O ZAMAN GERÇEKTEN ANLAMAK GEREK ONU
Bir ok saplanır bazen fânilerin yüreğine...
Benzetir sıcağa, soğuğa; ya kül olur ya da buz,
Avlanmış bir kuş gibi hissederken kendini, yalnızlaşırken kalabalıkta,
O zaman gerçekten anlamak gerek onu.
Kahvenin dibine uzun uzun baktığında, saçlarını tararken aynaya bakmadığında,
Üzerine dökülen yemeği silmek yerine kıyafeti çıkardığında, ve en çok da onu sıkıştıran kıyafeti değil ruhu olduğunda,
Sarıl, ona destek verircesine değil yanında her zaman olacakmışcasına sarıl.
O zaman gerçekten anlamak gerek onu.