Unicode-
"ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်၊ပုံပုံ"
"ဟင့်အင်း ပြန်တော့၊ဒါကိုမဖြစ်ခဲ့သလိုသဘောထားပေးမယ်"
"မပြန်နိုင်ဘူး၊မင်းကြောက်နေတာကိုယ်သိတယ် ၊လူတိုင်းကို အကဲမခတ်တက်ဘူးပုံပုံ"
"........"
"ဒါပေမယ့်...ကိုယ့်ချစ်ရသူ ဘာဖြစ်နေလဲကိုတော့ ကိုယ်သိပါတယ်"
"ဘာဖြစ်ရမှာလဲ၊ခင်ဗျားကရူးနေတာလား ယောက်ျားချင်းကိုဘယ်လို
ချစ်နိုင်မှာလဲ၊ဒါကိုနောက်နေတာလို့
ဝန်ခံစမ်းပါ"
လက်ပံပင်ကြီးအောက်ကသူတို့
နှစ်ယောက်..
သူပြောလိုက်ရင် ဒီလိုတုန့်ပြန်လာမှာ
ကြိုသိသော်လည်း ဒီတိုင်းဆက်သွားနေလို့မှမရတာ။
"ကိုယ် ဝန်ခံတယ်၊ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်ဆိုတာ ကိုယ်.....ဝန်ခံတယ်"
"မနောက်နဲ့ဗျာ၊မပြန်ရင်လဲအိပ်ပါတော့"
"ပုံရိပ်ချည်နှောင်....ငါမင်းကိုနောက်နေတဲ့ပုံစံဖြစ်နေလို့လား၊ငါ့မျက်နှာပေါ်မှာ
မင်းကိုနောက်နေပါတယ်ဆိုတဲ့အရိပ်ယောင်တွေမြင်နေရလို့လား"
ပြောပြီးနောက် ပုံရိပ်ချည်နှောင် ထံမှ
သူ့ဆီသို့ကျရောက်လာသော
နားမလည်နိုင်သည့်အကြည့်များ။
"ကျွန်တော်တို့ကဖြစ်နိုင်တယ်ထင်နေတာလား၊နောက်ဆက်တွဲပြဿနာတွေအတွက်လေ"
"မဖြစ်နိုင်ဘူးလေ၊အားလုံးကန့်ကွက်ကြမှာ သိသာနေတာပဲ၊ဒါနဲ့ပဲ ကိုယ်ကမင်းကိုချစ်နေခဲ့တာကို အချစ်ဦးဇာတ်လမ်းအဖြစ် သိမ်းထားလိုက်ရတော့မှာလား"
"အင်း"
"မင်းက နာမည်အတိုင်း ကိုယ့်ရဲ့အရိပ်နဲ့ခန္ဓာ ကို မင်းကပဲချည်နှောင်ထားတာ
ပုံပုံ၊ ကိုယ့်အတွေးထဲနှလုံးသားထဲအထိ
တောင် မင်းက တင်းတင်းကျပ်ကျပ်
ချည်နှောင်ထားတာ"
"ခင်ဗျား....ငိုနေတာလား"
"ကိုယ်မငိုပါဘူး"
"ခင်ဗျားမျက်ရည်ကျနေတာက"
"အိပ်ကြရအောင်၊ဒီညပူတယ်ဒီကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာပဲအိပ်ကြတာပေါ့"
တစ်ယောက်ကစကားစဖြတ်လိုက်သည်အတွက် နောက်တစ်ယောက်မှာလဲ ဆက်မပြောဖြစ်တော့။
နှစ်ယောက်သားကွပ်ပျစ်ပေါ်သို့
ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးယူလာပြီး
ပက်လက်အနေထားနှင့် ကောင်းကင်ကိုသာစိုက်ကြည့်ရင်း တွေးနေကြသည်။
"ခင်ဗျား....အိပ်ပြီလား"
"အိပ်မပျော်ဘူး၊ပူလို့ထင်ပါတယ်"
"လေတိုက်နေတာပဲအဲ့လောက်မပူပါဘူး"
"အင်း"
"ကျွန်တော်...ခင်ဗျားနဲ့အတူရင်ဆိုင်ချင်ပါတယ်၊ဒီရက်ထဲမှာ ခင်ဗျားအပေါ်
ကျွန်တော့်ဘက်ကခံစားချက်ရှိနေခဲ့တယ် ဘုန်းကြီးဝတ်ပြီးပြန်ထွက်လာတဲ့
နေ့ကစပြီးတော့လေ၊ဒါပေမယ့်
ကျွန်တော်ကြောက်တယ်၊ ခင်ဗျားလိုလူတစ်ယောက်ကကျွန်တော်ကြောင့်သိက္ခာကျမှာကိုလေ"
ပုံရိပ်ထိုသို့ပြောလိုက်သည်နှင့်
မိုင်းဇ ထထိုင်လာလေသည်။
"ပုံပုံ...ပြောချင်တာက ၊ပုံပုံလဲကိုယ့်ကိုချစ်တယ်ပေါ့"
"မပြောမိပါဘူးဗျာ"
"နားကြားမှားသွားတာထင်တယ်"
ထိုသို့ပြောပြီး ပြန်လှဲ သွားသော
မိုင်းဇမင်းရောင် ကြောင့် တစ်ဖန်ပုံရိပ်
ပြန်ထထိုင်လိုက်ပြီးနောက်။
"ခင်ဗျားတုံးလိုက်တာ၊အဲ့လောက်တုံးအနေပြီး ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို
ချစ်တယ်လာပြောနေတာလား၊
ကျွန်တော်ပြောမယ်၊ကျွန်တော့်ဘက်က
ဘယ်တော့မှ ခင်ဗျားကိုဝန်မခံတော့ဘူးလို့တွေးထားခဲ့တယ်၊ခင်ဗျားကဖွင့်ပြော
လာလိမ့်မယ်လို့လဲကျွန်တော်မထင်ခဲ့ဘူး၊ရုတ်တရပ်ခင်ဗျား ပြောလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်ကြောက်ပြီးတွေဝေသွားခဲ့တာ...ကျွန်တော်တို့ခံနိုင်ရည်
မရှိပဲ ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့ဝေဖန်မူတွေ
ကြောင့် တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာဆိုးလို့လေ၊"
"ဆက်ပြော၊ကိုယ်နားထောင်နေတယ်"
"ဆက်ပြော...အင်း..သေချာစဥ်းစား
ကြည့်တော့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်
ခံနိုင်ရည်ရှိမှာပါ၊ပေါင်းလိုက်ရင်လေ
ဟုတ်တယ်မလား"
"ပုံပုံ၊ကိုယ်သိတယ်မင်းတွေဝေနေမှာကို
ကိုယ်လဲမင်းကိုချစ်မိနေမှန်း၊
ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတိထားမိတဲ့အချိန်မှာလဲ ကိုယ်ဆုံးဖြတ်ချက်ချခဲ့ရတယ်၊
ကိုယ်မင်းကိုကာကွယ်ပေးနိုင်တယ်၊
ကိုယ်မင်းရဲ့လက်ကိုတွဲပြီး
ပတ်ဝန်းကျင်ရှေ့ချပြ ရဲတယ်၊
ကိုယ်မင်းကိုသိပ်ချစ်တယ်၊ကိုယ်ဒါကို
လက်ခံနိုင်တယ်"
လေအေးလေးတွေကတိုက်ခတ်နေပြီး၊
လက်ပံပွင့်ကြွေလေးတွေက၊
တစ်ဘုတ်ဘုတ်နဲ့ကြွေကျနေတယ်၊
ကောင်းကင်ထက်ကကြယ်လေးတွေက
သူတို့ကထောက်ခံနေတယ်။
နှစ်ယောက်သား ဆုံးဖြတ်ချက် ခိုင်မာနေကြပြီး၊
"ဟားဟား....ပုံရိပ်ချည်နှောင်၊
ဘာလိုလိုနဲ့ အမျိုးသားချစ်သူတစ်ယောက် ရနေပြီပဲ"
မိုင်းဇမျက်လုံးများပြူးသွားလေသည်။
"ပြော...ပြောချင်တာက၊ပုံပုံကိုယ့်ကိုလက်ခံလိုက်ပြီပေါ့"
"ဒါပေါ့ဗျ...ကျွန်တော်ကမိန်းမပျိုလေးတွေလို မူနေရမှာလား ရောင်ရောင်ရဲ့"
"ရောင်....ရောင်ရောင် ဘာကရောင်ရောင်လဲ"
"ကိုမိုင်းဇမင်းရောင်၊ဒီအသက်အရွယ်နဲ့ရည်းစားရတာကိုဘာလို့ မိန်းမပျိုလေးတွေလို ရှက်နေတာလဲ၊မျက်နှာကြီးနီနေတယ်နော်"
"မစနဲ့ပုံပုံ၊"
"တွေ့လား၊သူများကိုကျ ပုံပုံတဲ့၊ကျုပ်လဲခေါ်မှာပေါ့ရောင်ရောင်ရဲ့"
"မ...မနိုင်တော့ဘူး"
"ခွီး....ခင်ဗျားစကားတွေတောင်ထစ်နေတာလား မိန်းကလေးကျနေတာပဲ"
"ကိုယ်...တွေးထားတာကကိုယ့်ဘက်ကစပြီးမင်းနဲ့ချစ်သူတွေလိုပိုပြီးရင်းနှီးတဲ့ပြောဆိုမူကို ကိုယ့်ဘက်ကစရမယ်လို့ထင်တာ"
"အဟင်း...ကျွန်တော်တို့ကချစ်သူတွေ
ဖြစ်နေကြပြီ၊တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းပြောဆိုနေစရာမလိုတော့ဘူး၊ ရင်းရင်းနှီးနှီးနဲ့ချစ်ချစ်ခင်ခင်ပေါ့နော်"
"ကိုယ်ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေတာမဟုတ်ပါဘူးပုံပုံရဲ့၊ကိုယ် ပျော်လို့ပါ"
"ပျော်ရင်အိပ်ကြမယ်၊အချိန်မနည်းတော့ဘူး"
"ဟုတ်ပြီဗျာ၊လာကိုယ့်လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းတင်အိပ်"
"ခေါင်းအုံးကြီးကငိုနေပြီ၊သူရှိရက်နဲ့ဘာလို့လက်မောင်ခေါင်းအုံးအိပ်မှာလဲတဲ့"
"လာပါကိုယ့်ပုံပုံရာ၊ကိုယ့်လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းအုံးအိပ်လိုက်စမ်းပါ"
"ရောင်ရောင့်လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းလေးအုံးပြီးအိပ်နေချင်သူလေးပါ"
"တစ်ကယ်မနိုင်ဘူးကွာ..ဟားဟားဟား"
ဒီလိုနဲ့တစ်ညတာဟာ ပျော်ရွှင်မူတွေနဲ့
ပြည့်နှက်သွားခဲ့တယ်။
ချစ်သူနှစ်ဦးဟာလဲ လက်ပံပင်ကြီးရဲ့အောက်မှာ အိပ်မောကျလျှက်။
ဖြစ်လာမည့်ပြဿနာတွေကိုရင်ဆိုင်ဖို့လဲသူတို့မှာသတ္တိတွေရှိနေမည်မလား။
___________________________
ဒီအခန်းကိုသက်သက်ရေးချင်လွန်းလို့
ရေးတာပါ၊ အပိုင်း၁၂မှ ဇာတ်လိုက်နှစ်ယောက် ရည်းစားဖြစ်ကြတယ်🥴🥴။
သူတို့ရည်းစားဖြစ်ပြီးမှရေးဖို့ဇာတ်ကွက်ပိုပေါ်တာမလို့ ဒီအခန်းကိုသီးသန့်ရေးလိုက်တာပါ။
နောက်ဆုံးတော့ ရည်းစားတွေဖြစ်သွားပါပြီ။
Zawgyi-
"ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္၊ပံုပံု"
"ဟင့္အင္း ျပန္ေတာ့၊ဒါကိုမျဖစ္ခဲ့သလိုသေဘာထားေပးမယ္"
"မျပန္ႏိုင္ဘူး၊မင္းေၾကာက္ေနတာကိုယ္သိတယ္ ၊လူတိုင္းကို အကဲမခတ္တက္ဘူးပံုပံု"
"........"
"ဒါေပမယ့္...ကိုယ့္ခ်စ္ရသူ ဘာျဖစ္ေနလဲကိုေတာ့ ကိုယ္သိပါတယ္"
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ၊ခင္ဗ်ားကရူးေနတာလား ေယာက္်ားခ်င္းကိုဘယ္လို
ခ်စ္ႏိုင္မွာလဲ၊ဒါကိုေနာက္ေနတာလို႔
ဝန္ခံစမ္းပါ"
လက္ပံပင္ႀကီးေအာက္ကသူတို႔
ႏွစ္ေယာက္..
သူေျပာလိုက္ရင္ ဒီလိုတုန္႔ျပန္လာမွာ
ႀကိဳသိေသာ္လည္း ဒီတိုင္းဆက္သြားေနလို႔မွမရတာ။
"ကိုယ္ ဝန္ခံတယ္၊ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္.....ဝန္ခံတယ္"
"မေနာက္နဲ႔ဗ်ာ၊မျပန္ရင္လဲအိပ္ပါေတာ့"
"ပံုရိပ္ခ်ည္ေနွာင္....ငါမင္းကိုေနာက္ေနတဲ့ပံုစံျဖစ္ေနလို႔လား၊ငါ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ
မင္းကိုေနာက္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့အရိပ္ေယာင္ေတျြမင္ေနရလို႔လား"
ေျပာၿပီးေနာက္ ပံုရိပ္ခ်ည္ေနွာင္ ထံမွ
သူ႔ဆီသို႔က်ေရာက္လာေသာ
နားမလည္ႏိုင္သည့္အၾကည့္မ်ား။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ကျဖစ္ႏိုင္တယ္ထင္ေနတာလား၊ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာေတြအတြက္ေလ"
"မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ၊အားလံုးကန္႔ကြက္ၾကမွာ သိသာေနတာပဲ၊ဒါနဲ႔ပဲ ကိုယ္ကမင္းကိုခ်စ္ေနခဲ့တာကို အခ်စ္ၪီးဇာတ္လမ္းအျဖစ္ သိမ္းထားလိုက္ရေတာ့မွာလား"
"အင္း"
"မင္းက နာမည္အတိုင္း ကိုယ့္ရဲ့အရိပ္နဲ႔ခႏၶာ ကို မင္းကပဲခ်ည္ေနွာင္ထားတာ
ပံုပံု၊ ကိုယ့္အေတြးထဲႏွလံုးသားထဲအထိ
ေတာင္ မင္းက တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္
ခ်ည္ေနွာင္ထားတာ"
"ခင္ဗ်ား....ငိုေနတာလား"
"ကိုယ္မငိုပါဘူး"
"ခင္ဗ်ားမ်က္ရည္က်ေနတာက"
"အိပ္ၾကရေအာင္၊ဒီညပူတယ္ဒီကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာပဲအိပ္ၾကတာေပါ့"
တစ္ေယာက္ကစကားစျဖတ္လိုက္သည္အတြက္ ေနာက္တစ္ေယာက္မွာလဲ ဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ့။
ႏွစ္ေယာက္သားကြပ္ပ်စ္ေပၚသို႔
ေခါင္းအံုးႏွစ္လံုးယူလာၿပီး
ပက္လက္အေနထားႏွင့္ ေကာင္းကင္ကိုသာစိုက္ၾကည့္ရင္း ေတြးေနၾကသည္။
"ခင္ဗ်ား....အိပ္ၿပီလား"
"အိပ္မေပ်ာ္ဘူး၊ပူလို႔ထင္ပါတယ္"
"ေလတိုက္ေနတာပဲအဲ့ေလာက္မပူပါဘူး"
"အင္း"
"ကြၽန္ေတာ္...ခင္ဗ်ားနဲ႔အတူရင္ဆိုင္ခ်င္ပါတယ္၊ဒီရက္ထဲမွာ ခင္ဗ်ားအေပၚ
ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကခံစားခ်က္ရိွေနခဲ့တယ္ ဘုန္းႀကီးဝတ္ၿပီးျပန္ထြက္လာတဲ့
ေန့ကစၿပီးေတာ့ေလ၊ဒါေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္၊ ခင္ဗ်ားလိုလူတစ္ေယာက္ကကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္သိကၡာက်မွာကိုေလ"
ပံုရိပ္ထိုသို႔ေျပာလိုက္သည္ႏွင့္
မိုင္းဇ ထထိုင္လာေလသည္။
"ပံုပံု...ေျပာခ်င္တာက ၊ပံုပံုလဲကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္ေပါ့"
"မေျပာမိပါဘူးဗ်ာ"
"နားၾကားမွားသြားတာထင္တယ္"
ထိုသို႔ေျပာၿပီး ျပန္လွဲ သြားေသာ
မိုင္းဇမင္းေရာင္ ေၾကာင့္ တစ္ဖန္ပံုရိပ္
ျပန္ထထိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္။
"ခင္ဗ်ားတံုးလိုက္တာ၊အဲ့ေလာက္တံုးအေနၿပီး ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို
ခ်စ္တယ္လာေျပာေနတာလား၊
ကြၽန္ေတာ္ေျပာမယ္၊ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က
ဘယ္ေတာ့မွ ခင္ဗ်ားကိုဝန္မခံေတာ့ဘူးလို႔ေတြးထားခဲ့တယ္၊ခင္ဗ်ားကဖြင့္ေျပာ
လာလိမ့္မယ္လို႔လဲကြၽန္ေတာ္မထင္ခဲ့ဘူး၊ရုတ္တရပ္ခင္ဗ်ား ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္ၿပီးေတြေဝသြားခဲ့တာ...ကြၽန္ေတာ္တို႔ခံႏိုင္ရည္
မရိွပဲ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ့ေဝဖန္မူေတြ
ေၾကာင့္ တစ္ခုခုျဖစ္သြားမွာဆိုးလို႔ေလ၊"
"ဆက္ေျပာ၊ကိုယ္နားေထာင္ေနတယ္"
"ဆက္ေျပာ...အင္း..ေသခ်ာစဥ္းစား
ၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္
ခံႏိုင္ရည္ရိွမွာပါ၊ေပါင္းလိုက္ရင္ေလ
ဟုတ္တယ္မလား"
"ပံုပံု၊ကိုယ္သိတယ္မင္းေတြေဝေနမွာကို
ကိုယ္လဲမင္းကိုခ်စ္မိေနမွန္း၊
ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတိထားမိတဲ့အခ်ိန္မွာလဲ ကိုယ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ရတယ္၊
ကိုယ္မင္းကိုကာကြယ္ေပးႏိုင္တယ္၊
ကိုယ္မင္းရဲ့လက္ကိုတြဲၿပီး
ပတ္ဝန္းက်င္ေရ႔ွခ်ျပ ရဲတယ္၊
ကိုယ္မင္းကိုသိပ္ခ်စ္တယ္၊ကိုယ္ဒါကို
လက္ခံႏိုင္တယ္"
ေလေအးေလးေတြကတိုက္ခတ္ေနၿပီး၊
လက္ပံပြင့္ေႂကြေလးေတြက၊
တစ္ဘုတ္ဘုတ္နဲ႔ေႂကြက်ေနတယ္၊
ေကာင္းကင္ထက္ကၾကယ္ေလးေတြက
သူတို႔ကေထာက္ခံေနတယ္။
ႏွစ္ေယာက္သား ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခိုင္မာေနၾကၿပီး၊
"ဟားဟား....ပံုရိပ္ခ်ည္ေနွာင္၊
ဘာလိုလိုနဲ႔ အမ်ိဳးသားခ်စ္သူတစ္ေယာက္ ရေနၿပီပဲ"
မိုင္းဇမ်က္လံုးမ်ားျပဴးသြားေလသည္။
"ေျပာ...ေျပာခ်င္တာက၊ပံုပံုကိုယ့္ကိုလက္ခံလိုက္ၿပီေပါ့"
"ဒါေပါ့ဗ်...ကြၽန္ေတာ္ကမိန္းမပ်ိဳေလးေတြလို မူေနရမွာလား ေရာင္ေရာင္ရဲ့"
"ေရာင္....ေရာင္ေရာင္ ဘာကေရာင္ေရာင္လဲ"
"ကိုမိုင္းဇမင္းေရာင္၊ဒီအသက္အရြယ္နဲ႔ရည္းစားရတာကိုဘာလို႔ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြလို ရွက္ေနတာလဲ၊မ်က္ႏွာႀကီးနီေနတယ္ေနာ္"
"မစနဲ႔ပံုပံု၊"
"ေတြ့လား၊သူမ်ားကိုက် ပံုပံုတဲ့၊က်ဳပ္လဲေခၚမွာေပါ့ေရာင္ေရာင္ရဲ့"
"မ...မႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"ခြီး....ခင္ဗ်ားစကားေတြေတာင္ထစ္ေနတာလား မိန္းကေလးက်ေနတာပဲ"
"ကိုယ္...ေတြးထားတာကကိုယ့္ဘက္ကစၿပီးမင္းနဲ႔ခ်စ္သူေတြလိုပိုၿပီးရင္းႏွီးတဲ့ေျပာဆိုမူကို ကိုယ့္ဘက္ကစရမယ္လို႔ထင္တာ"
"အဟင္း...ကြၽန္ေတာ္တို႔ကခ်စ္သူေတြ
ျဖစ္ေနၾကၿပီ၊တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေျပာဆိုေနစရာမလိုေတာ့ဘူး၊ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးနဲ႔ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေပါ့ေနာ္"
"ကိုယ္ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနတာမဟုတ္ပါဘူးပံုပံုရဲ့၊ကိုယ္ ေပ်ာ္လို႔ပါ"
"ေပ်ာ္ရင္အိပ္ၾကမယ္၊အခ်ိန္မနည္းေတာ့ဘူး"
"ဟုတ္ၿပီဗ်ာ၊လာကိုယ့္လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းတင္အိပ္"
"ေခါင္းအံုးႀကီးကငိုေနၿပီ၊သူရိွရက္နဲ႔ဘာလို႔လက္ေမာင္ေခါင္းအံုးအိပ္မွာလဲတဲ့"
"လာပါကိုယ့္ပံုပံုရာ၊ကိုယ့္လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းအံုးအိပ္လိုက္စမ္းပါ"
"ေရာင္ေရာင့္လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းေလးအံုးၿပီးအိပ္ေနခ်င္သူေလးပါ"
"တစ္ကယ္မႏိုင္ဘူးကြာ..ဟားဟားဟား"
ဒီလိုနဲ႔တစ္ညတာဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မူေတြနဲ႔
ျပည့္ႏွက္သြားခဲ့တယ္။
ခ်စ္သူႏွစ္ၪီးဟာလဲ လက္ပံပင္ႀကီးရဲ့ေအာက္မွာ အိပ္ေမာက်လ်ွက္။
ျဖစ္လာမည့္ျပႆနာေတြကိုရင္ဆိုင္ဖို႔လဲသူတို႔မွာသတၲိေတြရိွေနမည္မလား။
___________________________
ဒီအခန္းကိုသက္သက္ေရးခ်င္လြန္းလို႔
ေရးတာပါ၊ အပိုင္း၁၂မွ ဇာတ္လိုက္ႏွစ္ေယာက္ ရည္းစားျဖစ္ၾကတယ္🥴🥴။
သူတို႔ရည္းစားျဖစ္ၿပီးမွေရးဖို႔ဇာတ္ကြက္ပိုေပၚတာမလို႔ ဒီအခန္းကိုသီးသန္႔ေရးလိုက္တာပါ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရည္းစားေတျြဖစ္သြားပါၿပီ။