METRUK
Elfidaboz
- Reads 52,059
- Votes 2,478
- Parts 14
"Sen ne yapt覺覺n覺 san覺yorsun?" Diye sordu, sakin kalmaya 癟al覺arak. G繹zlerini yumdu k覺sa bir s羹re, sakinlemek i癟in. "BEN, SEN YAA D襤YE KOKUNA HASRET KALMIKEN; SEN KEND襤N襤 NASIL TEHL襤KEYE ATARSIN?!" Diye ba覺rd覺.
Sinirle g繹zlerimi k覺rp覺t覺rd覺m. "Ben yaayay覺m diye 繹yle mi?" Diye sordum, bo g繹zlerle. "Ya sen beni nas覺l b覺rakt覺n? Nas覺l?" Diye sordum, merakla g繹zlerine bakarken. "Annem 繹ld羹 ya benim! Annem!" Dedim, sesim titremiti. "Benim sana ihtiyac覺m vard覺, yaamaya deil," dedim sert癟e. Bak覺lar覺m ifadesizdi, uan ona olan sinirim, sevgimden daha fazla. Ne zaman terazi terse d繹ner, o zaman ben ona sar覺labilirim. Sinirle kollar覺m覺 iki yana a癟t覺m. "AL! YAIYORUM!" Diye ba覺rd覺m. Dudaklar覺mdan alayl覺 bir kahkaha d繹k羹ld羹. "Tabii buna yaamak denirse," dedim. Ba parma覺m覺 tam kalbine yaslad覺m. "Korkaks覺n sen," dedim, hi癟 ac覺madan. Onu arkamda b覺rak覺p odadan 癟覺kt覺m.
As覺l benim hik璽yem imdi bal覺yordu...