��������

Labing-anim na taon na ang lumipas, hindi ko parin alam anong tawag sa kung anong meron sa aming dalawa. I can't even say we're friends. Kaibigan siya ng kaibigan ko. Kakilala? Kapit-bahay? Dating schoolmates? The list goes on but inside my head, there's something more between us than being simply acquainted. Special connection? Every after four years kasi, may nangyayaring importante sa buhay kong konektado sa kanya. Pure coincidence? Maybe. Baka nagkataon lang talaga at hindi gawa ng tadhana. 2010, 2014, 2018, 2022. . . tapos ngayong 2026. Bakit lumilitaw siya sa mundo ko kada apat na taon? May schedule ba siyang sinusunod? Destiny ba o free will? Like desisyon niya talagang magtago at magpakita sa'kin kung kailan niya gusto? No matter what it's called, there's one thing that's constant every time I see him. My feelings. Pakiramdam na hindi ko maipaliwanag hanggang ngayon. Emosyon na hindi ko mapangalanan. Kung kailan nagsimula, 'di ko na tanda. Literal na nakatitig lang ako sa kanya isang araw tapos napagtanto ko nalang na parang may nag-iba. I know it's not love-or is it? Attraction lang ba? Harmless crush? Ewan. Basta kapag nakikita ko siya, my feelings get swayed. Some unknown force tugs my heartstrings. I always find myself being pulled towards him. Nang muli kaming nagkita sa taong ito, parang biglang gusto kong alamin kung ano ba talaga 'tong nararamdaman ko. Gusto kong pangalanan. I-explore. Bigyan ng chance na mag-flourish. Seeing him again made me wonder na Oo nga, bakit hindi nalang kaming dalawa? ***

Kwento ito ng isang batang lalake na gusto lang magkaroon ng matalik na kaibigan. Makakakilala siya ng mga taong magtuturo sa kaniya para tumayo siya sa sarili at maituro nya sa ibang taong nangangailangan nito. May masaya at mayroon din malungkot sa kwento ni John. Sa huli matatapos lang ba ang lahat sa isang iglap o magagawa pa niyang ipagpatuloy ang lahat? Malalaman natin hehe...

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.

Hindi ko alam na ganito ang kahahantungan sa pag nanais kong wag siyang mag alala at masaktan, pero napakasakit isipin na ang lahat ng hangad kong iyon ang mangyayari ay kabaligtaran. All I want was to make her happy, not to get hurt... but what did I do? I caused her pain. I couldn't blame her because I understand what's she is pointing out. But it also pains me, knowing that all I want was to protect her and keep her unharmed but this things still happened. At kay Tyrone pa siya humingi ng pabor. Hindi ko alam ngayon kung ano pa ba ang iisipin at gagawin ko. Wala akong nagawa nang umalis sya... bagaman mahal na mahal ko ay hindi ko na nakuhang magmakaawang wag syang umalis dahil kitang kitang lubos ko syang nasasaktan. I heaved a deep sigh then closed my eye, remembering all the moments that we're together. Masakit isipin na yung taong pinakamamahal mo ay nagawa kang iwanan, na ang tanging hangad mo lang naman na maprotektahan siya pero yun pa yung naging dahilan. Pero hindi ko siya masisisi dahil naiintindihan ko. But when love did its all duties, every person who loves will be happy. No matter what the situations are. Whether you get back your love ones or not. ---

THIS IS A ONE SHOT STORY!!! Hindi lahat ng bagay na gusto mo ay makukuha mo. Pwedeng gusto mo 'yon, pero hindi iyon ang nakatakdang ibigay sa'yo. May mga bagay kasi na masyadong sobra para hilingin, 'yong mga bagay na maaaring hindi patas sa iba. Lalong-lalo na sa pag-ibig, hindi mo mapipilit ang isang tao na gustuhin ka niya pabalik. Sa pag-ibig, sadyang mapaglaro ang tadhana. Huwag kang aasa sa isang tao kung hindi ka naman handang maiwan ng mag-isa. May mga taong dumarating sa buhay natin na hindi naman natin inaasahang mamahalin natin ng sobra, pero sila pa mismo 'yong magbibigay sa 'tin ng sakit na hindi naman natin hiniling na maramdaman. Siguro, pagdating ng panahon, mapapagtanto niya rin kung gaano ko siya minahal. Siguro, pagdating ng panahon, mapapagtanto niya rin kung gaano niya ako nasaktan. Siguro, pagdating ng panahon, hihingi rin siya ng tawad at sasabihin niya rin sa akin ang lahat. Kapag dumating na 'yong panahon na 'yon, sana puwede na ring maging ako. Para sa maikling kuwento na ito, mapagtanto ko na hindi lamang hanggang dito ang istoryang matagal ko nang binubuo sa isipan ko.

Maraming nagbago simula ng magkasakit ang kanyang papa. Nagkautang ng malaki sa banko ang kanilang pamilya. Halos lahat ng lupa at bahay na naipundar ng kanyang mga magulang ay naghalong para bula. Pero ayus lang ang mahalaga nadugtongan ang buhay ng kanyang papa. Pero pano nga ba kung isang araw magising na lang sila isang umaga na pati ang natitirang bahay at lupa na naipundar ng kanyang mga magulang ay mawawala narin at ang masaklap pa pati ang kanyang ama ay bilang na lang rin ang oras at araw na kanila itong makakasama! Kung kayo ang nasa sitwasyon ko? Bilang anak ano ang kaya ninyong gawin para sa inyong pamilya? Kaya ninyo kayang ipagpalit ang sarili ninyo kalayaan para sa buhay at kasiyahan ng inyong malapit ng mamayapang ama? Kaya ninyo kayang akuin ang mabigat na resposibilidad na kakaharapin na inyong pamilya? Pero kung ako ang tatanungin lahat kaya kung gawin kahit kapalit nito ay ang aking kalayaan. Pagdating sa aking pamilya di bale ng umiyak ako ng patago wag ko lang silang makitang luhaan. This story is based on what my imagination say's haha i hope you all like it❤️😚 godbless and always keep safe everyone❤️

[[BOOK 1]] "Perfect. That's how the world feels when I'm with you" It's been a long time since Raine experienced how it feels like to love and to be loved. Pagkatapos ng maraming break ups, natutunan niyang gawing manhid ang kanyang puso upang hindi na sya masyadong masaktan. Because of the boys that managed to hurt her before, she learned how to build walls to protect herself from them. She built walls that no man can destroy. Pero, paano kung dumating ang araw na may isang taong pilit tinitibag ang kanyang ginawang harang sa kanyang puso? Will she just let that person enter her life kahit takot na syang masaktan? O mas pipiliin niyang isawalang-bahala at pabayaan ang taong makakapag-pasaya sa kanya? A person's time starts and ends, but the memories that were made within that time will never be forgotten even how many centuries pass by. /// LGBT+ -themed story If you don't like girlxgirl stories, you are free to ignore this. book cover by: @arcanetale xx

"I'm sorry I shouldn't have kissed you. Just please don't cry Iris." Hangang kelan mo mamahalin ang taong alam mong hindi pa tapos mag mahal ng iba? "I'm sorry I can't ruin you Atlas, not like this! I'm sorry but us... This, what will people say? I don't want to ruin you. you've been the best thing that ever happened to me and I can't." "Iris I love you." Sobrang sarap pakinggan sobrang sarap manatili. Sana totoo nalang. "No atlas, I can see it and I know mahal mo pa si Cassandra." "Iris believe me I loved Cassandra pero mas mahal kita." it's not loved, atlas its loving. You still love her, kasi I can see kitang kita ko kung gaano kalalim ang pangungulila mo sa pagmamahal niya. "Atlas hindi, hindi mo man makita. your eyes glow every time you talk about her it's her parin, siya parin all this time and I can't deal with that, kasi alam ko at alam mo palitan ko man siya sa tabi mo hindi ko siya kayang palitan sa puso mo." "Iris... Listen to me." Nakikinig ako atlas palagi akong nakikinig pero ngayon puso ko naman papakinggan ko. Sinubukan akong yakapin ni Atlas at sa mga oras iyon. Ang yakap na akala ko magpoprotekta sa akin sa lahat ng sakit ang pinakamasakit na nakabalot sa akin. "Atlas I'm sorry."

- Do you really believe in true love waits? ehh paano kapag mahanap mo na? sigurado ka ba na sya na talaga? or... kayo'y pinagtagpo lang. Alam natin sa ating mga sarili na nakakabaliw ang pag-ibig, handa kang masaktan, magpakatanga , magpabulag-bulagan sa bawat kamalian sa taong mahal mo, tingin mo? tama ba? tama bang isakripisyo mo lang ang iyong sarili sa pinakamamahal mo? ehh paano kung di ka mahal? . -Dito matutunan mo ang isang bagay na patungkol sa iyong crush, alam naman natin na sa panahon ngayon, usong-uso na ang walang label, pero aanhin ko pa ang langgam dahil sa kasweetan , may misunderstandings pang nalalaman dahil lang sa pagseselos pero wala naman talagang kayo, ang tanong? paano kapag yong crush mo di ka krinushback? anong possibleng mangyari? kaya, please tap this book na guys! if you're a teenager tapos single? ngunit may crush na torpe, yong crush mo na may crush na iba, o di kaya takot lang umamin sayo, wag na kayong magpatumpik-tumpik pa! magbasa ka na😉.

"Memories supposed to be memories alone." "I love you Xei. Hindi ako mapapagod mahalin ka. You're my life. My future. And you will be my wife." -Vin Sy "You're the only one who understands me more than anyone, tazz. You know that. Ikaw lang yung sinasabihan ko ng lahat ng bagay. Kahit ano pa yan, alam ko maiintindihan mo ako. Pero bakit bigla kang nawala? Bumalik ka na, tazz. I need you now. Kahit ikaw lang nandito. Ikaw lang. Makakaya ko na kahit ano." -Xeirin Salcedo Mabait. Maganda. Matalino. Isang dalagang hinahangaan ng lahat. Ito ang tingin ng halos karamihan sa taong nakapaligid sa dalagang si Xeirin Salcedo bago mangyari ang bagay na iyon. Kuntento siya sa kanyang buhay at wala na siyang hahanapin pa, ika nga. Subalit isang araw, nagising na lang siyang wala na sa kanya ang lahat. Ang pinakamamahal niya. Ang matalik niyang kaibigan. Ang mga taong pinahahalagahan niya. Pero kahit na ganoon, pinilit pa din niyang tumayo at lumaban. Harapin ang mga taong nanakit sa kanya kahit na bawat salitang sasabihin ng mga ito ay parang mga palasong unti unting dumudurog sa puso niya. Sa pagdating ni Vin Sy sa buhay niya, nagkaroon siya ng kakampi. Ng karamay. Ng taong handa siyang tulungan. Pero paano kung ito din ang tutuluyang sisira sa buhay niya? Paano kung dumating lang din ito para saktan siya? Paano niya pa haharapin ang sakit ng dulot nito kung kasabay ng pagkahulog niya ng loob dito ay ang katotohanang sasagot sa lahat ng tanong niya. Tanong kung bakit siya nalugmok sa sitwasyong kinahaharap niya ngayon. Tanong kung bakit siya naiwang mag - isa. Tanong sa lahat ng bagay na nagyari sa buhay niya.