Second Time Around (Time Series #2) [Completed]

Chapter 25
Favor

"Because, I love you."

Napatigil ako sa pagnguya dahil sa sinabi niya. I look at him and he's staring at me directly to my eyes, like he's saying that's not a lie.

"W-What are you, talking about?" I asked him again.

"I don't want to repeat it." mariin niyang sabi.

Napatulala na lang ako habang pilit na iniisip yung sinabi niya kanina. Ayoko mang isipin o mag-assume na totoo 'yon. Pero hindi 'to tama. Ayokong mahalin niya ako. Ayokong umasa siya.

"Brent... You know-"

He cut me off. "I know. Just forget what I said." He said then walk towards to me and grab the tray. Tapos na rin naman yung pagkain kaya kinuha na niya yung tray.

Walang imik siyang lumabas ng room at sinara ang pinto. I took a deep breath and stand up. Hindi pa rin mawala sa isip ko yung sinabi niya. I don't know kung totoo ito o he's just joking but I know Brent is not a joker person. Once he said something true ayaw niya na itong pinapaulit.

Naglakad ako papunta sa banyo at agad na binuksan ang gripo ng bathtub. Gusto kong ilubog ang katawan ko sa tubig, I want to relax my body and mind.

Nilagyan ko ng bath soap ang tubig at hinayaan itong bumula bago ako tumubog sa tubig. I remove all my clothes bago tuluyang tumubog sa bath tub

So relaxing!

I closed my eyes and took a deep breath. After a long journey of pain, I'm still here, fighting for my dreams. Maybe I have everything what I want but there's inside me still finding the answer who can make me full again.

Kahit pitong taon na rin ang nakalipas, hindi ko nagawang buuin muli ang sarili ko. Because everytime na ginagawa ko yun, I always feel there's something inside me na hindi ako ang pupuno, kundi ang isang tao. Pero ayoko na sakanya. Tama na ang sakit at luha na sinayang ko sakanya.

But I'm affected when He stared at me like he doesn't know me anymore. Why my heart still hurts for him. Matagal ko na siyang kinalimutan. Tinanim ko sa puso't isipan ko hindi talaga kami ang para sa isa't isa.

Ilang minuto rin ang tinagal ko sa paglublob sa bath tub hanggang sa napagpasyahan ko ng umahon. I reach the bath robe at sinuot iyon. Nasa labas pa kase yung mga gamit ko, nalimutan ko rin namang kumuha bago ako maligo.

Lumabas ako ng bathroom at agad nag tungo sa mga gamit ko, Pinili ko na lang amg isang pajama at sando, para presko. Malapit na rin namang gumabi. Pero I don't think na makakatulog pa ako, ang haba kase ng tulog ko kanina.

I saw my phone on the bed at agad ko iyong kinuha at tinawagan si Jacey.

"Oh, Hi!" Jacey said.

"Hi.. Kamusta?" I asked her.

"Eto, pauwi na ko galing sa firm." She said at napa-ahh na lang ako.

Tumayo ako at lumapit sa table katapat ng salamin at sinimulang lagyan ng cream ang mukha ko. It's my routine, lalo na nung nasa Paris pa ako, alagang alaga ang skin ko.

"How's your firm?" I asked her

"It's going good. Marami na ring Clients and I'm so happy." She answered and I heard a car engine.

"I'm gonna tell you something."

"What is it?"

"Nandito na ako sa Pilipinas!" masaya kong sabi and I heard her yelled.

"Omg! Talaga kelan pa? Nasan ka?" sunod sunod niyang tanong

I just laughed. "Kakauwi lang kaninang tanghali. May jetlag pa pero nakatulog naman na ako." sagot ko.