«ព្រឹកថ្ងៃថ្មី»
បន្ទាប់ពីរសង្គ្រាមដ៏ក្តៅគគុកកាលពីរយប់់មិញត្រូវបានបញ្ចប់ហេីយ រាងតូចក៏សន្លប់បាត់ស្មារតីរហូតមកទល់ស្មេីរនេះក៏នៅមិនទាន់ក្រោក
ចំណែកឯរាងក្រាស់ក៏មិនបានទៅណាឡេីយ នាយបានគេងអោបកាយតូចដែលគេងសន្លប់ស្ដូកស្ដឹងយ៉ាងណែនបំផុត ប្រៀបដូចជាខ្លាចនរណាយកទៅបាត់ចឹង
10នាទីកន្លងផុតទៅ....
" ខ្សឺត~~ " អុីបូបានអោនមុខទៅថេីបថ្ងាសរបស់រាងតូចមួយខ្សឺតយ៉ាងយូរ
" ហ្ហឹម~ " រាងតូចបន្ទាប់ពីរគេងសន្លប់អស់យូរម៉ោងមក ពេលនេះក៏ចាប់ផ្តើមកម្រេីកខ្លួន ក្រហឹមបំពង់កឡេីងមកក៏ព្រោះតែមានអារម្មណ៍ថា មានអ្វីមិនដឹងមកប៉ះថ្ងាស់របស់ខ្លួន
" ហ្ហឹក~ហ្ហឹកៗៗ~ " ចាន់ក្រោកពីរសន្លប់ភ្លាមក៏យំភ្លាមតែម្ដង ជាហេតុធ្វើអោយអ្នកដែលថេីបខ្លួនអម្បាញ់មិញហាក់ឆ្ងល់ជាខ្លាំង
" កេីតអ្វីមែនទេ? " រាងក្រាស់ហាមាត់ស្រដីសួរទៅកាន់ចាន់នូវទឹកមុខស្មេី
" ហ្ហឹក~ហ្ហឺៗ~~ហ្ហឹកៗ " ចាន់មិនបានតបទៅនិងអុីបូឡេីយ នាយគិតតែពីរយំយកៗខ្លាំងទៅៗ
" យេីងសួរថាកេីតអ្វី! " អុីបូដោយសួរនាំចាន់មិនឆ្លើយ នាយក៏ស្រែកសម្លុតសួរចាន់ម្ដងទៀត
ពេលនេះ សម្លេងដែលយំអម្បាញ់មិញក៏ត្រូវបានស្ងាត់ ភ្លាមៗព្រោះតែរាងក្រាស់អុីបូសម្លុតសួរខ្លាំងពេក ជាហេតុធ្វើអោយរាងតូចភ័យខ្លាចមិនហ៊ានសូម្បីតែសម្លឹងមុខអុីបូឡេីយ
" បងសួរថាកេីតអី ហេតុអ្វីក៏មិនឆ្លើយនឹងបង!ហើយមិចក៏អូនយំបែបនេះ? " ពេលឃើញរាងតូចបែបកំពុងតែខ្លាចខ្លួនហើយ រាងក្រាស់ក៏ទាញកាយតូចអោយក្រោកអង្គុយ រួចក៏សួរទៅកាន់រាងតូចម្ដងទៀតដោយសម្ដីស្រទន់វិញ
" ......... " ចាន់មិនហ៊ានសូម្បីតែឆ្លេីយតប ពេលនេះរាងកាយរបស់គេញ័រអស់ពេញខ្លួនទៅហើយ បានត្រឹមតែសម្លឹងមុខអុីបូភ្លឺសៗទាំងសភាពភ័យខ្លាច ទាំងក្នុងភ្នែកមានដកទៅដោយទឹកភ្នែកថ្លាៗទៀតផង ដែលមិនហ៊ានសូម្បីតែស្រក់ចុះមក
