??????????????????

ផ្តើមភាគទី2នេះយើងបានឃើញការលាត្រលប់ទៅផ្ទះវិញរបស់ᴅᴇᴡ

ᴅᴇᴡ: ɴᴀɴɪ បងត្រលប់ទៅផ្ទះវិញហើយណា (ប្អូនគេតែធ្វើចរឹកដូចបងគេ)

ɴᴀɴɪ: បាទ សុខសប្បាយតាមផ្លូវᴅᴇᴡ

ᴅᴀᴅ&ᴍᴏᴍ ᴅᴀᴡ: ɴᴀɴɪ ពួកយើងលាត្រលប់ទៅវិញហើយណាក្មួយ

ɴᴀɴɪ: មិនមាត់ក៏ងក់ក្បាលជាសញ្ញា(មនុស្សɪɴᴛʀᴏᴠᴇʀᴛ)

មិនយូរប៉ុន្មានកង់រថយន្តក៏បានវិលធ្វើដំណើរចាកចេញទៅ បន្សល់ត្រឹមតែទឹកមុខស្រណោះអាល័យរបស់រាងតូចតែម្នាក់ឯង

ᴍᴏᴍ ɴᴀɴɪ: បានហើយកូនឡានចេញទៅបាត់ហើយតោះយើងចូលផ្ទះវិញ

ɴᴀɴɪ: បាទ គេក៏ដើរសំដៅទៅក្នុងផ្ទះជាមួយម្តាយបាត់ទៅ

ក្រឡែកមកមើលᴅᴇᴡវិញក៏មិនខុសពីɴᴀɴɪដែលទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់មិនមាត់មិនក

ᴍᴏᴍ ᴅᴇᴡ: យ៉ាងមិចកូន! មើលទៅស្រងូតស្រងាត់មិនមាត់មិនកទាល់តែសោះ មានអ្វីមែនទេ?

ᴅᴇᴡ: អត់មានអីទេម៉ាក់ (កំពុងគិតពីកូនឆីគេម៉ងនឹង)

មិនយូរប៉ុន្មានរថយន្តដំណើរក៏បានមកដល់សតៈវិមានដ៏ធំស្កឹមស្កៃរបស់ត្រកូលᴊɪʀᴀᴡᴀᴛ

អ៊ុំជិក: ពួកឯងនៅឈរធ្វើអីប្រញាប់ទៅជួយយកឥវ៉ាន់លោកប្រុសអ្នកស្រីទៅ នៅរេរកធ្វើអីទៀតយ៉ាប់មែន

អ្នកបម្រើផ្សេងទៀត: ចា,បាទ ទៅហើយ

អ៊ុំជិក: អ្នកប្រុសᴅᴇᴡរបស់អ៊ុំបាត់តែប៉ុន្មានថ្ងៃមកវិញស្គមខ្លាំងណាស់ ថ្ងៃនោះអ៊ុំរងោះស៊ុបចាំទទួលនៅផ្ទះបាយរួចរាល់ហើយ

ᴅᴇᴡ:បាទ អ៊ុំជិក

ᴍᴏᴍ ᴅᴇᴡ:  តោះកូនចូលផ្ទះ.........

រាត្រីកាលមកបានមកដល់បង្ហាញឪ្យឃើញវង់ភ័ក្រ របស់ដួងច័ន្ទយ៉ាងមូលក្រឡង់នៅតាមបង្អួច ដោយកែវភ្នែករាងតូចɴᴀɴɪ មិនដាក់ភ្នែកសោះ

ɴᴀɴɪ: វាជាយប់ដ៏ស្រស់ស្អាតបំផុតហើយក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ (12យប់)

ɴᴀɴɪ : នេះម៉ោង12យប់ហើយគ្រប់គ្នាប្រហែលជាគេងលក់អស់ហើយ

ɴᴀɴɪ: នេះក្លិនឈ្ងៀមអី គេដើរមកដល់កាំជណ្តើរខាងក្រោម