យ៉ុនហ្គី : កីឡាចេះតែវៃហេីយ ខ្លាចតែវៃកីឡាកាសចូលកីឡាគុុកវិញ ទេីបមិនងាយ 😵💫
ថេយ៍ : ឆុឹស!!
ជុងហ្គុក : និយាយចឹងពេទ្យឲឯងចេញពីពេទ្យថ្ងៃណា?
យ៉ុនហ្គី : ប្រហែល២ថ្ងៃទៀត !!
* ជីមីនរៀបចំម្ហូបយកមក*
ជីមីន : ស្ងាត់ៗនឹង និយាយដេីមខ្ញុំមែន?
យ៉ុនហ្គី : អ្នកណាទៅនិយាយដេីមប្រពន្ធនោះ!!
ជីមីន : អាត្រឡោក ប្រពន្ធក្បាលឯងស្អី!!
ថេយ៍ : ហេស!!! (វៃដៃជីមីនបញ្ជាក់ពីសម្តីដែលគេនិយាយលេីកមុន)
ជីមីន : ហ្អ៎ (ធ្វេីធម្មតា)
យ៉ុនហ្គី : មានអីមែន?
ជីមីន : គ្មានអីទេ ងេីបមកទៅបន្ទប់ទឹកលុបមុខ(ជួយគ្រារាងក្រាស់ទៅបន្ទប់ទឹក)
ជុងហ្គុក : អូនគិតថា ពួកម៉ាកអូនចាប់អារម្មណ៍អាយ៉ុនអត់?
ថេយ៍ : អុឹម...
ជុងហ្គុក *សេីច*
ថេយ៍ : បងសេីចអី?
ជុងហ្គុក : បងនឹកឃេីញកាលបងតាមញ៉ែអូន មិនវេទនាហេីយយូរចឹងទេ😂
ថេយ៍ : យី!! ចង់យកមកប្រៀបធៀបមែន😠
ជុងហ្គុក : មានណា!! សង្សារបងស្រួលញ៉ែបានតែបងតាស ចឹងបានគេថ្នមហ៎ា ! !
ថេយ៍ : មីខ្មីនវាមិនស្រួលដល់ថ្នាក់នឹងទេ ទោះវាស្រឡាញ់ក៏ដោយ វាគ្មានconfident ដូចអូនហេ🙄
*ជីមីន នឹង យ៉ុនហ្គី ចេញមកវិញ*
ជីមីន : ពីរនាក់នេះអត់ទៅរៀនទេហេស?
ថេយ៍ : ទៅហេីយៗ (ថាហេីយក៏ដេីរទៅបាត់)
ជុងហ្គុក : ខ្ចិលនៅរំខានគូរស្វាមីភរិយាថ្មី ត្រៀមផ្សំដំណេក !
*ជីមីន សម្លក់*
ជុងហ្គុក : ថាលេង🤭(ដេីរចេញទៅបាត់)
យ៉ុនហ្គី : អាណាផ្សំដំណេកទាំងព្រឹកទេ! (និយាយតិចៗ)
ជីមីន : អាអ្នកជំងឺនឹងក៏ប្រឹងទៀត😒😑
