«អរគុណហើយ»ហ៉ីសុងនាយក៏យកថ្នាំម
នោះមកបេះញ៉ាំ
«នេះក្រដាស់ជូតឈាមទៅ»ជេយ៍ហូចក្រដាស់4-5សន្លឹកអោយហ៉ីសុង
«ហឹម»ហ៉ីសុងយកក្រដាស់ពីដៃជេយ៍មកជូតច្រមុះដែលឈាម
«អែងមិនអីទេ?យ៉ាងមិចធូរបានខ្លះរឺនៅ?»ជេយ៍នាយដើររមកអង្គុយក្បែរហ៉ីសុង
«អែងគិតថាថ្នាំនិងថ្នាំទឹព្វមែនទេដែលផឹកទៅធូរភ្លាម?»ហ៉ីសុងងាកមកសន្លក់ជេយ៍
«គ្រាន់សួរសោះ»ជេយ៍ងាកសន្លក់ហ៉ីសុងវិញរួចក៏យកទូរសព្ទមកចុច
«ជេយ៍»ហ៉ីសុង
«ហឹម?»ជេយ៍នាយក្រហឹមទាំងនៅមើលទូរសព្ទជាប់
«តើអែង..មានអីចង់ប្រាប់យើងទេ?»ហ៉ីសុងនាយមើលមុខជេយ៍ទាំងចង់ដឹងចង់អោយជេយ៍ប្រាប់ខ្លួនដោយខ្លួនអែង
«រឿងអី?»ជេយ៍បង្វែលអារម្មណ៍ពីទូរសព្ទងាកមកមើលមុខហ៉ីសុង
«គឺ..មិនអីទេ»ហ៉ីសុងនាយក៏មិននិយាយវិញ
«តើអែងកំពុងតែនិយាយពីអី?»ជេយ៍នៅតែដេញដោរសួរ
«ថាមិនអីទេ..អូរមែនហើយនេះសៀវភៅអែង»ហ៉ីសុងក៏បង្វិលសាច់រឿងដោយដកសៀវភៅចេញពីកាបូកអោយនាយវិញ
«នេះមិចកក៏...?»ជេយ៍នាយកាន់សៀវភៅខ្លួនរួចក៏ឃើញថាដូចជាមានពណ៍អ្វីនៅលើសៀវភៅនោះ
«គឺ..យើងសុំទោសយើងច្រឡំធ្វើអោយក្រពុបកាហ្វេលើសៀវទៅអែង»ហ៉ីសុងនិយាយទាំងដឹងកំហុស
«មិនអីទេ...»ជេយ៍ក៏ងក់ក្បាលប្រាប់ថាមិនអីហើយនាយក៏មើលកន្លែងប្រឡាក់នោះរួចក៏ជ្រុះសំបុត្រមួយចេញមកធ្វើអោយជេយ៍ដឹងភ្លាមៗថានោះជាសំបុត្រអី
«អឺ..យើងថាយើងដល់ពេលដែលត្រូវទៅវិញហើយ»ហ៉ីសុងគ្រាន់ឃើញសំបុត្រនោះជ្រុះចេញមកភ្លាមនាយក៏បានសុំជេយ៍ទៅផ្ទះមុនយ៉ាងប្រញាប់ រួចនាយក៏ងើបពីសាឡុង
«ឈប់សិន»ជេយ៍បានងើបឈរតាមហ៉ីសុង
«ត..តើអែងមានអីមែន?»ហ៉ីសុងងាកមុខមកវិញ
«ហ៉ីសុងអែងបានអានសុំបុត្រនេះហើយមែនទេ?»ជេយ៍សួរទាំងសម្លឹងភ្នែកហ៉ីសុងជាប់
YOU ARE READING
Friends to lovers?(???)
Random?????????????????????????????????????????????????????????????????????? __________________ ????????????????????????????????????????????? __________________ ?????????????????????????????????????????????? ???????????????????????????????????????????????...
Part 7
Start from the beginning
