��������

Για κάποιο λόγο σε συμπαθεί. Υπερβολικά πολύ.

Μου το είχε πει... Μια πεταλούδα κρύβει καταβαθος το γκρίζο... Μπορεί να έχει πολύχρωμα φτερά μα αν τα αγγίξεις η σκόνη θα χαθεί... Το χρώμα θα καταστραφεί πάνω στα δάχτυλα σου... Δεν θα μπορέσει να πετάξει ξανά χωρίς ώθηση Και τότε, τότε θα μείνει μόνο το γκρι... Ένα γκρί που πονάει... Που πληγώνει... Ένα γκρι που μόνο εκείνος μπορει να το επαναφέρει και να το γεμίσει με χρώματα... Τι να τα κάνω τώρα πια ; Τώρα έμεινα με εκείνο το γκρίζο, τα φτερά έσπασαν, ξεθωριασα, έκανα την επιλογή.... Εκείνος μου το είπε, μόνο που εγώ δεν τον πίστεψα... Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Σου απαγορεύω να τον ξαναδείς!" Φώναξε ο Ίαν και Η Φαιθ τον αγριοκοιταξε... "Δεν καταλαβαίνεις! Πότε δεν θα καταλάβεις!" απάντησε και αμέσως τα πανέμορφα διχρωμα μάτια της άλλαξαν χρώμα. "Είναι θνητός που να πάρει η οργή! Πότε δεν σου απαγορεψα τίποτα αλλά κατάλαβε το ! Μας βάζεις όλους σε κίνδυνο!" Χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι δίχως να φοβάται την άγνωστη ακόμα φύση της. "Τον αγαπάω... Όπως κι εσύ αγαπας την μαμα πατέρα" Ο Ίαν πλησίασε και κοίταξε έξω από το παράθυρο. Είδε την γυναίκα του να κάθεται στον κήπο και αναστέναξε. Δεν μπορούσε καν να βρει το κουράγιο για να της πει πως η Φαιθ μπλέχτηκε με έναν θνητό... "Πρέπει να τον ξεχάσεις. Αν εμοιαζες λιγο με την αδερφή σου όλα θα ήταν τόσο διαφορετικά...Παει και τελειωσε! Από δω και πέρα θα κυκλοφορείς με τον Λιαμ παντού!" Ακούγοντας τις τελευταίες του λέξεις ένιωσε θυμό. Τον Λιαμ τον σιχαινοταν ... Η πόρτα άνοιξε με μόνο ένα της νεύμα... Έφυγε δίχως να πει λέξη αλλά η σιωπή της τα έλεγε όλα... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Ανηθικότητα...Βιασμοί... Ανθρώπινα κτηνοι και σπαρακτικες κραυγές. Αυτά που είδαν τα μάτια μου δεν θα τα ξεχάσω ποτέ... Τώρα καταλαβαίνω πόσα πέρασε η μάνα μου. Τώρα καταλαβαίνω τι εστί να σε μετατρέπουν σε ένα κομμάτι κρέας. Θα παλέψω. Θα την βρω... Κι όταν τη βρω , θα εύχονται να μην είχαν γεννηθεί όλοι τους ! "Άνοιξε τα ποδαράκια σου μωρό μου...." μου λέει και υπακούω...Εμπρός ρε πουστη. Πάρε αυτό που θέλεις. Δοκίμασε με και έπειτα πάνε με κοντά της. Θα σας σκοτώσω όλους...Όλους...έναν προς έναν ... "Εεεετσι....Έτσι μωρό μου σφιξε με ..." "Σ'αρέσει;" "Πολύ..." Εμένα να δεις παλιογαμημενε....εμένα... Αν δεν έχετε διαβάσει το Scar ξεκινήστε εκείνο πρώτα. Ζέτα Ορφανού ©2019 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

"Θέλεις να σου μάθω τι πραγματικά εστί έ��Ӭτας;" τη ρώτησε κι εκείνη παρέμεινε στατική να κοιτάζει βαθειά μέσα στα μάτια του . Είναι τρελός ; αναρωτήθηκε μετακινώντας το κορμί της λίγους πόντους μακριά. "Καλημέρα !" η φωνή της μητέρας της έφτασε στα αφτιά της και εκείνος γύρισε αμέριμνα προς τη καφετιέρα. Ο Κάσιεν δεν άργησε να μπει κι εκείνος στη κουζίνα και κοιτάζοντας τους να κάθονται στο τραπέζι σαν να μην συμβαίνει τίποτα ένιωσε να πνίγεται "Όλα καλά Σκαρ;" τη ρώτησε ο Ίαν με ένα πονηρό μειδίαμα στο πρόσωπο του. Εκείνη έστρεψε το βλέμμα της πρώτα στη μάνα της, μετά στο γιο του, και αφήνοντας τον τελευταίο άρπαξε τη τσάντα της και έφυγε τρέχοντας από το σπίτι ... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Έπρεπε να εκτελέσει μια απλή εντολή... Να φέρει πίσω τον πρίγκιπα. Τον δαίμονα που όμοιο του , δεν είχε ξαναδεί κανείς. Κατά πόσο θα τον βρει; Είναι η μοναδική που μπορεί να σταθεί σε μια μάχη απέναντι του και να κερδίσει. Είναι όμως η αγάπη του για μια θνητή, τοσο ικανή για να τον κάνει να παλέψει ενάντια της ; κι αν είναι... Πώς θα ανταπεξέλθει εκείνη στη προδοσία του είδους; Ο Κίαν , είναι ο γιος των Ασβαρντς. Μια αρχαίας γενιάς δαιμόνων, πρώτη ανάμεσα σε όλες τις φατρίες. Η Σερ, είναι η κόρη του αρχηγού της δεύτερης σε κατάταξη... Θα κληθεί να αναζητήσει και να επιστρέψει πίσω στο θρόνο τον Κίαν ο οποίος αγάπησε μια θνητή και απαρνήθηκε τα χαρίσματα του... Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Όταν τα όρια πατηθουν και τα πάθη σκοτώσουν τη λογική , ο έ��Ӭτας θα ανοίξει τα φτερά του καταστρέφοντας τα πάντα στο πέταγμα του. Εκείνος πάντα ήταν δίπλα της. Φρουρός. Προστάτης από τη γέννα της... Δάσκαλος και μέντορας της. Εκείνη όμως μεγάλωσε...Άλλαξε. Η εφηβεία αποτραβιεται από πάνω της και τα ηνία παίρνει η γυναικεία της φύση . Η ατσαλακωτη ομορφιά της , το ταμπεραμέντο και η γοητεία μεγαλώνουν όπως κι εκείνη μέρα με τη μέρα. Δύο άνθρωποι δεμένοι σαν μια γροθιά, έρχονται αντιμέτωποι με συναισθήματα που δεν ήξεραν ότι υπήρχαν... συναισθήματα που απαγορεύονται. Μια αλυσιδωτή αντίδραση γεμάτη ένταση, πάθος, προδοσία, μίσος και ζήλειας ξεκινάει για να σπείρει τον όλεθρο. Η Ελίζαμπεθ, κακομαθημένη από τον ίδιο, έμαθε να παίρνει πάντα αυτό που θέλει. Έμαθε να ελέγχει. Να παλεύει για τα θέλω της, ψυχή και σώμα. Τι θα συμβεί όμως όταν αυτά που θέλει δεν μπορεί να τα έχει; Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Έπειτα από μια αποτυχημένη αποστολή η Ελίζαμπεθ βρίσκεται αντιμέτωπη με τις κατηγορίες του φόνου. Ο μόνος τρόπος για να βγει αλώβητη και να μη σαπίσει στη φυλακή είναι εκείνος.. Έπρεπε να βρει το μελανό σημείο στην φαινομενικά τέλεια ζωή του. Να τον παραδώσει στους ανώτερους της και να ζήσει ήρεμη...Τίποτα όμως δεν πήγε όπως έπρεπε. Τα παιχνίδια θα είναι θανάσιμα ανάμεσα τους. Τα χτυπήματα θα έρθουν παντού. Η Λιζ θα κληθεί να πάρει μια μεγάλη απόφαση. Ήταν η ζωή της για τη δική του. Τα φαινόμενα όμως απατούν και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται... Πότε της δεν φαντάστηκε πως όταν διέσχιζε τη πόρτα του θα γινόταν εκείνη Ο Στοχος ... Ένας θανάσιμος Στόχος... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα. Κατοχυρωμένο κάθε νομικό δικαίωμα

Πόσο εύκολα μεταμορφώνεται ένας άνθρωπος από την απόλυτη αγνότητα, στο απόλυτο τέρας; Αρκεί μια στιγμή.... Αρκούν λίγες λέξεις... Λίγες πράξεις... Η Ελίζαμπεθ , θα παιξει με τη τύχη της και θα προκαλέσει κάθε σκοτεινή πτυχή του εαυτού του να βγει στην επιφάνεια... Πόσο εύκολα θα μπορέσει να διαχειριστεί όμως, το τέρας που εκείνη έπλασε , όταν επιστρέψει από τις σπουδές της, στη μικρή πόλη από όπου μεγάλωσε; Και το πιο σημαντικό.... Πόσο εύκολα θα μπορέσει εκείνος να τιθασευσει το θυμό για να μην τη σκοτώσει; Εκείνη τον κατέστρεψε... Κι αυτός είναι έτοιμος να της παρουσιάσει το δημιούργημα της... Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Τύλιξε τα μακρια της δάχτυλα γύρω από το ύφασμα της γραβάτας του , σίγουρα θα κερδιζε το στοίχημα... Έβλεπε στο μυστηριο βλέμμα του τον πόθο και αυτό της ηταν αρκετό... Τον τράβηξε προς το μέρος της, έκατσε πανω στο γραφείο και άνοιξε τα πόδια της. Εκείνος την κοιτούσε ανέκφραστος. Η φούστα της είχε ανέβει αρκετά δίνοντας του όση θέα ήθελε αλλά δεν μπήκε καν στο κόπο να κοιτάξει. "Πιστεύω πως μπορούμε να βρούμε μια μέση λύση ανάμεσα μας κύριε καθηγητά,δεν συμφωνείτε;" τον τύλιξε με τα πόδια της, ένιωσε στα μπούτια της το μόριο του . Πίστευε πως κέρδισε... Τοποθέτησε όμορφα το χερι του στο λαιμό της και το έσφιξε, τόσο οσο χρειαζοταν για να την κάνει να καταλάβει πως δεν πρέπει να παίζει μαζί του . "Αν στα επόμενα 10 δευτερόλεπτα δεν εξαφανιστείς...." είπε και με το αλλο χέρι ξεκουμπωσε το πουκάμισο του. Το κλειστό μάτι με το καρφωμένο στιλέτο που υπήρχε σχεδιασμένο στο στήθος του έφτανε για να την τρομοκρατήσει .... 5 δευτερόλεπτα αργότερα βρεθηκε εξω από την αίθουσα.... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα