��������

Wyobraź sobie życie w idealnym świecie... Utopijne, odwieczne zasady wolności, równości i sprzężone ze sobą wartości w granicach perfekcji. Pełne kwiatów i chłodu pod bosymi nogami... Wszystko połączone mocą niezniszczalnych nici, które stworzyła sama przyroda. Fay żyje w takim idealnym społeczeństwie, w zgodzie z naturą i jej zasadami. Rytm jej świata dyktuje czerwień róż i zimne szkło, które każdego dnia czuje pod stopami. Nic co wydaje się tam łatwe, wcale takie nie jest. Ideał to dramat, a perfekcja to bałagan. Utopia niszczy samą siebie. "Tak bardzo chciałabym żyć w nieidealnym świecie". PRACA BIERZE UDZIAŁ W KONKURSIE LITERACKIM "Splątane Nici" ORGANIZOWANYM PRZEZ @glnozyce

Papierowe dziewczęta nie mówią, może to i dobrze? Ich słowa są tylko literami na papierze, tak jak ich delikatne usta, obsypywane pocałunkami przez równie cichych chłopców. Ja i tak wolę je od tych, które codziennie widuję w szkole. Może to i dobrze, że tamte mnie już nie zauważają? Kornel Cory, nie mówi ci to nic? I dobrze. Raczej nie masz skąd mnie znać. Już we wczesnych latach szkolnych opuszczałem wiele lekcji, zaczęło się od paru niegroźnych kłótni. Każdy czasem się z kimś kłóci, tym bardziej w podstawówce, jednak ja szybko odkryłem, że ludzie naprawdę mnie nie lubią. Miałem, nadal mam, dość nieznośny charakter. Jestem kłamliwy i podły, zawsze muszę powiedzieć to, co myślę. Nie, nie umiem się zmienić. Jedynym, co mogłem zrobić, było zabicie wolnego czasu, którego mialem w nadmiarze rezygnując z lekcji. Tak jakoś trafiłem na książki. Czytałem wszystko, co mi wpadło w ręce, ale ten jedenastoletni ja i tak najbardziej lubił dramaty i romanse. Opierały się na kontaktach i uczuciach między ludźmi, których mi brakowało. Moje wagary zaczęły być poważnym problemem dopiero w pierwszej klasie liceum, nie przeszedłem do kolejnej. Nigdy nie zwracałem uwagi na osoby z młodszych klas, a szkoda, bo jedna z nich już pierwszego dnia przykuła moją uwagę. Zwycięzca konkursu "Skrzydlate słowa" w kategorii dla nastolatków.

"Wtedy na tej ławce, w parku którego nazwy nie pamiętam, w najzimniejszy dzień w roku, gdzie świadkami pozostały by tylko drzewa i latarnie, które oświetlały naszą dwójkę powinienem był Cię pocałować jeszcze jeden raz." Ona, nie pamiętała jak to jest być nie zranioną. On, nie zdawał sobie sprawy, że rani naokoło. Oboje nie wiedzieli, że spotkają się ponownie. Los uwielbiał płatać im szczególne figle i krzyżować drogi w najmniej odpowiednim momencie. Los zrobił coś jeszcze, nie zdradzając im tajemnicy. Byli dla siebie toksyczni.

Co zrobić, kiedy wszyscy spisali cię na straty? Jak nieużyteczne, zwęglone resztki pod kominkiem. Co zrobić, kiedy życie już dawno wymknęło się spod upragnionej kontroli? I nikt nie widzi szans, żeby ją kiedykolwiek odzyskać. Angel nigdy nie sądziła, że poprosi obcą osobę o pomoc, ale tym razem gra toczyła się o najwyższą stawkę. Hope - jej siostra bliźniaczka i jedyna nadzieja na przyszłość, której szczęście stanęło nagle pod wielkim znakiem zapytania, potrzebowała natychmiastowego ratunku. W starych filmach damy w opałach zawsze wzywały na pomoc swoich superbohaterów, dlatego Angel postanowiła przeprowadzić casting na jednego dla siebie i swojej siostry. Co przyniesie zaskakująca współpraca dziewczyny, która w życiu podjęła ogromną ilość złych decyzji z młodym, szukającym wyzwań psychologiem? Czy ich eksperyment przyniesie pozytywny efekt i uratuje Hope przed przymusowym porzuceniem wszelkich marzeń? Drogi Czytelniku, przekonaj się sam. Projekt okładki: @Liwka00 ❤ #1 - Bliźniaczki [01.05.2019] #4 - Psychologia [01.05.2019] © 2017 LenaAlien

Kiedy nocą myślisz o złych rzeczach, masz ochotę opisać jakieś złe rzeczy. Kiedy w nocy nie śpisz to albo cierpisz na bezsenność, albo robisz coś, czego nie powinieneś. Dopada Cię melancholia i myśl o samodestrukcji? Jesteś jednym z wielu. Ciesz się, że nikt nie poznaje masochistów, ani socjopatów. Jesteś bezpieczny.