???? | ????? ????? ??????

Önüme bütün imkanları ser
Kaderim en imkansızı seçer

;

Elime eldivenlerimi de taktığımda Dries ile birlikte sahaya çıktık.

Çoğu kişi sahadayken etrafı kaplamış olan kara baktım. Çok güzel duruyordu.

"Kar geldi, yar bekleniyor! " duyduğum şey ile arkadan gelen Berkan'a baktım.

Ona göz devirip yerimde ısınmaya başladığımda birkaç kere zıpladım.

Hava cidden çok soğuktu.

Okan Hocanın geldiğini gördüğümde nefesimi verdim.

Tabii arkasından gelen Elif'i görmem ile verdiğim nefes kaybolmuştu.

Kahveye çalan saçları ile onu izlemeye başladığımda bakışlarımız birleşti.

Ne hissetmem gerektiğini bilmiyordum bile.

Okan Hoca bir şeyler söylerken onu duymuyordum bile.

Kilo mu vermişti? Saçlarını da kesmişti, oysaki saçları hep uzundu.

Olgunlaşmıştı.

Daha fazla incelemeden bakışlarımı ondan çektiğimde iç çektim.

İçimdeki bu duyguyu anlamıyordum.

Özlem değildi, sevgi değildi, aşk değildi, öfke değildi, kırgınlık değildi.

Neydi o zaman?

Aniden aklıma düşen Deren ile duraksadım.

Hâlâ kızgındı bana. Ona kendimi affettirmem gerekiyordu.

"Barış? " kafamı kaldırdım.

Okan hoca bana bakıyordu ve yanında da Elif vardı.

"Tanışmayacak mısın? " sorusu ile Elif'e baktım.

Doğruca gözlerime bakıyordu ve orada koca bir boşluktan başka hiçbir şey görmediğine emindim. Çünkü garip bir şekilde hiçbir şey hissetmiyordum.

"Elif ben, memnun oldum. " yüzündeki yorgun tebessüm ile elini uzattı.

"Barış Alper. " onun aksine yüzümde mimik oynamıyordu.

Uzattığı elini sıkmadan ona bakarken zoraki bir tebessüm ile havada kalan elini indirdi.

Daha fazla ona bakmadan kenara çekildim.

Berkan'ın şaşkınlıkla bana baktığını gördüğümde omuz silktim.

***
Deren'den

Elimdeki kar topunu gelişi güzel fırlattığımda Burak gülmüştü.