¶¶ŅõÉēĒų

įž˜įŸ’įž…įž¶įžŸįŸ‹įžœįž·įž˜įž¶įž“įžšįž”įž¶įŸ†įž„įž˜įž»įž [18+]ļ¼ˆįž…įž”įŸ‹)

By HATAKE_QING

159K 10.3K 390

µöŠįž¾µö˜įĮ¶µö”įžøµö…įž„įŸ‹įžŠµö¹įž„µö–įžøµö¢įĮ¶µöø§ž€µö˜įĮ¶µöįž¶µö„įĄ½įŸ¶Äµöįž˜µö¶įž“µöįŸ‚µö…įž¼µö›įĄ½įŸ…įž€įŸ’įž”įŸ‚įžšµö‚įŸ More

µö—įž¶µö‚įĄ½µöø1:µö‡įž½µö”įž‚įŸ’įž“µö¶įž›µö¾įž€µöŠįŸ†µö”įž¼µö„
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø2:µö˜įž“µö»įžŸįŸ’įžŸµöšįž”µöČȟ‹µö™įž¾µö„
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø3:µö…įž¼µö›įĄ½įŸ…įž€įŸ’įž”įŸ‚įžš
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø4:µöšįŸ€µö”įž€µö¶įžš?
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø5:µöŠįŸ„įŸ‡įžŠµö¼įžš
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø6:µöšįž¾µöČȞįŸ’įž„įŸƒįž˜µö„įĮ¶µö‚įž›
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø7:µö”įĮ¶µöšįž…µöŽįĮ¶µöŒ
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø8:µöČČĮ¶µöø§ž„µöŠįŸ†µöŽįŸ‚µö„
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø9:µöČȞ“įŸ’įž›µö”įŸ‹
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø10:µöČȞ»µö”įž·µöø§Į¶µö
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø11:µöšįž¶µöįĮ¶µöšįžøµöŠįŸµöČČĮ¶µöšįžŸįŸ‹įžŸįŸ’įČ÷µö¶įž
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø12:µöČȟ†µöŽįž½µöšįž‚įŸ’įž˜µö¶įž“µö…įž˜įŸ’įž›µö¾įž™
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø13:µö˜įŸµö’įĮ¶µö˜įž”įŸ‹
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø14:µö‡įž½µö™įž›µö»įž”µö¶Äµö¶įžšµö…įž„µö…įž¶įŸĀšž‚įŸįž•µö„
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø15:µöšįž„įŸ’įžœµö„įŸ‹µöŠįŸƒµöŠįŸµö¶Äµö¶ÄįŸ‹įž€įŸ’įžŠįŸ…
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø16:µöø§ž¶µö„įžįŸ’įžšµö”įž”įŸ‹įž˜µö¶Äµöœįž·µö‰įž µö¾įž™
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø17:µö¢įž“įŸ’įĄ½µö¶įž€įŸ‹
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø18:µö‚įĮ¶µöšįž”įŸ‹įž‚įŸ’įžšµö„
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø19:µö›įŸ„µö¶Äµö…įŸįŸ‡įČ÷៶ĵö“?
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø20:µö›įŸ„µö¶Äµö”įĮ¶µöŠįžø
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø21:µö”įĮ¶µöšįž»µöČȞ…µö¶įžŸįŸ‹įž…µöšįž¹µö¶Äµö¶ÄįŸ’įž˜įŸįž„
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø22:µö…įž¶įŸĀšžįŸ’įž‰µö»įŸ†µö‡įž½µö™įž›įŸ„įž€
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø23:µö…įŸµö‰įž²įŸ’įž™µöĀšĮ¶µö„įž¶µö™įž–µöøįž‚įŸ
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø24:µö”įĮ¶µöšįž¶µö”įŸ‹µö‡įž¶µö›įž¾µö¶Äµö…įž»µö„įž€įŸ’įžšįŸ„įž™
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø25:µö–įž·µöČȞįŸ’įž™µö¶įžŠįŸĀšžšµöø
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø26:µö˜įž¶µöø§ž”įŸ’įžšµö–įž“įŸ’įž’?
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø27:µö˜įž·µöø§ž˜įŸ‚įž“µö™įž¾µö„įĄ½įŸ
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø28:µöįĮ¶µöšįž”µö”įŸ‹µö‘įŸ…µöœįž·µö‰
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø29:µöÆįž„µö”įĮ¶µö›įŸ‚µö¶ÄµöįĮ¶µö›įž¶įŸĀšž„µöŽįž¶µöČȟ‹
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø30:µö˜įž¶µöø§žœµö·įž’µöøįž•įŸ’įžŸįŸįž„µö‘įŸ?
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø31:µö•įŸ‚µöø§ž€µö¶įžšµöŠįŸµöšįž›µö½įž™
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø32:µö‚įž½µöšįž’įŸ’įžœµö¾įž™įŸ‰įž¶µö„įž˜µö·įž…µö…įŸ†µö–įŸ„įŸ‡įž‚įŸ?
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø33:µö¢įž¶µö¶Äµö¼įž“µö¶ÄįŸ’įž˜įŸįž„
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø34:µöšįŸ€µö”įž€µö¶įžšµö›įĮ¶µö¢įĄ½įŸ?
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø35:µöƒįĮ¶µö›įž¶µöø§Č÷µö¹įž˜µö‘įž¹µö¶ÄµöŠįŸ„įŸ‡įž‚įŸ„
įž—įž¶įž‚įž‘įžø36:įž˜įž¶įž“įž”įž„ įž¢įž¼įž“įž€įž»įŸ†įžįŸ’įž›įž¶įž…įž¢įžø!
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø37:µö¶Äµö‰įĮ¶µö…įĮ¶µöšįŸ„µö„įž€µöø§Į¶µö‘įž»µö™9
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø38:µö¢įžµöøįžµö”įĮ¶µöšįž–µöø§Į¶µö’įžįŸ‚įž”įŸ‰įž»µöŽįĮ¶µöŽįŸ„įŸ‡
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø39:µöŠįŸ„įŸ‡įž›įŸ‚įž„µö‚įŸµö‘įŸ…
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø40:²õ²¹²õ²¹°ģ¾±µö˜įž·µöø§žšµö¢įž¾µö˜įž“µö¹įž„±ō²¹²Ōµö‘įŸ
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø41:µöČČĮ¶µöœįž¶µö„įž“įŸ…?
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø42:µöÆįž„µöČČĮ¶µö¢įž”įŸ‹įž™µö¾įž„µö‘įŸ…
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø43:µö‚įĮ¶µöšįž”įŸ‹įž™įŸ‰įž¶µö„įž‚µö½įžšµöįŸ‚µö”įž‰įŸ’įž…µö”įŸ‹
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø44:µö¢įžµöøįžµö¶Äµö¶įž›
µö—įž¶µö‚įĄ½µöø45:µö‚įĮ¶µöšįž”įŸ‹įž™įŸ‰įž¶µö„įž‚µöŗįžŠµö¼įž…µöŠįž¾µö˜
side story: 01
side story:02
side story:03
side story:04
side story:05
Side story:06
side story:07
side story: įž”įž‰įŸ’įž…įž”įŸ‹

µö—įž¶µö‚įž”µö‰įĮ¶µö…įž”įŸ‹:µö¶Äµö¶įžšµöšįŸ€µö”įž€µö¶įžš

3K 278 27
By HATAKE_QING

តឹបៗ*

"ហេតុអីធំក្លិនអាក្រក់បែបនេះ????ខ្ញុំស្អប់ក្លិនកាហ្វេណាស់!!!!អ៊ំស្រីក៏ដឹង ហេតុអីក៏ឲ្យមានក្លិននេះនៅចំពោះមុខខ្ញុំបែបនេះ?ជះវាចោលទៅ"អារម្មណ៍ទាំងប៉ុន្មានត្រូវសាបរលាបវិញបន្ទាប់ពីឮសម្ដីរបស់រាងស្ដើងស្រែកឡើងដោយកំហឹង

"L...lan...."បបូរមាត់របស់sasakiញ័រជាខ្លាំង នាយពិតជាមិនបានច្រឡំទេមែនទេ??ហេតុអីក៏មុខមាត់របស់គេដូចទៅនឹងlanខ្លាំងបែបនេះ?

"!!!!!!!!"រាងតូចពេលដែលមានអារម្មណ៍ចម្លែកថាមានមនុស្សកំពុងតែសម្លឹងមើលមកខ្លួនគេក៏ងាកទៅប្រទាក់នឹងខ្សែរភ្នែករបស់រាងសង្ហារ

ព្រះអើយ!ប្រុសម្នាក់នេះចម្លែកម្លេះ?គេសង្ហារខ្លាំងណាស់!គេមិនដែលធ្លាប់ជួបបុរសដែលមានមុខមាត់សង្ហារដល់ថ្នាក់នេះពីមុនឡើយ

"អូរ...អ៊ំសុំទោសផង!គឺកាហ្វេនេះក្មួយអំគេជាអ្នកឆុង!គេមិនស្គាល់ក្មួយ អ៊ំក៏ភ្លេចប្រាប់ទើបធ្វើឲ្យមានកំហុសបែបនេះ!"អ្នកស្រីxiao

"គេ..គេជាអ្នកឆុងមែនទេ?អ..អ្ហឹម...គឺ...មួយរយៈនេះខ្ញុំរៀនផឹកកាហ្វេ....វ..វាប្រហែលជាមិនអីឡើយ!មិនបាច់ជះវាចោលទេ!"គ្រាន់តែដឹងភ្លាមគេក៏ប្ដូរឥរិយាបថភ្លាម

(ច្រឡំមនុស្សហើយ...)sasakiទម្លាក់ទឹកមុខចុះហើយបែរខ្នងចាកចេញពីទីនោះដើរទៅផ្ទះបាយលើកបង្អែមមក

"អ..អ៊ំស្រី!អ៊ំស្គាល់គេតាំងពីពេលណាមក?"រាងតូចរហ័សរត់ទៅសួរគាត់

"គេគ្មានសាច់ញាត្តិទេ!អ៊ំមិនចង់ឃើញគេលំបាកព្រោះគេក៏ជាមិត្តរបស់កូនអ៊ំទើបអ៊ំយកគេមកផ្គត់ផ្គង់ឲ្យគេនិងឲ្យគេមកនៅទីនេះ!"

"ឈ្មោះ?"

"Sasaki!ក្មួយចាប់អារម្មណ៍គេមែនទេ?"

"ត្រូវហើយ!គេសង្ហារណាស់!គេជាបុរសក្នុងក្ដីស្រមៃរបស់ខ្ញុំ!អ៊ំជួយខ្ញុំបន្តិចមកណា!"គេចាប់ផ្ដើមញិកញ៉ក់ដើម្បីឲ្យគាត់ជួយដល់ខ្លួន

"រឿងនេះអ៊ំមិនហ៊ានបង្ខំគេទេ!តែអ៊ំនិងជួយឯងតាមដែលអាចធ្វើបាន!"គាត់ញញឹមនិងអង្អែលក្បាលរាងស្ដើងថើរៗ

"ម៉ាក់!អូរ....Jing!ឯងមកហើយឬ?"Xiao zhanដែលទើបនឹងមកពីដើរផ្សារសួរទៅកាន់អ្នកជាប្អូនជីដូនមួយដោយមានyiboអមក្បែរក្នុងដៃសុទ្ធតែឥវ៉ាន់សំពីងសំពោង

"បាទ!អឺ...អ្នកដែលនៅក្បែរបង????"Jing

"គេជាអនាគតប្ដីបង!បន្តិចទៀតរៀបការហើយកុំចង់មកដណ្ដើមឲ្យសោះ!"Xiao zhanទាញក្រវាត់ករបស់yiboឲ្យមកជិតគេរួចស្រដីឡើងដោយញញឹមចុងមាត់ ពីតូចដល់ធំប្អូនម្នាក់នេះតែងដណ្ដើមគ្រប់យ៉ាងពីគេ តែលើកនេះគឺគេមិនឱបដៃឈរមើលទៀតឡើយ

"ឆើស!ខ្ញុំគ្មានអារម្មណ៍នោះទេ!"

____________________

តុបាយ*

ធ្លាប់តែមានការសើចក្អើកក្អាយនិងសម្លេងរញ៉េរញ៉ៃរបស់កូនបីសាចតូចៗ តែថ្ងៃនេះត្រូវថែមសមាជិកថ្មីម្នាក់ទៀតធ្វើឲ្យពួកគេមិនហ៊ានរញ៉េរញ៉ៃក៏ព្រោះតែខ្លាចjingស្ដីឲ្យ ឮថាគេកាចណាស់!

"ខឹកៗ..."រាងតូចព្រឹកលេបកាហ្វេទាំងលំបាករហូតដល់ក្អកចេញមកដោយសារតែគេស្អប់កាហ្វេឃើញបែបនេះអ្នកស្រីxiaoក៏និយាយទៅកាន់គេទាំងក្ដីបារម្ភ

"បើក្មួយមិនចេះផឹក ក្មួយកុំផឹកអី!"

"ម..មិនអីទេ!"jingតបទៅគាត់វិញដោយដៀងភ្នែកសម្លឹងមើលទៅsasakiដែលគិតតែឈ្ងោកញ៉ាំអាហាររបស់ខ្លួនមិនខ្វល់ពីអ្វីទាំងអស់

Xiao zhanសម្លឹងមើលឃើញតាមក្រសែភ្នែករបស់jingទៅកាន់sasakiធ្វើឲ្យគេដឹងភ្លាមថាប្អូនម្នាក់នេះគិតអីទៅលើsasaki

"ខឹកៗ..."អាប៊ីក៏ឈ្លក់នឹងរសជាតិហិលធ្វើឲ្យគេឈ្លក់ជាខ្លាំង

Sasakiរត់ពីកៅអីរបស់ខ្លួនទៅរកកៅអីរបស់អាប៊ីនិងយកដៃជួយទ្រម្ហូបហិលនោះដែលអាប៊ីខ្ជាក់ចេញមក

"វ..វាហិលណាស់...អ..អូនញ៉ាំមិនកើតទេ តែអូនចង់ញ៉ាំម្ហូបនឹង!"ក្នេងតូចហាស្ដីឡើងដោយរកកលចង់យំ តែក៏បានកូនបីសាចតូចម្នាក់ទៀតហុចទឹកឲ្យគេផឹក

"ចាំបងចាប់ម្ទេសចេញ!"រាងសង្ហាររត់ទៅលាងដៃហើយផ្លាស់ប្ដូរមកអង្គុយក្បែរអាប៊ីនិងចាប់ម្ហូបមកដោយឆ្កិះយកម្ទេសចេញនិងបន្លែខ្លះដែលអាប៊ីមិនចេះញ៉ាំមកដាក់ចានរបស់នាយ ឯអាហារល្អៗគឺដាក់ក្នុងចានអាប៊ី

Jingសម្លឹងទៅក្មេងល្អិតម្នាក់នោះទាំងទឹកមុខស្ងួតក្រោយពីឃើញsasakiយកចិត្តទុកដាក់នឹងក្មេងម្នាក់នោះខ្លាំង

___________________

យប់ឡើង*

"W..Wang yiboអ្ហាស៎អ្ហឹម..."រាងកាយស្ដើងសភាពអាក្រាតកាយយកដៃច្រត់ពូក ទយទៅក្រោយ ក្បាលឡើងទៅលើ ដៃទាំងគូត្រូវបានជាប់ឃ្នោះនិងមានក្រវាត់កចងមាត់របស់គេជាប់ធ្វើឲ្យគេពិបាកក្នុងការនិយាយជាខ្លាំង

"ពួកយើងដូចជាខានធ្វើវាយូរហើយ!"រាងសង្ហារតបទៅវិញស្របពេលកំពូលលូកម្រាមដៃ2ចូលក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់រាងស្ដើង

"អ្ហាក៎..."នាយកម្រើកដៃរបស់នាយធ្វើឲ្យរាងតូចលេចសម្លេងនោះមកយ៉ាងគួរឲ្យខ្មាស់ គេមិនទាន់បាត់ឈឺឡើយ ខានធ្វើវាយូរស្អី?ព្រឹកមិញទើបនឹងធ្វើហើយសោះ!

"បងចូលចិត្តសម្លេងអូន..."នាយស្រាយក្រវាត់កចេញពីមាត់របស់រាងតូចយកមកចងភ្នែកជំនួសវិញ ដោយកម្លាំងរឹតបណ្ដឹងមួយទំហឹងធ្វើឲ្យទឹកភ្នែករាងស្ដើងស្រក់ចុះមករួមជាមួយនឹងទឹកមាត់ដូចគ្នាទាំងក្ដីវេទនា

"អ្ហាស៎...អ្ហា!!!!!!!!!"រាងក្រាស់យករបស់លេងមកដាក់ចូលក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់រាងតូចរួចចុចប៉ូតុងនោះធ្វើឲ្យវាញ័រជាខ្លាំងឯរាងកាយស្ដើងក៏កន្រ្តាក់តាមកម្លាំងរំញ័រនោះប្រកាច់ពេញគ្រែតែក៏ត្រូវរាងក្រាស់ចាប់គេជាប់

"អ្ហឹក...y..yibo...អ..អូន..អូនពិបាកណាស់សឺតអ្ហឺក....!!!!!!"រាងស្ដើងត្រូវនាយដាក់ឲ្យអង្គុយពីលើនាយ គេប្រឹងបង្ហើបមាត់ដោយញ័រជាខ្លាំង ញើសក៏ហូរស្រក់ចុះមកដូចគ្នា

"សឺត...ក្រែងអូនជាអ្នកទទូចចង់ឲ្យបងទិញវាមកមិនអញ្ចឹង?ឥឡូវពួកយើងទិញវាមកហើយឬអូនមិនពេញចិត្ត?"yiboងើយទៅថើបសៀតផ្ការបស់xiao zhanថើរៗ

"វ..វាពិបាកទ្រាំអ្ហឺស..អ..អូនឮគេថា...វ..វាស្រួល...អ..អូនគ្រាន់តែ...ច..ចង់សាកអ្ហាស៎!!!"គេក៏លេចសម្លេងមករឹតតែខ្លាំងពេលដែលyiboយករបស់រំញ័រមកដាក់លើចុងឈើរីទាំងគូរបស់គេធ្វើឲ្យគេស្រៀវរឹតតែខ្លាំង

"អូនដឹងថាពេលនេះអូនគួរឲ្យស្រឡាញ់ប៉ុណ្ណាទេ?"yiboអង្អែលថ្ពាល់អ្នកដែលត្រូវចងភ្នែកមើលមិនឃើញនោះ សូម្បីតែកូនប្រុសរបស់នាយក៏កំពុងតែបះដោយសារតែគេហើយ

"អ្ហាស៎...អ្ហា....អ្ហា..."មិនយូរប៉ុន្មានទឹកដោះគោក៏ហូរចេញមកគេក៏បានដល់ទីនិងដង្ហក់ខ្យល់យ៉ាងញាប់

"សាកមួយនេះទេ?"yiboដករបស់ក្លែងក្លាយពណ៌ផ្កាឈូកគួរឲ្យស្រឡាញ់ចេញមកដែលប៉ុននឹងទំហំរបស់នាយឡើង

ដៃស្រឡូនដូចមនុស្សស្រីស្រវ៉ាទៅស្ទាបរបស់នោះថ្នមៗក៏ដឹងថាជានាគរាជសិប្បនិម្មិតក៏បុកពោះរឹតតែខ្លាំង

"អ..អូនចង់បានរបស់ពិតចូល..ក្នុងខ្លួនអូន!"រាងតូចស្រដីឡើងដោយយកដៃប្ដូរទៅប៉ះនឹងyiboតូចដែលនៅក្នុងខោទល់ឡើងចង់រហែកខោទៅហើយ

"អ្ហឹម..."រាងសង្ហារថើបបបូរមាត់របស់រាងស្ដើងថ្នមៗនិងរ៉ូតខោបន្តិចដើម្បីដកកូនប្រុសរបស់នាយចេញមក

"អ្ហា..អ្ហាស៎...អ្ហឺស...សឺត...W...Wang yibo!!!!!"ស្រាប់តែនាយលើរាងកាយរបស់xiao zhanឡើងរួចស្រូតចុះមកលើកូនប្រុសរបស់នាយមួយទំហឹងដោយមិនបានប្រាប់ទុកជាមុនធ្វើឲ្យគេអួលជាខ្លាំង ទឹកភ្នែករឹតតែស្រក់ចុះមករហាមរឹតតែខ្លាំង

"ក្ដៅល្អណាស់!!!!"រាងក្រាស់លើកចង្កេះរាងតូចអុកយកៗមិនប្រណីធ្វើឲ្យxiao zhanឈឺជាពន់ពេក

ផ្លាប់ៗ*

"អ្ហាស៎..ហ្ហឹក..ត..តិចៗwang yibo!ហ្ហឹកហ្ហឹក..."សម្លេងថ្ងូរស្របនឹងសម្លេងយំបន្លឺឡើងព្រមគ្នា រាងកាយស្ដើងកន្រ្តាក់ជាខ្លាំងធ្វើឲ្យគេនិយាយចេញមកស្ដាប់សឹងមិនយល់ គេខ្ញាំខ្នងរបស់yiboឡើងរហែកចេញឈាមមករឹមៗ តែមិនបង្កការឈឺចាប់ដល់រាងក្រាស់ឡើយ ផ្ទុយទៅវិញនាយកាន់តែឡើងឋានសួគ៌ស្រួលជាងមុនធ្វេដង

1អាទិត្យក្រោយមក*

"រ..រៀបការ??អ្នកស្រីគិតឲ្យច្បាស់ណា!!ខ្ញុំមិនទាន់រកលុយបានគ្រប់ឡើយ!"yiboភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងពេលដែលឮពួកគាត់និយាយពីរឿងរៀបការ សំខាន់!!!គឺវកើតឡើងនៅ3ថ្ងៃទៀត!!!ហេតុអីក៏លឿនបែបនេះ?នាយមិនទាន់បានត្រៀមខ្លួនឡើយ

"កុំប្រកែកអី!ទោះយ៉ាងណាក៏គង់មានថ្ងៃមួយកូនអាចជោគជ័យបានជាមិនខាន!បើពួកកូនរៀបការនោះគ្រប់យ៉ាងនឹងអាចកាន់តែធ្វើឲ្យកូនងាយស្រួលក្នុងការជួបជាមួយនឹងដៃគូជំនួញដោយមិនបាច់មាននាមជាបុគ្គលិកគេ!"អ្នកស្រីxiao

"ត្រូវហើយ!ក្មួយកុំប្រកែកអី!អ៊ំបានអញ្ជើញភ្ញៀវរួចរាល់អស់ហើយ!ក្មួយត្រូវតែរៀបការ!"លោកម្ចាស់xiao

"ប..បាទ!"ទោះជាចង់ប្រកែកក៏គ្មានន័យអីដែរសម្រាប់នាយនៅពេលនេះ

រាងស្ដើងដែលអង្គុយនៅក្បែរនោះក៏លួចញញឹមចុងមាត់ ចាំមើលស្រីៗដែលធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនតែងតែញ៉ែនិងហាច់ដាក់yiboពេលឮដំណឹងនេះហើយក្អួតឈាមខ្លាំងប៉ុណ្ណា!

បើនិយាយពីសភាពsasakiវិញគឺនាយធុញថប់ជាខ្លាំង នាយតែងតែត្រូវបានរំខានដោយjing មិនថានាយដល់ទីណាគឺមនុស្សម្នាក់នេះតែងតែរំខាននាយរហូត

បន់ឲ្យតែប៉ាម៉ាក់របស់jingមកពីស្រុកក្រៅហើយយកកូនទៅផ្ទះវិញតែប៉ុណ្ណោះ

តែយប់ឡើងអារម្មណ៍ខឹង ធុញថប់របស់នាយទាំងប៉ុន្មានត្រូវបានសាបរលាបទៅវិញក្រោយពីអង្គុយនៅក្រោយភូមិគ្រឹះលើដើមឈើដ៏ធំផ្លុំខ្លុយជាបទដែលlanស្រឡាញ់បំផុតនិងសម្លឹងទៅកាន់មេឃដែលមានផ្កាយពាសពេញមេឃដ៏ស្រស់ស្អាតមួយនោះ

Jingវិញត្រូវរៀនផឹកកាហ្វេនិងផ្លាស់ប្ដូរឥតរិយាបថទៅជាស្លូតបូតដើម្បីតាមយកចិត្តរបស់sasakiធ្វើឲ្យគេពិបាកក្នុងការរស់នៅជាខ្លាំង

ធ្មិចបើកៗថ្ងៃមង្គលការក៏ឈានចូលមកដល់*

ភ្ញៀវកិត្តិយសជាច្រើនបានមកចូលរួមនៅទីនោះដោយមានលម្អដោយស្នាមញញឹមរីករាយនៅលើបបូរមាត់ដើម្បីអបអរដល់គូស្វាមីភរិយាថ្មីថ្មោង បើទោះជាខុសធម្មជាតិក៏ដោយក៏ពួកគេរីករាយជានិច្ច

បើនិយាយពីស្រីៗក្នុងក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនធំគឺសន្លប់ដេកពេទ្យអស់ហើយក៏ព្រោះតែcrចូលរោងការ

រាងកាយក្រាស់ក្នុងឈុតគ្រសែពណ៌ប្រផេះរបស់កូនកម្លោះកំពុងតែសម្លឹងមើលដៃទាំងគូរបស់ខ្លួនដោយនឹកស្មានមិនដល់ថាខ្លួនអាចនឹងមានថ្ងៃមួយនេះឡើយ

សម្លេងហ៊ោកញ្ច្រៀវរបស់ភ្ញៀវនៅទីនោះធ្វើឲ្យនាយងាកទៅចាប់អារម្មណ៍នឹងរាងកាយស្ដើងក្នុងឈុតអាវគ្រសែពណ៌សរបស់កូនក្រមុំកំពុងតែបោះជំហ៊ានឈានលើកម្រាលព្រំនោះដោយមានឪពុកកាន់ដៃរបស់គេនិងមានស្បៃគ្របមុខ រួមទាំងកូនបីសាចទាំង5អមសងខាងបាចផ្កាយ៉ាងរីករាយ

រាងសង្ហារសម្លឹងមើលកូនក្រមុំរបស់ខ្លួនដោយមានស្នាមញញឹមស្រទន់លើផ្ទៃមុខរបស់នាយធ្វើឲ្យស្រីៗនៅទីនោះសឹងនឹងរលាយដោយសារតែស្នាមញញឹមរបស់នាយទៅហើយ

"ប៉ាប្រគល់កូនប្រុសតែម្នាក់គត់របស់ប៉ាទៅកូនហើយ!មើលថែគ្នាឲ្យល្អណា!បើកូនអស់ចិត្តពីគេសូមកូនប្រគល់គេមកឲ្យប៉ាវិញមកកុំធ្វើបាបគេអី!"លោកម្ចាស់xiaoកាន់ដៃរបស់រាងស្ដើងហុចទៅឪរាងក្រាស់

"គ្មានថ្ងៃរឿងមួយនោះកើតឡើងឡើយ!"yiboងក់ក្បាលតបទៅវិញដោយភាពហ្មត់ចត់

"តើwang yiboព្រមទទួលxiao zhanធ្វើជាភរិយាដែរទេ?ក្រោយពីបញ្ចប់ថ្ងៃមួយនេះមិនថាមានរឿងអីក៏ដោយក៏មិនត្រូវលែងដៃគ្នាដែរ!"លោកអាចារ្យសួរទៅកាន់រាងក្រាស់

"បាទ!"yibo

"ចុះxiao zhan???ព្រមទទួលwang yiboធ្វើជាស្វាមីដែរទេ?"

"បាទខ្ញុំក៏ដូចគ្នា!"Xiao zhanងក់ក្បាលតិចៗទាំងរកកលចង់យំ

"សូមកូនកម្លោះកូនក្រមុំបំពាក់ជិញ្ជៀនឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក!"yiboយកជិញ្ជៀនដែលខ្លួនខំសន្សំប្រាក់ខែដើម្បីទិញវាមកនោះចេញមក ទោះជាវាមិនមានតម្លៃខ្លាំងនិងសាមញ្ញក៏វាជាញើសឈាមរបស់នាយសង្ឃឹមថារាងស្ដើងនឹងមិនប្រកាន់ពីវាឡើយ

ដល់វេនxiao zhanបំពាក់ជិញ្ជៀនឲ្យនាយវិញម្ដង គេមិនអាចទប់ទឹកភ្នែកក៏ព្រោះតែរំភើបខ្លាំងពេក ទោះជាយ៉ាងណាក៏ការស៊កជិញ្ជៀនឲ្យគ្នាគឺប្រព្រឹត្តិទៅយ៉ាងរលូន

"ថ្វីត្បិតថាបងត្រឹមជាមនុស្សប្រុសសាមញ្ញ..តែបងនឹងធ្វើឲ្យអូនក្លាយជាព្រះនាងរបស់មនុស្សសាមញ្ញម្នាក់នេះលុះថ្ងៃអវសាន!"នាយហាស្ដីឡើយដោយយកម្កុដដែលនាយរៀនថ្នៃវាឡើងមក សើយស្បៃនិងយកម្កុដយកមកបំពាក់លើក្បាលរបស់រាងស្ដើងថ្នមៗ

"អ្ហឹម"Xiao zhanហក់ទៅថើបបបូរមាត់របស់នាយដោយមានតំណក់ទឹកភ្នែកហូរស្រក់ចុះមកជាច្រើនតំណក់

"ព្រះនាងរបស់បងមិនគួរយំឡើយ!"yiboខ្សឹបដាក់រាងស្ដើងក្រោយពីដកបបូរមាត់ចេញនិងឱនទៅផ្ដិតទឹកភ្នែកពីថ្ពាល់រាងស្ដើងដោយបបូរមាត់របស់នាយ

ទង្វើបែបនេះធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាច្រណែនជាខ្លាំង អ្នកខ្លះស្រមៃចង់បានចំណងអាពាហ៌ពិពាហ៌បែបនេះខ្លាំងណាស់!

"ខ្ញុំក៏មានដំណឹងល្អសម្រាប់អ្នកទាំងអស់គ្នាដូចគ្នា!"លោកម្ចាស់xiaoដើរទៅកាន់មេក្រូនិយាយឡើងចំកណ្ដាលរវាងពួកគេទាំង2

"ក្រុមហ៊ុនត្រកូលxiaoនិងទ្រព្យសម្បត្តិទាំងប៉ុន្មានគឺប្រគល់ឲ្យកូនប្រសារខ្ញុំជាអ្នកបន្តដំណែងពីខ្ញុំហើយ!ពីពេលនេះទៅគេនឹងក្លាយជាអគ្គនាយករបស់xiao gr!សូមអ្នកទាំងអស់គ្នាទានជ្រាប!"ពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ជាពិសេសអ្នកកាសែតព្យាយាមផ្ដិតយកពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ផ្សព្វផ្សាយក្លាយជាព័ត៌មានក្ដៅៗទាន់ហេតុការណ៍អាណាមើលអត់ទាន់ចាប់ខោកទាល់តាធ្លាយខួរ

"នេះជាចំណងដៃរបស់ប៉ាក្នុងថ្ងៃមង្គលរបស់ពួកកូន!ប៉ាមានតែប៉ុណ្ណឹងទេ"

យប់ឡើង*

បន្ទាប់ពីសប្បាយនិងអបអរពេញមួយថ្ងៃហើយភ្ញៀវជាច្រើនក៏បានត្រឡប់ទៅវិញយ៉ាងក្ដីស្ងប់ស្ញែងនឹងស្វាមីភរិយាមួយគូនេះ

"អរគុណសម្រាប់ការចូលរួម!"yibo

"មិនអីទេ!នេះជាចំណងដៃ!វាតិចតួចប៉ុណ្ណោះ!"jiyangហុចទូរសព្ទឲ្យyiboមើល

"ន..នេះ???"នាយមើលច្រឡំទេមែនទេ?

"វាជាចំណងដៃរបស់ពួកខ្ញុំ!ត្រឹមយន្តហោះផ្ទាល់ខ្លួនមួយប៉ុណ្ណោះ!"jiyang

"អ..អរគុណហើយហ្វ្រេន!!!"រាងស្ដើងហក់ទៅឱបjiyangទាំងសប្បាយចិត្ត

"របស់ពួកខ្ញុំគឺសាមញ្ញប៉ុណ្ណោះ!ជូនពរឲ្យអ្នកទាំង2នៅជាមួយគ្នាដល់ចាស់កោងខ្នង!"sasakiដកបណ្ដោងតូចមួយដែលធ្វើចេញពីកំទិចរបស់ស្លាបryukដែលគេបានផ្គុំឡើងអស់រយៈពេល2យប់មកនេះ

"ព..ពួកខ្ញុំ?!"yibo

"Lanគេក៏បានមកជាមួយខ្ញុំដែរ!"រាងសង្ហារលើកខ្លុយបង្ហាញដល់yiboរក្សាស្នាមញញឹមស្រទន់លើផ្ទៃមុខ

"ត្រូវហើយ!អរគុណពួកឯងទាំង2!"yiboយល់ន័យរបស់sasakiនាយក៏ងក់ក្បាល រយៈពេល2ឆ្នាំជាងហើយ ចិត្តរបស់sasakiចំពោះlanមិនដែលថយចុះឡើយ គេតែងតែយកខ្លុយនោះមកតាមខ្លួនជានិច្ចជានិច្ច

យប់ឡើង*

អំឡុងពេលកំពុងផ្លុំខ្លុយក៏មានសម្រឹបជើងមួយបានបន្លឺឡើងធ្វើឲ្យនាយបង្អាក់សកម្មភាពរបស់នាយ

"ហេតុអីក៏ឈប់?"Jing

"ឲ្យខ្ញុំនៅស្ងប់សុខបាន1ថ្ងៃបានទេ??"sasakiហក់ចុះពីលើដំបូលដើរបម្រុងចូលទៅក្នុងផ្ទះតែក៏ត្រូវអាក់ដំណើរវិញ

"ឬលោកមើលមិនដឹងថាខ្ញុំស្រឡាញ់លោក???ខ្ញុំស្រឡាញ់លោកខ្លាំងណាស់ដឹងទេ??ខ្ញុំស្អប់កាហ្វេ តែដោយសារតែលោកទើបខ្ញុំរៀនផឹកវាទាំងពិបាក ខ្ញុំផ្លាស់ប្ដូរចរឹកដើម្បីផ្គាប់ចិត្តលោកអាចសម្របខ្លួនជាមួយនឹងលោកបាន ដោយសារតែលោកតែម្នាក់គត់ធ្វើឲ្យខ្ញុំផ្លាស់ប្ដូរគ្រប់យ៉ាង!!!!!!!!!"jingស្រែកសារភាពយ៉ាងខ្លាំងដោយក្ដីអៀនខ្មាស់

ផឹប*

ថ្ងាស់របស់គេក៏ត្រូវអ្នកម្ខាងទៀតផ្ទាត់ថ្នមៗ

"ឯងស្គាល់ខ្ញុំបានប៉ុន្មានថ្ងៃប៉ុណ្ណោះបែរជាអះអាងថាស្រឡាញ់ខ្ញុំ?ហេតុអីផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបថខ្លួនឯងដោយសារតែខ្ញុំ?ស្រឡាញ់នរណាម្នាក់មិនចាំបាច់ត្រូវផ្គាប់ចិត្តគេឡើយ សំខាន់គឺគេអាចទទួលយកចរឹកពិតរបស់យើងដោយមិនត្រូវការការសម្ដែងឡើយ!អារម្មណ៍ដែលឯងមានចំពោះខ្ញុំគឺត្រឹមជាអារម្មណ៍មួយឆាវប៉ុណ្ណោះ!ព្រោះវ័យឯងទើបតែ17ទេ!"sasaki

"លោកនិយាយមិនមែនជាការពិតឡើយ!!ឬមកពីម្នាក់ស្អីឈ្មោះlanនោះ???កុំស្មានថាខ្ញុំមិនដឹងថាលោកមានមនុស្សក្នុងចិត្ត!ខ្ញុំប្រៀបនឹងគេមិនបានត្រង់ណាទៅ???ខ្ញុំល្អជាងគេឆ្ងាយណាស់!!!!ហេតុអីលោកជ្រើសរើសយកគេ???"Jing

"ព្រោះឯងមិនមែនជាគេ!"ស្រដីរួចនាយសម្លឹងទៅលើមេឃទាំងស្នាមញញឹម តំណក់ទឹកពណ៌ក្រហមក៏ហូរចេញពីរង្វង់ភ្នែករបស់នាយមួយតំណក់ មិចក៏មកហូរអីពេលនេះ?

ដៃមាំក្រាស់លើកមកជូតវាចេញរួចចូលទៅក្នុងបាត់

"ប្រុសឆ្កួត!!!!!!ខ្ញុំស្រឡាញ់លោកខ្លាំងណាស់!!!ហ្ហឹកហ្ហឹក!!!"រាងតូចអង្គុយស្រែកយំមួយទំហឹង តែទោះជាគេយំយ៉ាងណាក៏sasakiមិនអើពើឡើយ

2ខែកន្លងផុតទៅ*

ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃឆ្លងឆ្នាំរបស់ ពួកគេមកជប់លាងតូចមួយនៅឯវិមានដែលបាក់បែករបស់ត្រកូលwangខូចសល់តែមួយផ្នែកតូចប៉ុណ្ណោះ

"ស្មានមិនដល់ថាវាលឿនយ៉ាងនេះសោះ!គ្រប់យ៉ាងគឺបញ្ចប់អស់ទៅហើយ"yibo

"អតីតកាលនៅតែជាអតីតកាល!កុំគិតពីវាទៀតអីគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ!"haoxuan

"រីករាយថ្ងៃឆ្លងឆ្នាំអ្នកទាំងអស់គ្នា!"sasakiនិយាយរួចក៏លើកកែវជល់ជាមួយនឹងពួកគេដើម្បីកុំឲ្យបរិយាកាសតានតឹង

អ្នកទាំង5ជល់កែវគ្នាផឹកយ៉ាងសប្បាយ!

"ដឹងអត់???ក្រោយពីរៀបការមិនស្រួលទេ!!យើងគ្មានបានសម្រាកស្រួលបួលទេ!!!អាតាបុិនឹងធ្វើបាបយើងហ្ហាស៎!"រាងស្ដើងហាស្ដីឡើងដោយស្រវឹងជោគជាំ

"មែនហ្ហេស??ដូចតែគ្នានឹង!!យើងវិញក៏អញ្ចឹងដែរ!មិចម៉ាថ្ងៃណាមួយរត់ចោលប្ដីតោះ!"jiyangតបទៅវិញទាំងស្រវឹងដូចគ្នា

ឯអ្នកជាប្ដីគឺមានតែអង្គុយស្ដាប់មហាប្រពន្ធរៀបរាប់ពីទុក្ខសោកប៉ុណ្ណោះ

ផូងៗ*

សម្លេងកាំជ្រួចបន្លឺឡើងធ្វើឲ្យពួកគេក្រោកឡើងសម្លឹងមើលកាំជ្រួចដែលអបអរក្នុងថ្ងៃឆ្លងឆ្នាំមួយនោះ

"អ្ហឹម!"Xiao zhanងាកសម្លឹងទៅអ្នកក្បែរខ្លួនហើយជំទើតជើងទៅថើបថ្ពាល់របស់នាយថ្នមៗ ឯjiyangក៏ដូចគ្នា

"បងឃើញទេ?កាំជ្រួចស្អាតណាស់!តែមិនអាចប្រៀបបាននឹងបងឡើយ!"រាងសង្ហារយកខ្លុយចេញមកថើបលើវាថើរៗរួចស្រដីឡើងដោយស្នាមញញឹមលើផ្ទៃមុខយ៉ាងស្រទន់សម្លឹងទៅកាន់កាំជ្រួចនោះ

ពិតជាដូចអ្វីដែលនាយបាននិយាយពិតមែន!jingនៅក្មេងខ្ចី អារម្មណ៍ដែលមានលើនាយគឺមួយឆាវប៉ុណ្ណោះ!ពេលនេះគេផ្លាស់ប្ដូរទៅចរឹកដើមវិញ ហើយឈប់ប៉ះពាល់កាហ្វេនិងភ្ជាប់ពាក្យជាមួយនឹងមនុស្សស្រីម្នាក់ រៀនចប់កាលណាគឺពិធីមង្គលការរបស់ពួកគេនឹងចាប់ផ្ដើម

(អតីតកាលនៅតែជាអតីតកាល!កុំគិតពីវាទៀតអីគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ)មនុស្សគ្រប់គ្នាអាចនឹងធ្វើបែបនេះ តែសម្រាប់sasakiគឺមានតែរស់នៅក្នុងអតីតកាលប៉ុណ្ណោះទើបអាចធ្វើឲ្យនាយមានជីវិតរស់បន្តទៅមុខទៀតបានក៏ព្រោះតែនៅអតីតកាលគឺមានមនុស្សដែលនាយស្រឡាញ់បំផុតនៅជាមួយនាយ

ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមកពួកគេក៏រស់នៅបានសុខសាន្តលែងមានអ្វីជាឧបសគ្គទៀតហើយ!ទោះបីជាពេលខ្លះទាស់សម្ដីគ្នារឿងប្រចណ្ឌជ្រុលតែក៏មិនដល់ថ្នាក់ឈ្មោះខ្លាំងដែរ អ្នកជាប្ដីគឺជាអ្នកចាញ់រហូតទោះជាខ្លួនមិនបានខុសក៏ដោយ!

ចប់~~~

ខ្ញុំពិតជាអរគុណខ្លាំងមែនទែនដល់អ្នកដែលនៅជាមួយនឹងខ្ញុំបន្តរឿងនេះរហូតដល់ចប់!ខ្ញុំដឹងថាវាគឺភ្លាវនិងមើលទៅធុញថប់ក្នុងការអានរឿងមួយនេះណាស់ទើបខ្ញុំសុំអភ័យទោសដល់អ្នកទាំងអស់គ្នាខ្លាំងណាស់!កុំភ្លេចថែរក្សាសុខភាពផងអ្នកទាំងអស់គ្នា!
ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នកទាំងអស់គ្នា!(◍•ᴗ•◍)❤

_ពីខ្ញុំHATAKA QING_

Continue Reading

You'll Also Like

7.9K 222 21
µöįĮ¶µö‰įž»įŸĀšž˜µö·įž“µöŠįŸ‚µö›įžŸįŸ’įž‚µö¶įž›įŸ‹įž”µö¾įž™µö–įž¶µö¶ÄįŸ’įž™µöįž¶µö—įž¶µö–įž€µö¶ÄįŸ‹įž€įŸ’įžįŸ…įž“įŸ…įž€įŸ’įž“µö»įž„µö˜įž½µö™įž‡µöøįžœµö·įžµöø§ŸįŸ‡
3.4M 343K 60
AKSHAT SINGHANIA - A literature professor in Singania Institute of Arts and Commerce. He is soft and caring person with a tough exterior, who doesn'...
137K 3.6K 31
µö¶Äµö¶įžšµö™įž›įŸ‹įž…įŸ’įžšµö”įŸ†µö”įž¶µöø§ž”µöŽįĮ¶µöŠįž¶µö›įČ÷įŸ„įž™µö¶ÄįŸ’įž˜įŸįž„µö”įĮ¶µöšįž»µöČȞŸįŸ’įž›µö¼įžµöįĮ¶µöšįž„įŸ‹įžįŸ’įžšµö¼įžœµöšįž„µöø§Ÿ…µö¶Äµö¶įžšµöˆįžŗµö…įž¶µö”įŸ‹µöČČĮ¶µö‘įž¾µöšįžŸįŸ’įž›µö¶įž”įŸ‹įžŸįŸ’įĄ½µö¾įžšµöšįžŸįŸ‹
197K 11.9K 43
µö‡įž¶µö įŸµöįž»µöČȟ†µöŽįž¶µö„įČ÷µö¶įž€įŸ’įžšµö¶ÄįŸ‹įž˜µö½įž™µöŠįŸ‚µö›įČ÷įŸ„įž™µöįž¶µöšįž¶µöšįž¼µö”įžŸįŸ’įžšµöČȟ‹µö‚įžøµö˜įžįŸįž įŸ’įž™µö»įž„µöįĮ¶µöšįž¼µöœįž‡µö½įž”µö‡įž¶µö˜įž½µö™įž“µö¹įž„µö‚įĮ¶µöšįŸ„įŸ‡įžįŸ’įž“µö¶įž€įŸ‹įž…µöšįž¶µö…įžšµöŽįŸµöšįž µö¼įžµöŠįž›įŸ‹įž”µö¶įžįŸ‹įž”µö„įŸ‹µö¢įž¶µö™įž»µö‡įžøµöœįž·µöįŸ”µö”įŸ‰µö»įž“įŸ’įžįŸ‚įž‚įŸįž”įŸ‚įž‡µö¶įž˜µö¶įž“µöČȟ†µöŽįž¶µö„įĄ½įŸ…įžœµö·įž‰µöŠįŸ„µö™įžœµö·įž‰įŸ’įž‰µö¶įžŽµöšįž”µöČȟ‹µö‚įŸ...