抖阴社区

                                    

"Dah berapa lama hyung tak keluar rumah?" tanya Hoyoung yang berjalan di belakang Dongheon.

"Rasanya setahun kot HAHAHA" gelak sakan Minchan dan yang lain pun ikut gelak.

"Wahh sedap korang gelakkan hyung. Lagipun hyung busy dengan assignment itu ini.. Mana sempat nak keluar lepak.. Hujung minggu pun still kena wat assignment"

"Meluah ke tuuuu" perli Gyehyeon yang jalan di hadapan.

Tanpa belas kasihan Dongheon menyepak punggung Gyehyeon dan si empu hanya meringis sakit.

"Tapi kan hyung... Hari ni jelah hyung free, esok back your assignment" ujar Yongseung yang jalan berpimpin mesra dengan Yeonho di sebelah Dongheon.

"Tolong jangan ingatkan.. Hyung baru nak relax huhuhu" ujar Dongheon dengan buat muka sedih untuk minta belas kasihan.

Ehhh kau yang tak de belas kasihan sepak punggung anak orang tiba ii minta belas kasihan kat orang lain pulak.

"Dongheon hyung" panggil Yeonho sambil menatap Dongheon.

"Apa?"

"Hyung tengah minta belas kasihan ke? " tanya Yeonho polos.

"Nampaknya seperti itu" ujar Dongheon dengan penuh harapan.

"Tapi kami tak kesian pun dengan hyung malah bahagia tengok hyung terseksa dengan kerja hyung HAHAHAHA" balas si maknae Kangmin dan memeluk erat tangan Gyehyeon di sebelahnya.

Yang lain hanya gelak ria mendengar jawapan si maknae.

"YAHHH ASAL KORANG JAHAT SANGAT NI... SINI KORANG!! " jerit Dongheon tak puas hati dan kejar adik ii nya yang ada di sekitarnya.

Diorang mana peduli orang lain tengok asalkan hari ni, hari diorang bergembira.

Semuanya lari menjauh dari Dongheon yang cuba mengejar. Sampailah mereka di taman duduk di bangku kerana penat berlari.

"Ahhh Dongheon hyung stop.. Penat dah ni" ujar Minchan termengah-mengah.

"Ahh fikir hyung tak penat ke"

Dongheon, Yongseung dan Minchan duduk di satu bangku panjang manakala yang lain hanya duduk di rumput dengan menegakkan kaki masing ii.

"Ahh lama tak rasa keluar ramai ii kan.. Rasa macam nak stopkan waktu n duduk sini ramai ii" ujar Yeonho yang dah baring atas rumput dengan menatap langit yang masih cerah.

"Tu ahh.. Ehh jom main" ajak Hoyoung dengan semangat.

"Main pebenda lagi hyung semua baru lepas lari" tanya Gyehyeon. Kangmin dah baring dekat peha Gyehyeon.

"Tag tag tag... Alahh plizzz lahhh bukan selalu dapat luangkan masa lagi macam ni plizzz plizzz plizzz" mohon Hoyoung memeluk kaki Minchan berharap satu-satunya kembar sama umurnya layankan dirinya.

"Ok boleh tapi bagitau dulu cara mainnya" tanya Dongheon mengubah posisi duduk dari bersandar dan duduk tegak semula.

"Senang je, yang kalah latalilat dia kena jadi. Lepastu yang kalah kena kejar kita semua, dah sentuh terus cakap tag. Siapa yang kena tag, dia pula jadi dan berterusan" terang Gyehyeon yang masih dengan posisi yang sama.

"Ok jom main"

"Latalilat dulu lah.. " ujar Yongseung.

Mereka bertujuh latalilat terlebih dulu dan orang pertama yang kalah harus jadi. Dan yup seperti dibuli oleh adik ii. Dongheon kena lagi.

Memory || ?VeriVery? Where stories live. Discover now