindi ko inakala na magpapaalam siya sa akin. Kailangan ko siyang pigilan. Kailangan niya pang malaman lahat ng nararamdaman ko para sa kanya. Hindi ko na namalayan na tumutulo na ang luha sa mga mata ko.

Ganun rin ba ang gagawin niya? Iiwan rin ba niya ako para sa ibang bagay? Sasaktan rin ba niya ako katulad ng ginawa ni Dave sa akin? Ayoko ng masaktan! Kailangan ko siyang pigilan! Hindi ko kakayanin na pati siya mawala sa akin dahil sa katangahan ko.

I texted him up kung saan kami magkikita at kung anong oras.

To: Sam

Hey! Kitakits nlng tom. At park. Exactly 9:00 am. Punta ka ah. Wag ka mang-indyan. Hehe… gudnyt! J

[/] Sent

Ayun nga pagkatapos ko siyang i-text ay natulog na ako. Gusto kong mauna ako kesa sa kanya para mapaghandaan ko yung mga sasabihin ko sa kanya…

Good Night sa inyo! Hehe… I will tell him everything by tomorrow at sana magbago ang isip niya. Dahil di ko kakayanin ang ganun.

--------

A/N: sorry sa late na pag-post... Please Vote and Comment to all the readers... thanks! God bless!