��������

Birileri düşüyor ve birileri kalkıyor.Bazıları en dibe batıyor, bir o kadar yükseliyor.Bazılarının ayağı kayıyor,yoluna devam ediyor.Bazıları ağlıyor ama eninde sonunda gülümsüyor.Bazıları herşeyini kaybediyor ve ertesi gün kendine bir 'her şey ' arıyor.Bazıları herşeyin farkında ama yaşamak istiyorsa her şeyi görmezden gelmek zorunda. Bazıları bütün gece ağlıyor, bazıları ise artık ağlayamıyor ama ertesi günü kalkıp herkese gülümsemek zorunda kalıyor. Yağmur yağıyor ama eninde sonunda gökkuşağı gözüküyor.Kimse kimseyi anlamıyor belki ama olsun,nasılsa kimse kimseyi önemsemiyor. Herkes bir şekilde yollarına devam ediyor ve geçen süreci kimse önemsemiyor. İnsanlar birilerini dinlermiş gibi yaptıkları süre zarfında "sıra ne zaman bana gelecek" diye düşünüp duruyor.Bu dünya yaşanılır bir yer değil,herkes hayata yenildi ve kimse bunu umursamıyor.Takınılmış olan her bir maske hayatın mutlu olmasını sağlıyor,ama aslı altında.

07022018