A?KIN ?K? Y?Z? (gxg)

Lina'dan.

"Korktum."

Göz kapaklarım titredi. "Çok korktum."

Gözlerim zorlukla açılırken görüşüm bulanıktı. Hafif gözümü kırpıştırmamla görüntüm netleşirken beyaz tavana bakıyordum.

Elimin üstünde bir baskı hissederken bakışlarımı konuşan bedene çevirdim. Gözlerini indirmiş birleşen ellerimize bakıyordu.

Hastanedeydim.

Gözlerim anlık kapandı. Ne olmuştu bana?

Başımda bir sızı hissederken kendimi zorlamamaya karar verdim.

Şu an değil.

Gözlerim yeniden açıldığında elimi tutan elini güçsüz bir şekilde sıktım. Kafasını öyle hızlı kaldırıp bana bakmıştı ki şaşırmıştım.

Kan çanağına dönmüş gözleriyle bana bakarken içimde bir yerlerin sızladığını hissettim.

Endişe, mutluluk, hüzün ve adını koyamadığım duygular bakışlarında gezerken "Uyandın." dedi inanamaz bir sesle.

"Sen kimsin?"

Bakışları donakalırken nefes bile aldığından şüpheliydim. Gözbebekleri titrerken zorlukla yutkunduğunu gördüm.

Hafif bir şekilde gülümsemeye çalıştım. "Sen kimsin ve benim tanıdığım o kıza ne yaptın?"

Elini sıktım. "Işıl."

İsmini söylememle gözlerini sıkıca kapattı. Onu ilk defa böyle görüyordum. Gözaltları çökmüş, ağlamaktan minik burnu kızarmıştı. Gözlerinin yeşili bile daha soluk görünüyordu sanki. Kemikli suratı daha da zayıflamış gibiydi. Kısa saçları dağınık bir şekilde yüzünün etrafını çerçevelemişti.

Bu halini sevmemiştim.

Gözlerini açmasıyla duygu yüklü bakışlarıyla karşılaştım. "Çok korkuttum seni sanırım."

Bir şey söylemeden yüzüme bakarken bu hallerine alıştığımı düşündüm. O çok konuşmazdı.

Ona alışıyordum.

Beni şaşırtarak dudaklarını araladığında kısık sesle konuşmaya başladı. "Beni unuttun sandım."

Gerçekten de etkilenmiş görünüyordu. İçim pişmanlıkla dolarken "Özür dilerim, seni biraz da olsa güldürmek istedim. Ama işe yaramadı sanırım."

Beklemediğim bir anda bana doğru eğilince ne yaptığına bakarken nefesimi tuttum.

Elini yüzüme dikkatlice yerleştirdiğinde gözlerim gözlerine tutunmuştu. Yüzümü incitmekten korkar gibi okşayıp "İyisin." dedi belli belirsiz bir sesle.

Başımı olumlu anlamda sallarken aniden giren bir acıyla inledim.

Panikle üzerimden kalkıp elini kolunu nereye koyacağını bilemeyerek gözlerini bana dikti. "Ben mi bir şey yaptım? Canını mı acıttım?"

Onun bu kadar paniklemesine anlam veremezken "Sakin ol iyiyim. Anlık bir acıydı." diye yatıştırmaya çalıştım.

Elini ensesine atıp saçlarını karıştırdı. Kafasını hızla sallarken "Ben en iyisi gidip doktoru çağırayım." diyerek kapıya doğru yürümeye başladı.

"Işıl." Seslenmemle bana döndü.

"Yalnız kalmak istemiyorum." Sesim acınası çıkıyordu.