??CEO JEON?

ភាគទី31

អ្នកដែលកំពុងតែគេងនៅលើគ្រែក៏ចំាផ្តើមដឹងខ្លួនមុននឹងក្រោបតែក៏ឈរងក់ដូចជារូបចំម្លាក់មួយដុំដោយមិនទាន់នឹងទៅណាឆ្ងាយ...

" អួយ... ឈឺចង្កេះណាស់ " ហូប៊ីក៏ងាកមកមើលអ្នកដែលកំពុងតែគេងនៅលើគ្រែមើលទៅដូចជាលក់ស្រួលណាស់ខុសពីខ្លួននេះដែលឈឺស្ទើរស្លាប់ទៅហើយទើបតំរូវអោយខ្លួននេះខំាមាត់សម្លាក់ដាក់គេភ្លាម។

" អួយ... "

" ប្រាប់ហើយមិនស្តាប់ទេ? " ហូប៊ីក្រឺតនឹងជុងហ្គុកណាស់ទើបគេលូកដៃទៅទាញថ្ពាល់របស់គេមួយទំហឹងតែម្តងដោយសារតែរឿងពីយប់មិញនេះហើយទើបធ្វើអោយគេចុករាយដល់ថ្នាក់នេះ។

" អូនមកទាញថ្ពាល់បងធ្វើស្អី... " ជុងហ្គុកក៏បើកភ្នែកឡើងមកទំាងធ្វើមុខស្អុយដាក់អ្នកដែលកំពុងតែសម្លក់ដាក់ខ្លួនទើបគេប្រញាប់ក្រោបស្ទុះលូកដៃមកអោបកាយតូចយ៉ាងណែនបំផុតសឹងតែដងដង្ហើមមិនចង់រួចទៅហើយតែគេនៅតែរឹតវាមិនលែង។

" លែងអូន... អូនចង់ទៅសំអាតខ្លួន "

សឺតៗ... ជុងហ្គុកនៅតែមិនព្រមលែងសោះហើយថែមទំាងថើបស្មារបស់រាងតូចម្តងហើយម្តងទៀតមិនព្រមអោយគេបានចេញពីដៃរបស់ខ្លួនសោះវាដូចជាកំពុងតែធ្វើអោយកំដៅដែលនៅក្នុងខ្លួនក៏កើតឡើងម្តងទៀតដោយមិនអាចហាមឃាត់ចិត្តរបស់ខ្លួនហើយកាន់តែទប់នឹងចំណង់មិនបានក៏ព្រោះតែក្លិនកាយមួយនេះហើយទើបធ្វើអោយតណ្ហាដែលមាននៅក្នុងខ្លួនវាក្រោមមកងាយដល់ថ្នាកនេះ។

ផឹប... កាយតូចត្រូវបានរាងក្រាស់ផ្ទួលមកដេកវិញមុននឹងខ្លួនគេហក់ឡើងមកទ្រោបពីលើតែក៏ធ្វើអោយរាងតូចនេះស្លន់នឹងទឹកមុខរបស់ជុងហ្គុកដែលដឹងថាវាក៏មានរឿងកើតឡើងទំាងព្រឹកមិនខាត។

" បងធ្វើស្អីនឹង... មិនអាច... "
" បងសុំតែមួយទឹកទេ? "
" អត់ទេ? អូនមានការ... អ្ហាស... "

ហូប៊ីនិយាយហាមឃាត់មកកាន់ជុងហ្គុកមិនទាន់នឹងបានផងតែក៏បញ្ចេញសម្លេងថ្ងូរមកបាត់ទៅហើយដោយសារតែគេបានញុកបញ្ចូលកូនប្រុសរបស់គេមកដោយមិនប្រាប់ធ្វើអោយខ្លួននេះត្រូវបញ្ចេញសម្លេងមួយនោះមកដោយមិនអាចទប់មាត់បានដោយសារតែទំហំដ៏ធំដែលកំពុងតែលូនចូលមកក្នុងខ្លួន...