UNEXPECTED TO BE WITH THIS CLASS(ENTERING THE WRONG CLASS)

(Danicas POV) 8

BWESET..BWESET..BWESET...

Ang tanga tanga mo Danica bakit mo ginawa yun.

Paulit ulit na sinasabi ko sa sarili ko.Wahhh That's my first Kiss(╯︵╰,) huhuhu My first kiss I just gave to that cruel jerk.

Huhuhu Paano nayan my first kiss.Alam kung galit na galit ang hari ng mga demonyo doon.Bahala sha mag dusa jan pasalamat nalang sya nahalikan sya ng isang dyosang katulad ko.

Nasaan naba si Beca ang alam ko nag ka hiwalay kami kanina.Sinenyasan ko sya na pag bilang ko ng tatlo tatakbo kaming dalawa.Wala pa nangang 2 tumakbo na agad hinila panga ako.Damn Nasaan naba ako hindi ko napansi ka kukus kus ko sa labi ko kanina.

Huh nasa Garden ba ako?

Kakaibang Garden ata ito pero ang ganda sobra.Para shang Tree House.Pumasok ako sa isang tree house muntik na ako mahulog ng may tao pala sa loob neto.

Hindi ko makita ang muka niya dahil naka cover ang kamay neto.Okay lang kaya sya?

He look sad I think hes crying.

Lumapit ako at naupo sa tabi niya.

"Hey are you okay!?"-Tanung ko pero hindi ito umimik.

"Are you crying!?"-Tanung ko ulit pero wala akong sagot na natanggap sa kanya.

"It's okay crying make us strong also.Hindi lahat ng umiiyak mahina minsan kailangan nating umiyak.Para mailabas ang sama ng loob natin!!"

Hindi ko alam kung saan ko iyon nakuha.Pero ang sarap sa feeling na nag bibigay ka ng advince to someone.

"Danica is that you!?"-Mahinang tanung yan sa kabila ng pag hikbi niya.

"Huh?Jericko is that you?Why are you crying!?"-Ala lang tanung ko sa kanya.Unti unti niyang ina angat ang ulo niya.Now I can see his face.Na awa ako ng pumapatak parin ang luha sa mga mata niya.

"Huhuhu Danica!"-Jericko Hug me.Nabigla ako nung una but I hug him back.If this hug can help him comfort then why not.I'm not that bad to not help someone even this guy want me to leave also in their class.I don't care at all.I'm happy playing games with them.

"Go on cry jericko!"-Bulong ko sa kanya habang tinatapik ang likod niya.

"Danica huhu galit ba sila Troi saakin!?"-Jericko ask.

"No they are not angry.Hinahanap ka nga nila nung umalis ka!"-I answer.

"Bakit ka nandito!?"-Jericko.

"I don't know also!"-Natawang sagot ko.

"Are you really curious about what happened here before!?"-Jericko,kumalas na kami sa pag yayakapan pinunasan niya ang muka niya bago humarap saakin.

"Yeah I'm serious!.I won't force you to tell me about that but I just want to know.I want to understand you guys why are you doing all this crazy things!"-Seryosong sagot ko.

"No Danica you can't help us.No one can!"-Malungkot na ani ni jericko.

"That's not true jericko.I'm here I can Endure all lahat ng pag papahirap niyo saakin.Kaya kung tiisin lahat ng yun kung kinakailangan.Para lang manatili sa tabi niyo!!"-I said kahit na nanginginig ang boses ko.

"Thank You Danica but your not one of us!"-Pag kasabi nun ni jericko ay agad itong umalis.Damn sha nanga tung dinamayan ako pa yung iniwan.

Sana pala di kuna sinabi yun.Ako pa talaga yung mag aadjust para sa kanila.Pero wala eh huli na kailangan kong mag tiis.Kung kinakailangan kung protektahan sila para makuha ang loob nila bakit hindi diba.Kahit alam kung masagulero ang mga yan wala naman akong choice kundi madamay sa lahat ng katarandatuhan nila.Ginusto kodin naman ito.I took a deep breath bago lumabas sa tree house.