Uni
"ထွက်သွား!"
"ဟွန်းနီး"
"ကျေးဇူးပြုပြီး ထွက်သွားပေးစမ်းပါ ဂွမ်ဆွန်းယောင်း! မင်းရှိနေရင် ပိုစိတ်ရှုပ်ရတာမလို့"
အခန်းအတွင်းတိတ်ဆိတ်သွားရသည်။
10စက္ကန့်တိတိ တိတ်ဆိတ်သွားသောအခန်းအတွင်း ဆွန်းယောင်းသက်ပြင်းချသံသည်ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
"ဟုတ်ပြီ အရင်ဆုံး ကိုယ်ထွက်သွားပေးမှာမလို့ ဒီအတောအတွင်းသေချာအနားယူလိုက်"
ထို့နောက် ဆွန်းယောင်း သူ့အားမျက်နှာလွှဲထားသောဂျီဟွန်းအားတစ်ချက်ကြည့်ကာ အခန်းအတွင်းမှထွက်သွားလိုက်သည်။
.
.
.
.
.
တံခါးပိတ်သံခပ်သဲ့သဲ့အား ကြားပြီဆိုကာမှ တောင့်ခံထားသောခြေထောက်များသည် တုန်ယင်ကာကြမ်းပြင်ပေါ်သို့လဲကျသွားသည်။
လွန်ခဲ့တဲ့နာရီဝက်လောက်ကအထိအဆင်ပြေနေသောအခန်းငယ်သည် အခုတော့ဖြင့် ရှိုက်သံအနည်းငယ်လွှမ်းခြုံနေလို့။
"အင့်"
-------------------------------
လွန်ခဲ့သောနှစ်ပတ်ခန့်
Monday 2:00a.m.
"✉️: ထင်ထားတာထက်ပိုပြီးကောင်းကောင်းနေ,နေတာပဲ"
Tuesday 3:30a.m.
"✉️: အခြားသူရဲ့ဘဝကိုဖျက်ဆီးပြီးတော့ တစ်ကယ်ကိုအပူအပင်မရှိပဲရှင်သန်နေတဲ့ပုံစံက အရမ်းမုန်းစရာကောင်းတယ်"
Wednesday 11:45p.m.
"✉️: တစ်ထပ်တည်းပြန်ခံစားရအောင်လုပ်ပေးရမလား"
Thursday 2:22a.m.
"✉️: ဂွမ်ဆွန်းယောင်း"
Friday 12:00p.m.
"✉️: ဂွမ်ဆွန်းယောင်းကိုဆုံးရှုံးရမှာကြောက်တယ်မလား"
အမည်မသိလူတစ်ယောက်ဆီကနေ ဂျီဟွန်း messages များရနေသည်မှာ၅ရက်တိတိရှိပြီ။ သို့သော် ၅ရက်ကျော်လွန်ပြီးတဲ့နောက်ရက်မှစပြီးမည်သည့်စာမှပို့မလာတော့သည်က ဂျီဟွန်းအား ပို၍ရတတ်မအေးဖြစ်စေပါသည်။
ဘယ်သူပါလဲဟုအကြိမ်ကြိမ်အခါခါမေးခဲ့ပါသော်လည်း တစ်ဖက်မှပြန်လည်ဖြေကြားခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ ဒါဟာဘယ်လိုပဟေဠိမျိုးပါလဲ။
YOU ARE READING
Never Let You Go
Fanfiction????????????????????????????????????????????? ?????????????????????????????? ????????????????????????????????????????????? ??????????????????????????????
