??? ?!!??????????????????????????!!?

++++

អាល្អិត ដែលអង្គុយសំកុកនឹងបង់ក្នុងសួនច្បារម្នាក់ឯងម៉ងៗ ភ្នែកចេះតែក្រឡេកទៅមើលផ្លូវម្ខាងទៅច្រកក្លោងទ្វារសាលាដូចកំពុងរកមើលនរណាម្នាក់ដោយក្ដីអន្ទសារ។

ដោយការចាំមកជាយូរមិនតែប៉ុន្មានមនុស្សម្នាក់ដែលគេខំទទឹងរងចាំក៏មកដល់។ ជីមីន! ញញឹមបន្ដិចពេលដែលបានឃើញអ្នកដែលចាំពីចម្ងាយកំពុងដើរមកផ្លូវខាងគេអង្គុយ។

ដំណើរបោះជំហានវែងៗ នឹងតាមដោយកាយមាំខ្ពស់ ចូលមកដល់បរិវេណសាលាក៏មិនគិតច្រើន នាយក៏បន្ដដើរមានដោយកូនចៅតម្រង់ឆ្ពោះទៅកន្លែងចូលរួមការប្រកួតតែម្ដង។ ប៉ុន្តែ! ស្របនឹងពេលនោះសំឡេងគ្រល័រមួយក៏បានបន្លឺឡើង÷

“បងប្រុស!”

“ថី!??”

“សម្ដីបងខ្ជាក់ចេញមកឱ្យវាមានសម្ព័ន្ធភាពជាងនេះបន្ដិចមិនបានទេ!?”

“ចង់សួរអីក៏សួរមក កុំបង្វែរប្រធានច្រើន!”

“រឿងដែលខ្ញុំពឹងបងនោះ!?” ជុងគុក សម្លក់មុខបន្ដិចសឹមពោលសួរ។

“មិនចាំបាច់បារម្ភទេយើងរៀបចំវារួចហើយ! មកនឹងចង់សួរតែប៉ុណ្ណឹងអែង?!”

“ខំទុកចិត្តលើបងពិតជាមិនខកបំណងមែន! ចាំមើលម្ដងនេះ គេច្បាស់! Surprise មិនខាន!” មិនបានឆ្លើយនឹងសំណួរណាមជូន!! លោកប្អូនប្រុសបែរជាញញឹមលើកសរសើរបងឆ្កុយ។

តែប្រយោគចុងក្រោយមិនដឹងថានាយចង់សំដៅទៅលើនរណានោះទេ!?! បានត្រឹមបង្ហាញអោយឃើញតែទឹកមុខចងចិញ្ចើមណាមជូនប៉ុណ្ណោះ។

“នឹកឃើញអីបានចង់ធ្វើវាឱ្យគេ!?”

“សម្រាប់ចម្លើយ បងប្រហែលជាដឹងច្បាស់ជាងខ្ញុំទៅទៀត!”

“អ្ហឹម! ល្ងាចនេះជួបគ្នានៅផ្ទះ!”

“បងថាម៉េច!” ជុងគុក រហ័សលាន់បបូរមាត់សួរបញ្ជាក់ទាំងមុខភ្ញាក់ផ្អើលជាងស្អីទៅទៀត។ ទៅជួបគ្នានៅភូមិគ្រឹះមែនទេ!? អូហ៌! វាដូចមិនមែនចឹងនោះទេ វាដូចខុសគ្រោងការនាយហើយតើ។

“ហាងនំ Cake ដែលឯងនាំយើងទៅកក់លើកមុននោះអ្នកម៉ាក់ឱ្យCancelចោល ដោយគាត់ជាអ្នករៀបចំវាខ្លួនឯងនៅផ្ទះ គឺប្រហែលស្មើនេះកំពុងមានការរៀបចំ!”