???? ?????? ?? | ???????? |????

? chapter 01 ?

මට නිකන් අසහනේ වගේ. පුටුවෙ ඉදගෙන ඉන්න බෑ කඩියො කනවා වගේ. කම්මැලී.....එලියට යමු කිව්වොත් දැන් නම් මුං එකෙක්වත් මලාට එන්නෑ. අපාය සහයකයෙක් නැතුව තනියම ගියාට වැඩකුත් නෑ. ඩෙස් එකට ඔලුව ගහගෙන උන්නු මම ආයම විනාඩි පහක් යන්න කලින් ඔලුව ඉස්සුවා. මට මේ විදියට මුකුත් නොකර එක විදියකට ඉන්න බෑ

පස්සෙ මලීෂගෙ අතකට යට වෙලා තිබුන උගෙ ගනන් පොත ශේප් එකේ ගත්තු මම අන්තිම පිටුවෙන් පොඩි කොල කෑල්ලක් ඉරාගෙන නිල් පෑන අතට ගත්තා

" Why does donkeys eat grasses...?? Oops......... sorry It's your personal matter no "

කොල කෑල්ලෙ එහෙම ලියපු මම ඒක දෙකට තුනට නැවුවා. එහා පැත්තෙ නිදන් උන්නු මලීෂ දිහා බලලා එයාගෙ අතකට ඇන්නා. එක පාරක්......දෙපාරක්........නෑ තුන් හතර පාරක්ම ඇන්නා. ම්හු......මුගෙ සෙන්සටිව් සෙන්සර් වැඩ කරන්නෙ නැද්ද මංදා. බැරිම තැන ඒකගෙ කන පිටිපස්සට ඇගිල්ලෙන් තට්ටුවක් දැම්මා. තට්ටුවක් කියන්නෙ මෙහෙමයි ඉතින් කනට පොඩ්ඩක් ගැහුවා

" මොන තිරිසනෙක්ද බන් උබ........ පාඩුවෙ ඉදහන්කෝ "

එහෙම කියපු මලීෂ මල් පැනලා අනිත් පැත්ත හැරෙන ගමන් ආයම නිදා ගන්නකොට මගෙ කට ඇද වෙලා ගියා. හරි එහෙමයි කියලා මම සැලෙනවද... අපෝ නෑ...... පොඩ්ඩක්වත් නෑ..... ඊලගට මම හැරුනෙ යසිරු දිහාවට.... සමාවෙන්න ඔයාගෙ මනෝපාර කඩනවට. මම හිතෙන් උගෙන් ඇත්තටම සමාව ඉල්ලුවා

" මොකද ඕයි "

" ආ "

" පසිදු මේක උබට ශෙනුල් දෙන්නලු "

" ................. ?? "

යසිරුගෙ මනෝපාරට එක මොහොතකට බාදා කරපු මම අතේ තිබුන කොල කෑල්ල එයාට දෙනකොට මා එක්ක ෆයර් වෙලා උන්න ඌ ඒක එහෙම්මම පසිදුට දුන්නා. මෙහෙමයි අපි තුන් දෙනා වගේ නෙවේ පසිදු..... ඌ ටිකක් කේන්ති ගන්නවා. වැඩිය නෑ ටිකයි. අපි එක්ක ඇරුනහම වෙන අය එක්ක එච්චර කතාවට යන්නෑ...... ඒ එයාගෙ හැටි. යසිරු දුන්න කොල කෑල්ල අතට අරන් කියෝලා බලපු පසිදු ඒක ඒත් එක්කම වගේ පන්තියට ආපු දහතුනේ අයියා කෙනෙකුට ඒක දෙනකොට මාව දෙලෝ රත් උනා