��������

"Komutanım, roket atar!" dedi Halil. Duyduğum sesle eş değer olarak, bir patlama meydana geldi. Nefesim kesilmişti, yaralandığım için değil, timimden ses gelmediği için. Düşünmek istemedim şehit olma ihtimallerini, arızalansın istedim kulaklıkları. Olmayınca olmuyor, demişler. Bağırdım tüm gücümle kulaklığıma, "TİM SES VERİN, HERKES İYİ Mİ!" bu bağırışıma kimsenin yanıt vermediğini anlayınca durdu dünyam. Elimdeki el bombalarını, karşımdaki itlerin üstüne yağdırıdım. Hepsi leş olmuştu, ama volkan timi yok olmuştu. Mevzilendiğim yerden çıktım ve herkesin mevzisine doğru yürüdüm, etrafta bulunan uvuzlar nefesimin cigerlerime batmasını sağlıyordu. Benim timimin parçaları olamazdı onlar değil mi? Oturduğum yere çöktüm ve sırtımı büyük bir kayaya yasladım. Elim göğsümdeki ağrıyı geçirsin diye masaj yapıyordu, ama ben şehitlerimin parçalarını görmüştüm. Bu vatan uğuruna can veren timimi görmüştüm, bu ağrı kalbimde sızı olarak kalacaktı. Iyileşmeyecektim, alışacaktım.

Ahu:*Bir fotoğraf gönderildi.* (01.30)

Sarmaşık gibi ağların tuzağına sarılmış bir hayat! Hayatını gölgelerde yaşayan; gölgeler ve siber dünyayı lanet olan ve lanetinden kurtulmadan, kurtulmak istemeden sonuna kadar gitmek için her şeyini ortaya koyan bir adam; Ömer Karanlı! Özgürlüğe hasret bir dünya! O dünya için hayatını hiçe sayan aktivist genç bir kız; Devrim Kılıçarslan. Adı gibi dünyası için devrim yapmaya çalışan, gençliğinin de güvencesiyle her yere adını kazıyan bir kadın! -- +18 ve küfür içermektedir! TÖRE KİTABI DEĞİLDİR!

Sürekli kendisine yazılmış olan sahipsiz notlar bulan bir kadın ve ona o notları yazan ve aynı mahallede oturan adam. Ne kadın adamın dünyasına ayak uydurabilir nede adam. Ama Allah nasip ettirmeyeceği şeyi hayal ettirmez. Adamın kadına olan aşkı ile adam ayak uydurur kadına. Sonra ayak uydurmaktan çıkar hayatları ve artık hayatları tamamen İslam olur. Zorlu yollar ve notların sahibini bulmak için verilen bir çaba. Kadının adamı kabullenememesi ama içinde adama karşı olan sevgiye yenilen bir kadın.

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

Rus baskınını önlemek için gittiği operasyonda esir düşen yüzbaşı, esir düştüğü yerde ki Rus ajan tarafından kurtarılır.

Bir Doktor Ve Bir Asker. Bir kız çocuğu ve bir erkek çocuğu. Zaman geçmişti, izler silinmişti yada silmek zorunda kalınmıştı. Geçmişte yaşanılan olaylar sadece geçmişte mi kalırdı yoksa geçmiş her zaman peşimizde olan bir gölge miydi?Asla gitmeyen, hep yanımızda olan. Şırnak'ın Silopi ilçesinde doktorluk yapan Almina bir gün hastaneye düzenlenen ani bir saldırıyla baş başa kalır. Silah sesleri,bomba sesleri ve insanların yardım çığlıkları... Tüm sesler onun dört bir yanını sarmıştı. En beklenmedik anda her şeyin bir anda gelişmesi sonucunda Almina esir alınır. Tek başına ne kadar dayanabilirdi ki? Ama Almina o kadar da güçsüz değildi dayandı dayanabildiği kadar ama herkes onun kadar iyi değildi bir çok hasta vardı ve onların kurtarılmaya ihtiyacı vardı en çok. Herkesin imdadına tabiki onlar yetişti Gölge Timi. Türk askeri herkesi korudu kolladı, en zor zamanda herkesi kurtardı. Peki bu burada bitecek miydi? Gölge Timi'nin komutanı Ayaz Sancak, o gün kurtardığı doktoru sadece doktor olarak mı biliyordu? Yoksa dahası var mıydı? Geçmiş her zaman geçmişte kalmazdı. Bir çok ihitmal içinde Ayaz ve Almina tekrardan, yeniden o hastanede kavuştular birbirlerine yeniden. "Büyümüştük o küçük kız çocuğu ve erkek çocuğu yoktu artık. İkimizde büyümüştük, hemde çok. O bir asker, ben ise doktor. Sözümüzde durmuştuk."

Uzun zamandır gitmek zorunda olduğu kursta, kursa sipariş getiren hocasının yeğeni Ömer'i görür. Kursta ki baskılar, kadınların pasif rolde görülmesi, ailesinin okumasına izin vermeyip evlendirmek istemesi gibi konularla mücadele eden Aybike'nin hayatına Ömer girer ve değişim başlar...

Nabzına baktım zayıftı ama ölmemişti iki yerinden vurulmuştu çok kan kaybediyordu. Yardım çağırmam gerekiyordu ama telefon burda çekmiyordu bile. Sonra biri kolumdan tuttu korkudan bağırdım. " Kim...kimsin sen" askerdi konuşan. " Benim adım Leyla merak etme sana yardım edeceğim ama telefon burda çekmiyor. Gidip yardım bulmam lazım" bana baktı nefes alış verişi güçlük çekiyor gibiydi yarası ağırdı uyanık olması mucize gibi bir şeydi. "Şimdi izin ver gidip yardım getireyim" ayağa kalkıp gidecekken yine tuttu beni "Buraya nasıl geldin bilmiyorum ama burda kolay kolay kimseyi bulamazsın kumral kız " Benim kumral olduğumu bu karanlıkta nasıl görmüştü..... Binbaşı Kerem Öztürk & Leyla Seyhan

"Bir anlaşma, ve karanlık bir sır..." Doktor Leyna,annesinin tedavi parasını ödemek için kendini feda etmeye ne kadar hazır olmasa da ona gelen teklifi kabul eder. Babası Leyna'yı yeraltı mafyası olan Barış Polat' a teslim etmesi, Leyna'nın hayatını altüst edeceğini düşündürür.Zorunlu bir anlaşmalı evlilik, Leyna'yı karanlık bir dünyanın içine mi çeker? Leyna, bu acımasız düşündüğü adamın kalkanlarının ardındaki gerçek yüzü görmeye çalışır. Ancak Barış'ın kolundaki dövmenin Leyla ile bağlantısını öğrendiğinde, her şey daha karmaşık bir hal alır. Sevgiyle nefretin çarpıştığı, fedakarlıkların ve sırların gölgesinde bir aşk hikayesi... Leyna ve Barış'ın kaderi, savaşlarının sonunda mı, yoksa aşkın en karanlık köşesinde mi birleşecek?

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellattı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi.

Savcı ve hanım ağa olan ARJİN EFSA AXİN Mardin topraklarına kadın ve kızları için Adalet sağlamaya çalışır 15 yıldır arjin efsaya aşık olan MİR BOTAN HAZNEDAROĞLU her şeye ve herkese rağmen aşkının arkasında durur. O Mardin'in ve tüm doğunun en büyük ve saygın ağasıdır

"Güneş yağmur yağmadıkça çıkaramazdı gökkuşağını. Tamamlanamazdı gökyüzü .Ve aşk bir kalbe düşmedikçe sevda nedir bilmezdi kalp. Bizim gibilerin sevdası da vatan aşkı kalbe düşünce yanmaya başladı. Ya da hayal ettiği aşkı vatanda bulunca... " #askerkurgu

"Tek bir sorunun cevabını istiyorum." dediğinde o kadar netti ki, artık aramızdaki mesafe sadece fiziksel değil, duygusal olarak da büyümüştü. "Bu piçle aranda ne var?" Duraksadım. İşte bu, cevabını benimde bilmediğim bir soruydu. Gözlerinin içine bakmakla yetinirken sessiz kalmam onu daha da öfkelendiriyormuş gibi çenesi kasıldı. "Karaca," dedi dişlerinin arasından. "Sevgilin mi?" Sevgilim değil demek istedim ama yapamadım çünkü bu işleri daha beter bir hale sokardı. Sevgilim demek istedim ama onu da yapamadım çünkü içimde bunu söylememi engelleyen bir şeyler vardı. Yardım dilenircesine baktım sadece mavi gözlerine. Zihnimde büyük bir duygu seli vardı. Boğuluyordum. Anlaması gerekiyordu. Neden anlamıyordu? Beni her zaman konuşmasam bile anlayan adam şimdi anlamıyordu. Ya da belki anlamak istemiyor, ağzımdan sevgilim değil cümlesini duymak istiyordu. . . . . . Oğuz & Karaca.

Asmin Özmen. 17'sinin sonlarında, arkadaşları ile birlikte başı beladan kurtulmayan, hayalleri olan bir genç kız. Asmin, abisinin en yakın arkadaşı ile abisinden daha çok görüşüyordu. Nedeni ise içinde 8 kişinin olduğu 'Kartal Yuvası' adındaki arkadaş gruplarıydı. Grubun lideri abisinin en yakın arkadaşı olan Yusuf Kartal Tekin'di. Üniversite 3 sınıf öğrencisi Yusuf Kartal, kendinden 5 yaş küçük arkadaşının kardeşi Asmin'e fazlasıyla bağlanmıştı. Asmin'in Kartal ile olan çekişmeli hikayesini, Kartal Yuvası'nın başına açılan işleri okumaya hazır mısınız? 🎶 Kartal Yuvası, romantik komedi tadında, mizah içeren bir kurgudur. Zaman zaman kalp kırıcı içeriği de olacaktır. Eğlenmek isteyenleri beklerim.

Tehdit edilerek Terörist yapılan Gece Karataş Teröre yapılan bir çatışmada rehin alınır. Türk askerleri ise Terörist sanılan Geceye çeşit çeşit işkence yapmaya hazırlardır

Vatan... Üzerinde nefes aldığım, uğruna ant içtiğim, korumak için gözümü kırpmadan canımı vereceğim toprak. Bana burada, bu üniformanın içinde bir kadın olarak zorlanıp zorlanmadığımı soruyorlar. Oysa ben hiçbir zaman kendimi 'kadın bir asker' olarak görmedim. Ben sadece bir askerim. Tıpkı yanımda omuz omuza savaştığım silah arkadaşlarım gibi... Çünkü vatan, bizi ayırmaz; bizi birleştirir. Bayrağın dalgalandığı her yer bizimdir, onu korumak da bizim en şerefli görevimizdir. Bir gün bu topraklara kanım düşecekse, şunu bilin ki ben bundan asla korkmadım. Çünkü vatan için yaşamak da ölmek de bir onurdur.

Burada yayinlayicagim butun kitaplar okunmasi gerekiyor çünkü bu kitaplar harika iste kesin okunmasi gereken 100 kitap....

Çerağ: Işık, Aydınlık. 🕯️ Menekşe & Cihan.