♡{N̬̤̯o̬̤̯t̬̤̯e̬̤̯ M̬̤̯e̬̤̯...

By DarknesMiranda

19.1K 1.7K 402

Pᴏʀǫᴜé? .... Sᴏʟᴏ sɪᴇɴᴛᴏ ǫᴜᴇ sᴇ ᴇǫᴜɪᴠᴏᴄᴀʀᴏɴ ᴅᴇ ᴘᴇʀsᴏɴᴀ.... Qᴜɪᴇɴ ᴇɴᴠɪᴀʀíᴀ ᴄᴀʀᴛᴀs ᴀ ᴜɴᴀ ᴘᴇʀsᴏɴᴀ ᴄᴏᴍᴏ ʏᴏ ?.... ... More

íตթlҽ
H༙m༙m༙ o༙k༙
s̺͆o̺͆l̺͆o̺͆ t̺͆a̺͆l̺͆ v̺͆e̺͆z̺͆
n̲̅o̲̅ e̲̅s̲̅t̲̅a̲̅b̲̅a̲̅ e̲̅n̲̅ m̲̅i̲̅s̲̅ p̲̅l̲̅a̲̅n̲̅e̲̅s̲̅
y̤ṳn̤h̤o̤ ?̤?̤
ڲѾ○s
N̆̈ŏ̈ ĭ̈m̆̈p̆̈ŏ̈r̆̈t̆̈Ă̈
e҈ q҈ u҈ i҈ p҈ o҈
EsCuChAsTe ??
Así es
S_I_M_P_L_E _ G_A_M_E
H*E*L*P
!!!!
☾n☽☾o☽ ☾p☽☾u☽☾e☽☾d☽☾o☽
❶İǰٳܲԾ岹❶
ㅣmㅌsㅣㅇ
Trato
~Tranquilo~
♧Junto a ti♧
[¤☆Haㄹmㅌ Sabㅌr☆¤]
eres tu
ㄷ /\ ㄹ ㅜ ㅣG ㅇ
s
i
solo
Բ辱ó
QUㅣㅌRㅌㄹ ㅣA V ㅌRDAD ?
óٲ
♧Lㅇ ㄹabrás prㅇn ㅜ ㅇ♧
DㅌJㅅMㅌ ㅅMㅅRㅜㅌ
《♡T3 AM0♡》
∆Cuando te vayas∆
¶ܱ
☆EٰˡSDZٲ☆]
~Sea~
ˡBԻ徱ˡ]
jealousy
[<velada>]
¤ˡAǰˡ¤|
□°•○■~Pㅇrqué ??~■○•°□
˧◇DzԴڱó˧◇
[¤○●Nueva oportunidad●○¤]
Note me Again
Note Me ( Razones de la historia)

Promise

268 20 6
By DarknesMiranda

???: estás solo Park. Nadie te quiere... ni tu padre te quizó, por eso te abandonó.

???: y no dudo que su madre también lo haga.

Todos los chicos de ahi comenzaron a reirse de nuevo... estár en el baño arrinconado... ya era algo cotidiano, todos los días eran igual... días en lo que solo tenía que mantener la cabeza baja y no decir nada para que no me golpearan...
Pero ese día... cambió...

???: hey dejen pasar, estorban la entrada y tengo diarre.... ( miré a un chico alto que observaba confundido la escena, tratando de comprender el porque yo lloraba, y al parecer... si se dió cuenta )... qué le hacen bola de imbéciles ??

???: no te incumbe nuevo. Lárgate a buscar otro baño.

???: no me iré hasta saber quien fue el idiota que tuvo la iniciativa de molestar a este pobre chico.

El alto se pusó frente a mi protegiendome, en aquel tiempo yo era un más bajo al igual que el resto de los brabucones.
Pero nadie dijó nada, se intimidaron bastante con la mirada del que me defendió.

Después me condujó por los hombros para salir de aquel lugar... no sin antes amenazar al que me volviera a molestar.

???: hey estás bien ?, no te golpearon cierto ??

Seonghwa: n-no... estoy bien.

???: me llamo Yunho, y tu ??

Seonghwa: S-Seonghwa... y ... muchas gracias por lo de defenderme.

Yunho: no fue nada, no me gusta ver a otros aprovechandose de otros.

Seonghwa : y... eres nuevo ??

Yunho: si, vengo de Icheon, mis primos son de ahí, pero a mi padre le dieron empleo aquí en Jinju, pero en cuanto termine... volveré con mis primos.

Seonghwa: oh vaya.

Yunho: eres muy callado cierto ??

Seonghwa: no es fácil estar aquí.

Yunho: entiendo, bueno... me acompañas a inscribirme al equipo de fútbol ?? Escuché que aquí son muy buenos.

Asentí, y lo acompañé, Yunho se convirtió en un amigo fugaz, a pesar de que se la pasaba ocupado, era un buen amigo sin duda.
Me sentí sin apoyo cuando el se marchó, pero me dió impulso para seguir, ya que me dió varios consejos... hasta ahora, sigue siendo mi consejero... aunque a veces... no diga los mejores consejos.

...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...

Wooyoung: las cosas van de maravilla aquí, saben ?? Pensé que tener a San y a Mingi en casa de mi abuela sería malo... pero es genial tener a alguien con quien pasar el rato; ya saben... jugar, platicar de temas que nos guste... que mi abuela tenga a alguien más para que escuchen sus historias...

Nos platicaba de lo maravilloso que era tener compañia, a travez de la videollamada, se podía ver que se encontraba en su mesa de jardín, se alcanzaban a notar los grandes rosales y los muchos geranios que faltaban por plantar ( ya que antes nos había comentado que estaban remodelando su jardín ) y también el abono y tierra por montones.
Se le veia muy feliz a Wooyoung... pero a Yunho y a mi nos llamó la atención que a su espalda... Mingi y San se correteaban... con la silla de ruedas de la abuela de Wooyoung, eso no era lo peor, lo peor era que la abuelita de nuestro amigo aún seguia en esa silla. A la pobre señora se le veía con expresión de pánico.

Yunho: W-Woo t-tu abuela. ( trato de avisarle )

Wooyoung: oh a ella le encantaron San y Mingi, dice que son como unos bebés. Deberían ver el rostro de ella, es muy feliz cuando los ve... incluso les preparó hotcakes rellenos de chocolate para el desayuno.

Seonghwa: Tu abuela Wooyoung !!! Atraaas !!.

Después de hacer una mueca de confusión, giró a ver hacia atrás y exactamente en ese momento, la anciana salió disparada por el aire, aterrizando en los rosales... solo escuchamos a Woo gritarle a su abuela antes de que cortara la videollamada.

Un silencio se hizó presente después de eso y Yunho y yo nos volteamos a ver confundidos de lo que habíamos visto. Talvez Wooyoung no considere invitar de nuevo a ese par de locos.

Yunho: bueno... y ahora que ?

Seonghwa: hmm no lo sé, tienes ropa para ir al mar ?

Yunho: claro que si, empaque para eso, me imagino que tu también ( asentí ) hay dios, solo a Yeosang se le ocurre empacar ropa para pasarela. Pero aprovechando que no esta el ni Tn... dime que si utilizaras lo que te di... no te regale dos para que no los uses.

Seonghwa: Yunho... yo no... no me siento capaz ni mucho menos preparado para...

Yunho: hey hey hey... oye, de que no eres capaz ?? Por dios Seonghwa. Yeosang se puso como padre celoso cuando te besabas apasionadamente con Tn. Eres capaz y tu lo sabes. Y de preparado, ese mar de hormonas están despertando con esa chica.
Somos adolescentes caramba.

Seonghwa: n-no lo sé.

Yunho: ahorita no sabes, pero cuando la veas en bikini... creeme que no pensaras en nada racional.

Si ayer, estaba tan sonrojado cuando el me dió ese par de condones... ahora estaba mucho peor...

Jongho: DING DONG !!hemos llegado, trajimos gafas de sol para ustedes.

Los tres entraron a la habitación ( que compartiria Yunho y Yeosang ).

Tn: ya verás Yunho, Yeosang escogió una ropa muy bonita, le quedará muy bien .

Yunho: eso espero, no por algo te lo confíe.

Jongho: hablando de confiar, Wooyoung me dijó que llamaría, si lo hizó ??

Seonghwa: hmm si... si lo hizó.

Jongho: oh, y que cuenta ?? De seguro se la pasó quejándose de Mingi y San.

Yunho: algo así. Y a donde iremos ?

Jongho: pues , no lo sé ustedes, llevaré a esta linda pareja ( señaló a mi novia y a mi ) a la playa de las promesas.

Yeosang: hay una playa que se llama asi ??

Jongho: no oficialmente, mi abuela la bautizó asi. Es un tramo de playa virgen escondido muy precioso donde se puede apreciar la luna a toda preciosidad . Las amigas de mi abuela se prometieron nunca romper su amistad ahí. Por eso el nombre.

Tn: de verdad ?? Debe ser muy bello ese lugar.

Seonghwa: y muy caro ( dije con fastidio mirando a Jongho, es cierto que le había rogado porque nos llevará a un lugar asi, pero me cobró mucho dinero por aceptar ).

Jongho: bueno... y ustedes dos ( señaló a Yunho y Yeosang ) hay cena especial el día de hoy en la recepción, no olviden su tarjeta si deciden salir a cenar. ¿ de acuerdo ?

Yunho: y a que horas regresaras ? Porque no te quedarás con ellos haciendo mal tercio... verdad ??

Jongho: oh claro que no, me ire a comer algo por ahí.

Nos despedimos de la pareja, después de tomar mi mochila con algunas cosas, tomé a Tn de la mano para seguir al menor.
Ella tomaba de vez en cuando las fotos, mientras yo aseguraba de que trajera la sorpresa en mi bolsillo.
Habian varias personas que salían a cenar o a visitar la vista al mar en la noche. Y Jongho pareció reconocer a una de esas personas, gritándole por el nombre de Félix.

Jongho: hey amigo, Aquí !!

Se acerco un chico de baja estatura, pelo rubio, con la camisa desabotonada y pecas en su rostro, parecía uno de esos chicos bien portados, pero cuando habló su voz no parecía cuadrar con su aspecto.

Félix: hola Jongho, cuanto tiempo eh ?? Vienes con tus amigos ??

Jongho: solo a llevarlos a dónde nuestras abuelas fueron a hacer su promesa.

Félix: oh ya veo ( nos miró a Tn y a mi ) les va a encantar, por cierto... cómo te llamas linda ?

Espera... acaba de levantar una ceja en modo de coqueteo y abrió un poco su camisa. Inmediatamente me coloqué de manera posesiva. Y Tn me agarraba por el brazo tranquilizandome un poco.

Seonghwa: Mi novia se llama Tn y yo soy Seonghwa, un gusto en conocerte Félix.

Félix: vaya vaya, posesivo con su chica eh ?? ( cerró su camisa y estrechó su mano con la mía ) No te preocupes amigo, hay que proteger a nuestras novias y mucho más si son extranjeras cierto ?

Tn: tienes novia extranjera ??

Félix: claro que si, talvez se llevaran bien si se conocen, habla español también. Solo que ella se quedó con mis además amigos.

Jongho: estás con los demás ?? ( Félix asintió ) bueno, iré con ustedes en cuanto deje a este par.

Después de despedirnos de aquel amigo del menor, seguimos con nuestro camino.
Llegamos con ayuda de las linternas de nuestros teléfonos, y al llegar, era como de sueño estar en ese lugar.
La luna literalmente iluminaba todo el tramo, el azul tenue y la brisa fresca junto con el sonido del mar era perfecto para el momento.

Tn solo veía la luna sin soltarme de la mano, mi corazón brincaba de alegría al saber que ella estaba muy feliz y maravillada. Se podía notar con el brillo de sus ojos.

Jongho: bueno, yo eh cumplido, que la pasen bien ( sonrio y salio corriendo tropezando con la arena ).

La temperatura era agradable, aun se sentía el calor, y al quitarnos las sandalias y sentir el agua en nuestros pies, era mucho mejor, bueno al menos yo... Tn solo miraba el mar y no sabía el porque no se acercaba.

Seonghwa: ven aquí... ( la jalé de la mano y ella se acercaba tímida, jamás habia notado una timidez como esa en ella )... hace mucho que no veías la playa cierto ??

Tn: talvez siglos, ( cuando sintio el agua, me miro con una sonrisa, talvez imaginaba que sería fría, pero se adentro un poco más hasta que su vestido comenzara a mojarse un poco ).

Me recordaba a una pequeña niña jugueteando con el mar con sus manos, hasta que pareció encontrar una pequeña concha entre el mar, parecía muy emocionada, por ello empaque una pequeña cubeta para los objetos que ella encontrara. La conocía bastante a pesar de solo haberla apreciado durante años.

Tn: podemos buscar más ??!!

Seonghwa: lo que mi niña diga.

Seguimos buscando más y más, al punto de encontrar un pequeño cangrejo. Mi novia tomaba fotos de vez en cuando diciendo que armaría un album solo de nosotros.
Nunca me había sentido tan feliz, las cartas que le escribí para que me notara, y ahora parece que... solo soy yo para ella en este momento, antes sonreía con lo que su mejor amigo le decía, y ahora... solo con verme soy el causante de su sonrisa; aunque... siento que aún no la conozco del todo...

Seonghwa: amor... ( giró a verme y dejando sus objetos en la cubeta para sentarse a mi lado ) puedo saber de ti ?

Tn: hmm q-que quieres saber ?

Seonghwa: conosco a Yunho demasiado para saber que ya te ah contado sobre de mi ( miro cabizbaja a la arena ) d-digo... está bien que sepas sobre mi vida, talvez te lo hubiera contado dentro de varios meses. Pero... yo no sé mucho de ti.

Tn: bueno... n-no es algo fácil de hablar. Pero... lo haré, qué quieres saber ?

Seonghwa: tu infancia talvez, la historia con tu madre... y... tu padre.

Tn: ( soltó una risa nostálgica y se acomodó comenzando a juguetear con la arena ) Nací en Icheon, mi madre era extranjera y mi padre era nativo de ahi mismo. Mi madre solo era turista pero se enamoró de él; tanto... que mi madre renunció a la Universidad y a su carrera de gastronomía con tal de quedarse al lado de él, ella se quedó en Corea y toda su familia la eleminó de todo. A ella no le importó, lo importante para ella era mi padre en aquel tiempo; parecía irles de maravilla, ella consiguió empleo en un restaurant y él seguía estudiando medicina; cuándo nací... fue una gran alegría para mi madre, pero para él.... yo... ( noté que lágrimas comenzaban a salir y a recorrer sus mejillas, me acerqué a ella limpiando su rostro, pensé que no seguiría pero continuó con su historia )... p-para él... yo fuí un estorbo, un obstáculo, un error, algo que no debió haber aparecido en su vida.
N-nos abandonó... no importaba cuantas cartas le enviara a los seis años... jamás contestó ninguna, nunca estuvo para mi... ni para mamá cuando ella murió...

No soporté más, la tuve entre mis brazos mientras se desahogaba en mi pecho, se aferraba a mi y yo le decía que todo estaba bien. Nuestros padres nos abandonaron, y por ello estamos aquí...
Cuando se tranquilizó, me separé un poco para limpiar las restantes lágrimas, me sonrió calidamente y acarició mis labios.

Tn: tenia miedo Seonghwa. Tenía miedo de enamorarme... como ella.

Me abrazó ... y lograba percibir el latido de su corazón latiendo tan rápido como el mío, me alegraba saber que conmigo rompió el miedo de repetir lo mismo que su madre; sin embargo yo nunca la dejaría por nada en el mundo... jamás...

Así que decidí que... era buen momento para hacerlo...

Asegure de nuevo que estuvieran en mi bolsillo... y la tomé de las manos firmemente...

Seonghwa: Tn... te amo, y sabes que yo nunca de abandonaría, jamás te dejaría... por eso... q-quiero... quiero que seas siempre la mujer que ame y que esté a mi lado...

Y saqué el par de anillos que había comprado... y lo coloqué en el dedo anular de su mano izquierda.
Su rostro expresaba sorpresa y su mirada era más brillante que nunca...

Tn: p-pero s-somos muy jovenes, a-aún no empezamos la Universidad y- y ...

Seonghwa: eso lo sé, e-esto quiere decir que estaremos comprometidos cariño. No importa cuando estemos listos para dar el siguiente paso... solo... quiero hacerte saber, que estaré junto a ti siempre.

Esperaba su respuesta, ya que solo miraba el anillo en su mano; pero después tomó el otro anillo y lo colocó en mi mano como yo se lo había puesto a ella... cuando terminó, me besó de una manera tierna en la que ambos teniamos una sonrisa bajo ese beso.

Al terminar, jugamos en el mar, salpicandonos y correteandonos; hasta que dió la media noche, le envíe un mensaje a Jongho para que nos enviara la ubicación del hotel, porque no sabiamos por donde regresar. Cuando la envió, nos fuimos a nuestra habitación para descansar y dormir juntos por primera vez, como prometidos.






















































_____________________________________


Lo sé lo sé lo seeee.

Regrese despues de 20000 años.
Pero espero que les haya gustado estos dos capitulos.
Y los últimos dos..



Asi les diré cuando de verdad sean los últimos.

Pero aun falta un poquitín más 😅.
Lo siento por las faltas de ortografía.
Recuerden que las I love u y recuerden darle amor a esta linda historia.




Continue Reading

You'll Also Like

14.1K 271 18
。゚゚・。・゚゚。 ゚。Ateez  ゚・。・ Reacciones, one shots, mini historias, etc. 𓍢ִ໋🌷͙֒ Espero que difruten de la lectura. 𓍢ִ໋🌷͙֒ Actualizaciones diarias si m...
22.3K 3.5K 32
ー Yeosang había robado un pequeño bebé; el bebé de Seonghwa. ๑ Seonghwa; Top.✿ ๑ Yeosang; bottom.✿ → ❛ ❛ Fantasía ✨, magia 💫 y Roman...
179K 18.6K 140
Wooyoung empieza a sentirse sexualmente frustrado, pero no quiere forzar a su bebé. Lo que no sabe es que San ya no es tan inocente como cree. Para S...
143K 15.8K 28
Kang YeoSang no quería ser el chico tierno y dulce entre sus amigos, estaba harto de que todos lo consideraran "adorable" e "ingenuo". Desesperado y...