Being Soft Hearted Person

"M-mom , d-dad?" Tiningnan ko sila ng puno ng pagtataka kung bakit o Anong dahilan kung bakit sila naparito "w-what are you two doing here?"

Humakbang ang mga paa ni mommy na papalapit saakin

"My baby...." Sabay yakap nito sa akin,

Nilingon ko si daddy ng puno pa din ng pagtataka  , Kasi first of all unang dalaw nila saakin dito sa condo tapos ganito pa ang lagay ni mommy

Umalis na Ito sa aming pagkakayakap at kinuha ang magkabila kung palad

"Elisha faith Acachi" paunang salita nito matapos kumalas sa aming yakap

oh-ohww parang alam kuna ang dahilan ahh....

"Alam mo n- - -"

"Na Mahal na mahal niyo po ako pero kailangan niyo pong umalis at pumunta sa ibang bansa para ayusin ang problema ng kompanya"

"Elisha....anak..."pagtawag ni dad sa pangalan ko na tila pinapaalalahanan ako

"Dad...hindi naman po ako galit" ipinakita ko sa kaniyang nakangiti ako "talagang nasaulo kuna po ang sinasabi ni mommy tuwing pupunta kayo sa ibang lugar para sa kompanya"

Yah right, that's always my mom saying when they are going out of a country for business.

"Oo anak eh....kailangan...."

"Wag po kayong mag alala mom, dad, kaya ko na po ang sarili ko...matanda na po ako"

Nagpapaka independent kaya anak niyo .

"Nagkaroon Kasi anak ng problema ...aayusin lang namin ng dad mo tapos uuwe na din kami"

"Ok lang po yun mom....teka...nakakain na po ba kayo?"

"Yes anak, but we have to go now ... Baka ma missed namin ang flight"

"Right now? Agad?" Bilis Naman? Talagang hinintay lang Nila ako para makapagpaalam

Haysstt

"Yes anak...sorry..."pagpaumanhin muli ni mom sa akin

Pssh d na ako nasanay haha

" No , it's okay mom ... " niyakap Niya akong muli  at agad na napahakbang  din si daddy at ginulo ang buhok ko

"take care of yourself, Elisha" sabay kurba ng ngiti ng mga labi ni daddy para ipakita nitong masaya siya sa pagiging maintindihin kung anak.

As always dad.

"Yes po dad always " at nagpasiya  na  nga silang tumalikod sa akin at nagsimulang umalis pagkatapos ng kanilang pamamaalam sa akin

Napabuntong hininga na lamang ako sa paratiang nangyayari sa buhay ko

But ,I'm not mad, para din Naman daw yun samin.....ang kailangan ko nga lang gawin ay ang masanay.

Naalala ko nga pala yung pusa na nakita ko kanina, na agad kong nilapitan  Ito at nagsimulang pakainin Ito

Hindi ko alam kung kaninong alaga to pero syempre nagugutom din yan tulad ng tao

Wala na kong ganang kumain ngayon kaya nag shower nalang ako at humiga na sa kama

Sanay na akong ganun ang ganapan namin minsan ng pamilya ko kaya unti unti na rin akong nasasanay
Di tulad nung unang Alis Nila  na tumakas pa sa akin para di ako maghabol na halos ikulong ko na ang sarili ko sa kwarto at hindi kumakain hanggat hindi sila dumadating,