វិមានត្រកូលwang*
Haoxuanគ្រាyiboទៅក្នុងបន្ទប់សម្ដៅទៅកាន់គ្រែនិងដាក់បងប្រុសរបស់ខ្លួនឲ្យសម្រាកនៅលើនោះ
"បងមានរបួសត្រង់ណាដែរទេ?"haoxuan
Yiboក្រវីក្បាលតិចៗបញ្ជាក់ថាគ្មានអ្វីបានកើតឡើងលើខ្លួនរបស់នាយ ឯhaoxuanក៏ងក់ក្បាលទៅតាមគាត់
"បងប្រុស...."haoxuan
"?????"yibo
"បង.....ចង់ឲ្យxiao zhanទៅkyoដែរទេ??"haoxuan
បន្ទាប់ពីឮសំណួរមួយនេះធ្វើឲ្យរាងក្រាស់ក្រវីក្បាលតិចៗ
"ហេតុអី?ក្រែងបងចង់ឲ្យxiao zhanមានអនាគតល្អជួបមនុស្សល្អម្នាក់ហី??មិចក៏ពេលនេះបងបែរជាបដិសេធរឿងរវាងពួកគេទៅវិញ?"haoxuan
"Kyoមិនមែនមនុស្សល្អទេ!អញ្ចឹងយើងត្រូវតែបំបែកគេចេញពីxiao zhan!"yibo
"បងមិនខុសពីតួឈ្នានីសនោះទេ!"haoxuan
"មិនខ្វល់!យើងស្អប់អានរកនឹង!យើងមិនចង់ឲ្យមនុស្សល្អដូចzhanប្រឡូកប្រឡាក់នឹងវាទេ!"yibo
"ហឺយ...ចុះសភាពបងពេលនេះប្រុងធ្វើស្អីគេកើត?xiao zhanដូចត្រូវស្នេហ៍អញ្ចឹង!ប្រែមួយរំពេចមិនដល់កន្លះថ្ងៃស្រួលបួលផង!ហើយអាបែកថ្នាំនោះសង្ស័យវាមានខ្សែរជាមួយនឹងមេធ្មប់ផងក៏មិនដឹង!"haoxuanនិយាយទាំងមិនបានគិតធ្វើឲ្យរបូតសម្ដីនោះចេញមក
"ឯងនិយាយពីស្អី?"yibo
"អត់មាន!"haoxuan
"និយាយម្ដងទៀត!!!!"រាងក្រាស់រាងសង្កត់សម្លេងជាងមុន
"...."haoxuan
"ពាក្យដែលឯងនិយាយមុននេះ"yibo
"អត់មាន!"haoxuan
"អាឃ្លាមុនពាក្យ*អត់មាន*នឹងទៀត!!!"yibo
"ហឺយ...ខ្ញុំសង្ស័យជាប់ខ្សែរជាមួយមេធ្មប់មួយនោះនឹងណា..."haoxuan
"មិចបានឯងហ៊ាននិយាយបែបនេះ?"yibo
"ឲ្យតែអ្នកដែលជាកូនចៅឬគ្នារបស់មេធ្មប់គឺកូនដៃរបស់ពួកគេគ្មានក្រចកនោះទេ...ហើយដៃរបស់kyoគឺអញ្ចឹងឯងទើបខ្ញុំសង្ស័យនឹងណា"haoxuan
"នាងចង់លេងផ្លូវកាត់???ល្អ!កំដរបាន!យើងពឹងឯង!រកសៀវភៅនោះឲ្យយើង!"yibo(សម្ដៅលើសៀវភៅកម្រាស់ក្រាស់ដែលyiboប្រើប្រាស់ជាប្រចាំដើម្បីស្វែងយល់ពីវេទមន្តបន្ថែមនិងអាវុធបន្ថែម)
"ខ...ខ្ញុំមិនដឹងថាសៀវភៅនោះធ្លាយទៅដល់ណានោះទេ!!"haoxuanទម្លាក់សម្លេងបន្តិច ចាប់តាំងពីយប់ដែលxiao zhanជួបនឹងyiboម្ដងទៀតមក សៀវភៅនឹងត្រូវyiboជ្រុលដៃក្រវាត់ចូលធុងសម្រាមផងក៏មិនដឹង
"យើងមិនខ្វល់!!ទៅរកមក!"yibo
"បាទទានម្ចាស់!"អ្នកជាប្អូនបង្អូសសម្លេងហើយដើរចេញទៅបាត់ដើម្បីស្វែងរកសៀវភៅនឹងតែម្ដងទៅ
បន្ទាប់ពីដឹងថាប្អូនប្រុសរបស់ខ្លួនចេញពីទីនោះលែងមានវត្តមានបន្តទៀត រាងក្រាស់ក៏សម្រេចចិត្តដោះរបាំងមុខចេញហើយងើយក្បាលទៅលើយកដៃប៉ះទៅនឹងផ្ទៃមុខខ្លួនឯងថ្នមៗ
បើសិនជាគេអាចមើលឃើញឡើងវិញបានឃើញពីខ្លួនឯងនៅពេលនេះគេប្រាកដជាមិនធ្វើខ្លួនឲ្យទន់ខ្សោយដូចពេលនេះទៀតនោះទេ អ្វីដែលសំខាន់!គេចង់ឃើញរាងស្ដើងម្ដងទៀត
"ចង្រៃយ៎..!!!!!!"នៅពេលដែលមានអារម្មណ៍ថាថប់ដង្ហើមទើបនាយរហ័សស្រវ៉ាយករបាំងមុខមកពាក់វិញជៀសវាងមានបញ្ហាអីមួយពិបាកនឹងរកដំណោះស្រាយស្រោចស្រង់ខ្លួនឯងឲ្យដូចដើមឡើងវិញ
Skip....
Haoxuanមកដល់បន្ទប់ដែលជាកន្លែងថ្វាយដង្វាយដល់ryukរៀងរាល់មួយឆ្នាំម្ដង
គេសម្លឹងមើលរូបសំណាក់របស់ryukមួយសន្ទុះឃើញថាគ្មានបញ្ហាអីក៏ដើរស្វែងរកសៀវភៅមួយនោះ
នាយប្រើរយះពេលជាង2ម៉ោងដើរមើលស្វែងរកពេញបន្ទប់តែនៅតែរកមិនឃើញសូម្បីតែស្រមោល នេះសៀវភៅនោះមានជើងដើរមែនទេ?
"រឿងច្រើននោះច្រើន!!ឈ្លោះគ្នាតែ2នាក់មកអូសឯងឲ្យមកឈឺក្បាលអីណា!បើយកពេលទៅរវល់រឿងរបស់ពួកគាត់មកញ៉ែjiyangប្រហែលជាល្អជាង!"haoxuanលើកកៅអីម្ដងមួយជួរៗដើម្បីស្វែងរកសៀវភៅស្របពេលមាត់រអ៊ូឥតឈប់ឈរ
"ហឺយ...ឈប់រកឈប់ស្អីហើយ!!!តែ....បើអត់រកដូចយកខ្លួនទៅនរកអញ្ចឹង!រកបន្តទៀត!!!អាកូនពូជហា!!!ឪមកហើយ!!បង្ហាញខ្លួនមកឪនាំទៅផ្ទះវិញ!!!"ដោយអស់ជម្រើសគឺមានតែស្រែកហៅសៀវភៅព្រោះគិតថាអាចនឹងរកឃើញវិញ(tf-,-)
Skip....
Jiyangចុះពីឡានដើរសម្ដៅទៅខាងក្នុងភូមិគ្រឹះត្រកូលxiaoព្រោះឮថាxiao zhanមិនស្រួលខ្លួនទើបគេឈាងទៅមើលបន្តិច
"ឯណាលោកម្ចាស់និងអ្នកស្រី?"jiyang
"គឺពួកគាត់មានការទៅខាងក្រៅបាត់ទៅហើយ!អ្នកប្រុសមករកអ្វីដែរ?"ម៉ែដោះ
"ខ្ញុំឮថាxiao zhanឈឺទើបចង់មកមើលគេ!"jiyang
"ចៃដន្យគាត់ទៅមន្ទីរពេទ្យបាត់ហើយព្រោះ..!"និយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផងក៏ត្រូវjiyangនិយាយកាត់
"នេះដល់ថ្នាក់ចូលមន្ទីរពេទ្យផងឬ??គេនៅពេទ្យណា?"ដោយហេតុមិនបានស្ដាប់ឲ្យចប់ប្រយោគរបស់ម៉ែដោះធ្វើឲ្យគេយល់ច្រឡំថាxiao zhanឈឺធ្ងន់ដល់ថ្នាក់ចូលមន្ទីរពេទ្យ
"មន្ទីរពេទ្យXX!"ម៉ែដោះ
"អរគុណច្រើន!ខ្ញុំលាសិនហើយ"ថារួចក៏រត់ត្រុយចេញទៅវិញបាត់
"ឈប់សិនអ្នកប្រុស!!ហឺយ...មិនស្ដាប់ឲ្យចប់ទៅអត់ទេ!"ទោះចង់ស្រែកហៅក៏ស្រែកមិនទាន់ដែរព្រោះគេចេញទៅឆ្ងាយបាត់ទៅហើយ គាត់មានតែក្រវីក្បាលតិចៗនិងដកដង្ហើមធំរួចទៅបំពេញកិច្ចការរបស់ខ្លួនបន្ត
មន្ទីរពេទ្យ*
គ្រាំង...
"Xiao zhan!!!!ឯងងាប់នៅ????"ទ្វារបន្ទប់អ្នកជម្ងឺត្រូវបានបើកមួយទំហឹងលាន់ផ្អើលជាន់ទី1ដោយសារស្នាដៃរបស់កម្លោះតូចដែលកំពុងតែបារម្ភពីមិត្តរបស់ខ្លួនរហូតដល់មិនបានគិតរឿងផ្សេងទៀត
"នេះជាមន្ទីរពេទ្យណា!រក្សាភាពស្ងៀមស្ងាត់បន្តិចទៅ!"អ្នកដែលអង្គុយនៅលើកៅអីក្បែរគ្រែកំពុងបញ្ចុកបបរដល់រាងក្រាស់ក៏បានស្រដីទៅកាន់មិត្តរបស់ខ្លួន
"....."jiyangទម្លាក់ទឹកមុខចុះនៅពេលដែលឃើញវត្តមានរបស់kyoនៅទីនោះ ចុះឯណាyibo?មិចក៏មិនឃើញបែបនេះ?មិចក៏ទុកឲ្យxiao zhanនៅជាមួយkyoតែ2នាក់?
"ឯងមានរឿងអីបានត្រហេបត្រហប់ម្លេស?"xiao zhan
"សរុបមកអ្នកដែលចូលមន្ទីរពេទ្យមិនមែនជាឯងទេឬ?"jiyangដើរទៅរកអ្នកទាំង2ម្ដងបន្តិចៗ
"Kyoត្រូវម្នាក់នោះធ្វើឲ្យមានរបួសធ្ងន់!យើងត្រូវមើលថែគេអញ្ចឹងហើយ!"ស្របនឹងសម្ដី ដៃស្រឡូនដូចមនុស្សស្រីបានលើកមកស្ទាបលើថ្ងាស់របស់kyoស្រាលៗ រាងក្រាស់មិនមាត់ក៏យកដៃរបស់ខ្លួនទៅក្រសោបដៃដែលស្ទាបថ្ងាស់នាយអំបិញមិញយកមកថើបថ្នមៗ
ទង្វើរនេះធ្វើឲ្យjiyangគាំងមិនស្ទើរ មិចក៏ទៅជាបែបនេះ?xiao zhanមិចក៏ស្និតស្នាលនឹងkyoដល់ថ្នាក់នេះ?yiboគិតយ៉ាងមិច?គេចង់ខ្លួនមួយជិះទូក2ឬ?
"ធ្វើស្អីនឹង???"jiyangរហ័សដើរទៅកន្រ្តាក់ដៃរបស់xiao zhanចេញពីkyoមួយទំហឹង
"សឺត....ហេតុអីឯងខឹងបែបនេះ?"xiao zhanនិយាយបណ្ដើរសម្លឹងមើលដៃរបស់ខ្លួនដែលកំពុងតែក្រហមដោយសារតែកម្លាំងកន្រ្តាក់របស់មិត្តខ្លួនអំបិញមិញ
"ពួកឯងត្រូវជាស្អីបានមកស្និតនឹងគ្នាដល់ថ្នាក់នេះ?ហើយលោកក៏អញ្ចឹងដែរ!បើដឹងថាគេមានម្ចាស់ហើយប្រឹងងាប់ត្រដរខ្យល់មករកគេធ្វើស្អីទៀត?"jiyang
"កុំថាឲ្យkyoរបស់យើង!!!"xiao zhan
"Kyoរបស់យើង?ឯងក្ដៅខ្លួនមែនទេ?"jiyang
"បើមកបង្ករបញ្ហាដដែល ឯងចេញទៅវិញទៅ!"xiao zhan
"ហ្ហឺស!!!!!!!"jiyangលែងនិយាយបន្តក៏ស្រាក់ដៃរបស់xiao zhanចាប់អូសចេញពីទីនោះតែម្ដងទៅ
"លែងយើង!!!"រាងស្ដើងប្រឹងរើបម្រះតែពេលឃើញមនុស្សច្រើនកំពុងសម្លឹងមើលមកគេទើបគេសម្រេចចិត្តទៅតាមjiyangតែម្ដងទៅ
ពួកគេចេញមកខាងក្រោយមន្ទីរពេទ្យរកកន្លែងស្ងាត់គ្មានមនុស្សដើម្បីនិយាយគ្នា
ឌឹប...
"សឺត!!"រាងកាយស្ដើងក៏ត្រូវរុញផ្អឹបទៅនឹងជញ្ជាំងអគារធ្វើឲ្យគេលេចសម្លេងចេញមក
"ឯងដឹងថាទង្វើរដែលឯងធ្វើអំបិញមិញបើyiboមកឃើញ គេនឹងឈឺចិត្តប៉ុណ្ណាដែរទេ?"jiyang
"កុំរំឮកពីម្នាក់នឹងឲ្យយើងទៀតអី!"xiao zhan
"ឯង!!!!!!!!"jiyang
"យើងស្អប់គេ!!!យើងធុញគេណាស់!!!តោងទាមយើងឲ្យដូចឆ្កែបើឯងជាយើងឯងនឹងធុញជាមិនខាន!!!"xiao zhan
"អាឆ្កួត!!!លេបសម្ដីឯងទៅវិញឲ្យអស់ទៅ!!!បើមិនស្រឡាញ់គេមិនធ្វើបែបនេះនោះទេ!"jiyang
"ស្រឡាញ់?កុំនិយាយពាក្យនឹង!មនុស្សប្រភេទដូចគេមិនសមនឹងយើងទេ!អូស...មិនមែនមនុស្សទេ!គឺបីសាចដ៏ថោកទាបដែលចូលចិត្តធ្វើបាបមនុស្សទន់ខ្សោយ!"xiao zhan
"គេមិនមែនបែបនេះនោះទេ!!!!"jiyang
"ឯងដឹងទេថាkyoវិសនឹងត្រូវស្លាប់ដោយសារតែគេដែរទេ?!ឯងដឹងទេថាគេអាក្រក់ខ្លាំងយ៉ាងណា??បើយើងមកមិនទាន់kyoនឹងលែងបានឃើញពិភពលោកនេះជាក់ជាមិនខាន!គេជាប្រភេទដែលលួចចាក់ពីក្រោយខ្នង!!គួរឲ្យស្អប់"xiao zhan
"ចុះគិតថាអានរកkyoនឹងជាមនុស្សល្អមែនទេ???ឯងការពារគេដោយមិនស៊ើបប្រវត្តបែបនេះវាមិនខុសពីមនុស្សខ្វាក់នោះទេ!មនុស្សដូចគេសមនឹងងាប់ហើយ!ដឹងថាឯងនិងyiboមានទំនាក់ទំនងឈានទៅដល់ការទាក់ទងគ្នាតែគេបែរជាធ្វើជាជនទី3?ចរឹកអញ្ចឹងតាស៎បានជាគេស្អប់ច្រើន!ថោកទាបjm!"jiyangនិយាយរបៀបឌឺដងទៅកាន់រាងស្ដើងនិងញញឹមចុងមាត់ថែមទៀតផង
"កុំនិយាយអាក្រក់ពីគេឲ្យសោះ!!!!!!"xiao zhanរាងតឹងសសៃកខ្លាំងជាងមុន
"អូរ...ឯងនិយាយអាក្រក់ពីyiboបានរឿងអីយើងនិយាយអាក្រក់ពីkyoមិនបាន?"jiyang
"ការពារគ្នាខ្លាំងបែបនេះ ឬពីរនាក់ឯងលួចទាក់ទងគ្នាស្ងាត់ៗ?"xiao zhan
"ឯងយកស្អីមកគិតនឹង?"jiyang
"ខួរយើងនឹងហើយ!អូរ...មានស្នាមនៅលើកផងឬ?បែបយប់មិញដល់កំពូលហើយក៏មិនដឹង!ហឺយ...ឈ្មោលទាំង2ពិតមែន!"xiao zhan
"អាឆ្កួត!!!!យើងអេះរមាស់ទេ!!!!"រាងស្ដើងស្រែករួចយកដៃទៅប៉ះកញ្ចឹងកដែលមានស្នាមដោយសារខ្លួនអេះរមាស់ម្សិលមិញ
"យើងមិនមែនក្មេងទេវើយ!កុំមកចង់បោក!បើស្រឡាញ់គេក៏ប្រាប់មកចាំយើងថ្វាយជូន!អូស...តែគេជារបស់សល់ពីយើងទេណា...អញ្ចឹងហើយវាមិនល្អដូចរបស់ថ្មីនោះទេ!"xiao zhan
"កុំប្រមាថយើងឲ្យសោះ!!!!ឯងដឹងទេថាឯងប្លែកខ្លាំងណាស់!យើង...អស់សង្ឃឹមនឹងឯងណាស់!!!!!"jiyangទម្លាក់សម្លេងរបៀបបញ្ជាក់ថាខ្លួនហត់នឹងពន្យល់xiao zhan
"ប្លែក?ឯងទេដែលប្លែកនោះ!ថាគេសុទ្ធតែជាជនទី3ចាំឆ្មក់ដណ្ដើមយើង តែឯងវិញមិនខុសពីគេនោះទេ!"xiao zhan
"Xiao zhan!!!!!!"jiyangខាំបបូរមាត់បញ្ជាក់ថាអស់ធ្មត់នឹងរាងស្ដើងបន្តលែងបាន
"វាថី??ហៅយើងមកដោយសារតែនិយាយអាក្រក់ពីkyoតែប៉ុណ្ណឹងទេឬ???យើងមិនស្ដាប់ទេវើយ!!យើងនៅជាមួយគេយើងដឹងហើយ!!ចេញឲ្យឆ្ងាយទៅធុញឯងណាស់!!!!!!!"xiao zhanស្រែកគំហគសឹងនឹងបែកសម្លេងរុញjiyangមួយទំហឹងធ្វើឲ្យអ្នកដែលត្រូវគេរុញត្រូវដួលទៅលើដី
"ដ..ដើម្បីមនុស្សឆ្កួតនោះឯងហ៊ានស្រែកដាក់យើងឬ??និយាយធម្មតាមិនបានទេ??"jiyangបង្ហាញស្នាមញញឹមនៃការអស់សង្ឃឹមបង្ហាញដល់មិត្តរបស់ខ្លួន លើកទីមួយហើយដែលxiao zhanស្រែកដាក់គេដើម្បីមនុស្សឥតបានការម្នាក់នោះ អីដែលសំខាន់..បែរជាមិនជឿមិត្តដែលខ្លួនរាប់អានមកច្រើនឆ្នាំសុខចិត្តជឿមនុស្សទើបនឹងស្គាល់?ឈឺមិនស្ទើរទេ!
បន្ថែមពីនោះ ហេតុអីក៏ហ៊ានចោតគេជាមួយនឹងyiboថាលួចមានទំនាក់ទំនងនឹងគ្នាបែបនេះ?បើអ្នក តើអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍បែបណាពេលដឹងថាមិត្តជិតស្និតបំផុតបែរជាមិនទុកចិត្តយើងបែបនេះ??
"..."រាងតូចដឹងកំហុសតិចៗ គេសម្លឹងមើលដៃរបស់ខ្លួនទាំងគូ មកពីគេទប់មិនជាប់ទើបជ្រុលដៃរុញ
"លាហើយ!បើស្រឡាញ់គ្នាបែបនេះទៅហើយ!យើងមានតែជូនពរឲ្យរន្ទះបាញ់ងាប់ទាំងគូ!"ថារួចក៏ក្រោកហើយរត់ចេញពីទីនោះបាត់តែម្ដងទៅមិននៅយូរបន្តទៀត
Xiao zhanទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយផ្អែកនឹងជញ្ចាំងហើយងើយក្បាលទៅលើទាំងអស់កម្លាំង គេមិនដឹងថាខ្លួនឯងកើតអីនោះទេ ដឹងត្រឹមថាពេលនេះគ្រប់យ៉ាងគឺមិនមានតែkyoតែប៉ុណ្ណោះ!
Haoxuan part*
"រកឃើញហើយ!!!!"រាងក្រាស់ពោលឡើងទាំងសប្បាយចិត្តស្របពេលរាងកាយនិងផ្ទៃមុខសុទ្ធតែធូលីដៃវិញឱបសៀវភៅមួយនោះយ៉ាងណែន តែពេលនេះ វារៀងល្ងាចបាត់ទៅហើយ
Ring Ring...
អំឡុងពេលនោះក៏ឮសម្លេងទូរស័ព្ទរោទ៍ទើបនាយលើកមកឃើញថាជាលេខរបស់jiyangក៏ចុចទទួល
"អាឡូ?"haoxuan
"លោកទំនេរទេ??"សម្លេងខ្សាវៗបន្លឺចេញពីទូរសព្ទខ្សែម្ខាងទៀតធ្វើឲ្យhaoxuanចម្លែកចិត្តជាខ្លាំង
"មានរឿងអី???"haoxuan
"ខ្ញុំនៅក្លឹបXX!"jiyangនិយាយបណ្ដើរខាំបបូរមាត់ខ្លួនឯងបណ្ដើរដើម្បីទប់ទឹងភ្នែក
"ឯងមានរឿងអី???និយាយបានទេ!???"haoxuan
"ខ្ញុំ...ហឹក....ខ្ញុំមិនអីនោះទេ!!!!!"រាងតូចស្រែកទៅកាន់ខ្សែរម្ខាងទៀតទាំងមានទឹកភ្នែកប្រដេញគ្នាស្រក់ចុះមកឥតឈប់ឈរ
"ចាំយើង!!!!!"haoxuanថាឡើងទាំងស្លន់ស្លោពេលឮសម្លេងរបស់jiyang ជាពិសេសគឺដឹងថាគេកំពុងតែយំ
ប្រាវ...
រវល់តែគិតពីរាងស្ដើងទើបនាយច្រឡំដៃបោកទូរសព្ទចោលហើយរត់ចេញពីទីនោះយ៉ាងលឿនដើម្បីទៅជួននឹងjiyang
សូមរង់ចាំភាគបន្ត..