daddy's choice

Kenber's pov;

Nagising na lang ako na masakit ang ulo.
Nasaan ako?tanong ko sa sarili.para itong isang lumang kwarto.nakaupo ako sa isang kahoy na silya at nakatali ang mga paa at kamay.

"Gising ka na pala."di ko agad napansin na may kasama pala ako sa kwarto.it was cristoff siting in the corner like a gangsters boss.

"Nasaan ako tarantado ka!"galit na tanong ko rito.

"Woah...easy lang chilax...maguusap lang naman tayo eh...yun ay kung magiging masunurin kang bata."pagkausap nito sa akin na parang isang musmos ang kausap.
Tumingin ito sa may pinto at pumasok doon ang daddy ni sammie kasama ang isang lalaki na may hawak na maliit na case.

"Kumusta ang tulog mo?"nakakairitang tanong nito sa akin.

"Pakawalan niyo ako rito!"galit na hiyaw ko.

"MAmaya na lang,maguusap muna tayo."sagot nito.kumuha siya ng isa pang silya saka naupo paharap sa akin."ngayon,tatanungin kita,lulubayan mo ba ang anak ko at pakakawalan kita at nangangako akong di ka na guguluhin o ipagpipilitan mo ang gusto mo na kalabanin ako?"umpisa nito na ikinagisi ko hudyat na di ko nagugustuhan ang tinatakbo ng usapang ito.

"Magkamatayan muna tayo bago ako sumuko."siya naman ang ngumisi dahil sa sinabi ko.

"Well,madali naman akong kausap....pero sige bago ang lahat,baka may mga nais kang itanong o ipaabot man lang sa mahal kong anak bago tayo magumpisa.?"anu bang binabalak ng mga gagong to.

"anu ang ginawa mo sa sarili mong anak,bakit di niya ako maalala?"nanggigigil na tanong ko rito.

"Good question...simole lang naman eh,binura ko ang memorya niya...at kapag nagtuloy tuloy lang ang pag inom niya ng gamot ay tuluyan nang di niya maalala ang kanyang nakaraan maliban na lang sa kanyang kasalukuyan.which is ang maging masunurin na magulang,"

"At matapat na asawa sa lalong madaling panahon."singit naman ni cristoff.

"Wala kang kasing sama...naturingan ka pa namang ama niya.pagbabayaran niyo lahat ng ito!"halos angatin ko na ang kinauupuan ko sa pagpupumilit na makawala.

"So paano ba yan...magpaalam ka na sa iyong katinuan dagil mawawala na yan."matalinghagang turan ni rick.di siya karapatdapat na igalang.

"Hayup kayo!"sigaw ko na umalingawngaw sa bawat sulok ng silid.

"Sige na dok gawin mo na."utos nito sa doktor pala na kasama nila.marahil ay ito rin ang gumawa noon kay sammie.

Itinurok nito sa bandang leeg ko ang laman ng syringe na hindi ko alam kung anu.

"Pampakalma para di ka na nagwawala diyan."dinig kong turan ni cristoff.

Unti unti ay parang umiikot ang paningin ko.tinanggal nila ang pagkakagapos ko at inalalayang makatayo hanggang sa makalabas kami sa kinaroroonan namin.isinakay nila ako sa sasakyan at ang huli kong natatandaan ay ibinaba na lang ako sa isang kalye na hindi ko na alam kung saan.

kauro's pov;

"Fred,tulungan mo akong hanapin si kenber...si carlson yun...kenber na ang ginagamit niyang pangalan."pagkausap ko rito sa telepono.

"Sige dadaanan na lang kita diyan."pinaharurot ko na ang sasakyan dahil kanina pa ako kating kati na hanapin si kenber lalo na at hawak siya nina cristoff mahirap na baka kung anu ang gawin nila sa mahal ko.

"Sakay na dali."tawag ko rito ng makita ko siyang naghihintay sa may tapat ng skwelahang pinagtuturuan nito.

"Saan natin siya hahanapin?"agad nitong tanong.

"Hindi ko rin alam,basta talasan mo lang ang mga mata mo baka sakaling may makita tayo.

"Malayo layo na rin ang nababyahi namin ng mamataan ko ang kotse ni cristoff galing sa kanto sa kabilang kalsada.

"Kotse ni cristoff,tara sundan natin."palihim kaming nakasunod buti na lang at yung kotse ng bf ko ang dala ko,dahil di makikila ni cristoff kung sakaling mapansin niya kami.

Isang kanto na lang kung saan ang dating bahay na tinirhan nina kenber at sammie noon.noong arranged lang ang kasal nila.pero bakit dito?

Ng huminto sila ay inabangan namin na bababa sila pero nakita lang namin na tinulak nila palabas si kenber sa gilid ng kalsada.hinintay muna naming makalayo sila bago kami bumaba ng kotse pero agad din kaming napaatras ng makita namin ang papa ni kenber na patakbong tinungo ang kinasasadlakan ng anak.

Inalalayan nito na makatayo hanggang sa makita na lang namin na pinasok nito ang anak doon nga sa bahay nila kenber.aalis na sana sa pagaakalang binugbog lang siguro si kenber,pero di pa kami nakakalayo ng makita naming lumabas ang isang itim na sasakyan at nagmamadali ito...nasa gate ang isang babae na may kargang umiiyak na bata.kaya minabuti naming sundan ulit ang kotse ma yun.

Sa kakasunod namin ay di ko na namamalayan sa makati hospital kami dinala ng sinusundan namin.nagmanman lang kami hanggang sa makita naming lumabas doon ang papa ni kenber ay may mga lumapit na nurse na may dalang stretcher..doon ay kitang kita kong isinakay si kenber sa stretcher kaya sumikdo ang galit ko.

"Tarantado kang cristoff ka,pag may nangyari sa mahal ko ay humanda ka."inis na turan ko at napahigpit ang hawak ko sa manibela.

"Ano ng balak mo ngayon?"tanong sa akin ni fred....humanda sa akin ang rick na yan at cristoff sa ginawa nilang ito kay kenber.

Papa ni kenber

"Dok kumusta po ang anak ko?"tanong sa doktor na tumingin sa anak ko.

"Okay naman na po ang vital signs ng pasyenti."nakahinga ako ng maluwag sa tinuran ng doktor.

Labis akong nanlumo kanina ng makita ko siyang nakahandusay sa gilid ng kalsada.bibili sana ako ng icecream ni samber noon kaya nakita ko siya.akala ko ay binugbog siya pero ng sipatin ko siya ay wala ito pasa o galos sa katawan...maliban na lang sa nangingitim na parang kagat ng insekto sa may bandang kanang leeg niya.kaya agad ko siyang inalalayan papunta sa loob ng bahay...kakalapag ko pa lang sa kanya sa sofa ng bigla itong mangisay na oarang nagdidileryo.kaya agad kong pinahanda ang sasakyan.nakita pa ng apo ko ang nangyayari kaya nagiiyak ito.

"Mr. Alcantara."naputol ang pagbabalik tanaw ko ng magsalita muli ang doktor.

"Yes dok,salamat nga po pala."pasasalamat ko.

"Hindi pa tayo dapat mapanatag hanggat di naaalis sa katawan niya ang drugs na ginamit niya."natahimik ako sa sinabi niya.

"Drugs?dok hindi po adik ang anak ko."takang turan ko.

"Yun po kasi ang nakita namin sa findings niya...isa itong uri ng mataas na drug na ginagamit sa mga mentally challenge na pasyente,tanging mga lisensiyadong doktor lamang ang nakakabiki nito dahil nga sa delikado ito lalo na pag nasobrahan."paliwanag nito.

"Anu ba ang epekto nito?tanong ko.

"Gaya nga ng sabi ko,ginagamit itong panggamot sa mga taong may kakulangan sa pagiisip.pero pag matinong tao ang gumamit at sumobra ay unti unti nitong sisirain ang katinuan ng gumamit...may alam ang taong gumawa nito sa anak niyo dahil kabisado nito kung saan itatarak ang gamot sa parting mabilis itong umepikto."paliwanag ng doktor na ikinalumo ko.

"HayoP ka marquez."naibulalas ko sa sarili."dok may magagawa po ba kayo?"tanong ko.

"ikinalulungkot ko pong sabihin ito pero,sa muling paggising ng anak niyo ay marahil umipekto na ang gamot at kailangan na siya dalhin sa mental hospital sir,dahil doon ay mas matututukan siya.wala po kaming kakayanan para sa ganitong uri ng panggamot,kung gusto po ninyo may kakilala po akong doktor ng mga ganito.irerefer ko kayo sa kanya.dahil mas magandang maalagaan siya."turan nito,napatungo na lang ako dahil sa nangyayari sa anak ko.

"Wag po kayong mawalan ng pag asa sir.sigurado po akong gagaling siya...ang taong sinira ng gamot ay maaayos din po ng gamot."nagpasalamat ako sa doktor at saka ko tinungo ang kwarto na kinaroonan ni kenber.