��������

<"Τι έπαθες?" Ρώτησε αφού γύρισε για να με κοιτάξει. "Ποντίκι..." Ψέλλισα τρομακρατημένη και έδειξα το μέρος που ήταν. Εκείνος μόλις με άκουσε άφησε μια ανάσα ανακούφισης και έπειτα άρχισε να χαχανίζει. "Στην εξοχή είμαστε! Λογικό είναι να έχει ποντίκια!" Είπε διασκεδάζοντας την κατάσταση. "Τι εννοείς?Δεν είναι μόνο ένα?" Ρώτησα γουρλώνοντας τα μάτια μου. "Δεν το νομίζω." Απάντησε χωρίς να σταματήσει να χαχανίζει. "Μην φοβάσαι. Δεν πρόκειται να σε σκοτώσουν!" Συνέχισε και τον κοίταξα δολοφονικά. "Δεν τα φοβάμαι! Απλώς τα συχαίνομαι!" Είπα ενώ με κοιτούσε στα μάτια με ένα στραβό χαμόγελο στα ροζουλί χείλι του και έπειτα μίλησε. "Ποντικάκι!" > Η περίληψη είναι στο πρώτο κεφάλαιο Ελπίζω να σας αρέσει!!! *Είναι η δεύτερη ιστορία που γράφω* Started-> 3/7/18

Μάρω και Φίλιππος Κεφάλαιο 5 - Τι κάνεις; - Χτίζω το γιοφύρι. Εσύ τι βλέπεις να κάνω; - Βλέπω να μου σπας τα νεύρα πολύ σύντομα. Έκανε να βγάλει τη πετσέτα μου και ούρλιαξα. - ΑΑΑΑ - Τι; - Τι πας να κάνεις; - Τι, δεν έχεις ξαναδεί πούτσο; Κεφάλαιο 28 - ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ ΡΕ; - Στο είπα. Πάντα παίρνω αυτό που θέλω... - Ρε πας καλά τον άνθρωπο τον τρόμαξες και - Κι αυτό που θέλω... - Και τώρα θα πάει στο νοσοκομείο και - Είσαι... - Και θα ψάχνει και δε θα βρει κάτι και θα ανησυχήσει. - Εσύ. - Συγγνώμη τι έλεγες; Με μια απότομη κίνηση σφράγισε τα χείλη του με τα δικά μου. Το χέρι του βρήκε τον λαιμό μου και με έφερνε ολοένα και πιο κοντά του. Τα σώματά μας ήταν σε απόσταση αναπνοής μπορούσα να τον νιώσω να με ακουμπάει. Το φιλί του ήταν παθιασμένο και άγριο λες και περίμενε αιώνες να με ξαναφιλήσει.

Μεταξύ μας τώρα, η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου είναι η πιο εκνευριστική απ όλες του έτους. Κάθε πέρυσι και καλύτερα λέει ο απλός λαός και η Αλίσια το ζητωκραυγάζει στο διαμέρισμά της όποτε βρίσκει ευκαιρία. Την ίδια ώρα, κάπου στην πόλη, ο Έλβις σαν άλλος Σκρουτζ αλλά για την γιορτή των Ερωτευμένων, θέλει να αποφύγει κάθε επαφή με την πραγματικότητα στις 14 Φλεβάρη. Τουλάχιστον μέχρι εκείνο το παρατράγουδο με τους ερωτευμένους να τελειώσει. Η Αλίσια και ο Σκρ-, Έλβις, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να καταστρέψουν πια τον Άγιο Βαλεντίνο ύστερα από μια τυχαία εντελώς συνάντηση. Τελικά, καταλήγουν σε μια συνεργασία. Στοιχήματα πέφτουν τώρα: Ποιος θα ερωτευτεί πρώτος ποιον;

Απαγορεύεται αυστηρώς η αντιγραφή της ιστοριας μου Αυτή..μια κοπέλα έξυπνη και πονεμένη.. Αυτός... γυναικάς και εγωιστής... τι θα γίνει οταν ένας θάνατος τους φέρνει σε μια συμφωνία γάμου.. Θα ερωτευτούν η απλά θα μείνουν δύο γνωστοί; Κατέβηκε το βιβλίο μας από 1 στις τάσεις του chick lit πάμε παιδιά να ανέβει λίγο

Ρόζα. Ένα κορίτσι διαφορετικό, ένα κορίτσι συνεσταλμένο, ντροπαλό. Δύσκολα δείχνει τα συναισθήματα του.. Ένα κορίτσι στερημένο. Δεν έχει ευχαριστηθεί πολλά, όσα πράγματα αρμόζουν για ένα έφηβο κορίτσι δεκαεφτά χρόνων. Η αυταρχική της μητέρα είναι η αιτία. Στερεί την ελευθερία της.. Τα πάντα θα αλλάξουν από στιγμή σε στιγμή. Μια μοιραία μέρα η μητέρα της, της ανακοινώνει κάτι που θα ανατρέψει όλη την ζωή της. Λόγω δουλειάς θα αναγκαστούν να μετακινηθούν σε άλλη πόλη. Στο χάος της Αθήνας. Εκεί, η Ρόζα θα προσπαθήσει να χτίσει μια νέα ζωή, έτσι όπως την θελήσει. Όμως, τα πράγματα θα πάρουν διαφορετική τροπή όταν.. στον δρόμο της θα συναντήσει έναν παλιό συμμαθητή. Το άγριο αγόρι του σχολείου. Τον Άγγελο.. Δυστυχώς όμως, οι αναμνήσεις μαζί του.. Δεν είναι και οι καλύτερες. #7 fantasy ? #2 bullying 10/03/2023 ♡︎ #14 badboy 13/03/2023! <3 #1 εφηβεία ??

"Σταμάτα να τρέχεις, αστυνομία!" άκουσα μια ανδρική φωνή πίσω μου. Σκατά!Άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα. Τελικά ,ο μπάτσος με έφτασε και με άρπαξε. Τα πράγματα έπεσαν κάτω και εκείνος κρατούσε τα χέρια μου σε μια δυνατή λαβή πίσω απ' την πλάτη μου. Γύρισα και τον κοίταξα. Ωραίος είναι. Βασικά, είναι πολύ ωραίος. "Ω ναι, συνέλαβε με μπάτσε" αναφώνισα γελώντας πονηρά. -------- Η Αντριάνα είναι εδώ και 2 χρόνια μαθήτρια της 3ης Λυκείου. Ο πατέρας της έχει εγκαταλείψει την σε κατάθλιψη μητέρα της και τον μικρότερο της αδελφό. Έτσι, αναγκάζεται να μπει στην παρανομία. Ο Βίκτωρ, ένας νεαρός αστυνομικός αναλαμβάνει την σύλληψη της Αντριάνας μα τελικά η μοίρα του επιφυλάσσει..άλλα πράγματα! Αν δείτε ιστορία ίδια με την δικιά μου μην μπείτε στον κόπο να μου το πείτε. Προφανώς την είδα ήδη και την αγνόησα. Do the same bishes !

Μια περιγραφή στο πρώτο κεφάλαιο...

Σταύρωσα τα χέρια μου και έτριψα τα μπράτσα μου Κρυώνω πολύ άλλα σιγά μη του έλεγα Γιώργος "Μη περιμένεις να σου δώσω το φούτερ μου σαν φλώρος να μην ήσουν τόσο ξεροκέφαλοι να έπαιρνες" Πριν προλάβω να απαντήσω έβαλε μπρος το αμάξι Γαμώ πονάει τόσο το κεφάλι μου που αρχίζω να ζαλίζομαι Ξαπλώνω στην θέση και βάζω το χέρι μου στο κεφάλι Ξαφνικά το αμάξι σταμάτησε τόσο απότομα που αν δεν φορούσα ζώνη θα είχα βγει από το αμάξι Και άρχισε να κοπανάει το χέρι του στο τιμόνι Εγώ τον κοίταγα χωρίς να καταλαβαίνω τι γίνεται Με μια κίνηση έβγαλα την ζακέτα και μου την έδωσε

"Αυτό σημαίνει πολεμος γυναίκα?" Με ρωτάει. "Αυτό σημαίνει ότι I am gonna kick your ass..."

"Είμαι κόρη σου... Και εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το αλλάξεις..."