Falling Relentlessly (COMPLETED)

ALICE RHIMA CARREON.

"Daddy! Please, allow me to attend our field trip--"

"Hindi ba pumayag naman ako?"

"Yes! You did! Pero I'm going with Yaya! It's so baduy! What am I? A preschooler?"

I woke up with the noise coming from the outside courtesy of my twin, again.

Idinilat ko ang mga mata ko at hindi na ako nagtaka kung bakit ko naririnig ang matinis na sigaw ng kakambal ko samantalang soundproof ang aking kuwarto. Malamang ay pumasok na naman sa loob ang mga nakababata kong mga kapatid at iniwang bukas ang pinto.

Tinatamad akong bumangon at inayos ang aking higaan. Sinigurado kong nasa tamang pwesto ang mga unan at pantay na pantay ang nagulo kong kobre-kama. Binaling ko ang tingin ko sa cabinet at kumunot ang noo ko nang mapansing hindi pantay ang mga dinosaurs miniature na kinokolekta ko. Nagtungo ako roon at inayos iyon. I decided to eat my breakfast first before taking a bath. After all, it's still early.

Napailing ako nang maabutan pa rin na nakikipagtalo si Claudi sa Daddy namin. As if she'll win.

"Daddy please!"

"No."

"But Dad--"

"Just quit it, Claudi. If Dad says no then it's a no." saad ko at kinuha ang diyaryo na nasa tabi ni Dad.

"Why are you so pakialamero ba? Just mind your business, freak."

I opened it not minding those deadly stares coming from my conyo sister. I just scanned it, there's no interesting news that caught my attention so I just put it back.

"Claudi! How many times do I have to tell you to stop calling your brother like that?" saad ni Mommy na kalalabas lang sa kusina.

"But he's a freak naman talaga. Look kung anong ginagawa niya."

Natigilan ako sa pagpapantay sa kutsara at tinidor na nasa harap ko at isa-isang tiningnan sila Mommy na nakatingin din sa akin.

"See? He's a fr--"

"Claudi! Kapag hindi ka pa tumigil, I'll ban you from entering your music room." nagbabantang saad ni Mommy.

Napangisi ako nang manahimik na ang conyo kong kakambal.

"Fine. But Dad payagan mo na kong--"

"No."

"Nakakainis! I hate you, Daddy."

Nagdadabog na tumayo ang kakambal ko at umalis.

"Mom, ako na ang bahala." pagpipigil ko kay Mommy na susundan na sana si Claudi.

Tumango si Mommy at ngumiti sa akin.

"Good morning Kuya," inaantok na saad ni Clarence nang makasalubong ko ito.

"Morning." tugon ko at ginulo ang magulo niya ng buhok.

Pumanhik ako at dire-diretsong pumasok sa kuwarto ng kapatid ko. Mabilis akong umiwas nang makita ang paglipad ng unan mula sa bratinella kong kakambal.

"Leave me alone!"

Hindi ko pinansin ang sigaw niya at nagpatuloy ako sa paglapit.

"You'll be late."

"I don't care! Ayoko nang pumasok sa school." Umupo ako sa tabi niya.

Claudi is already on her senior year and I understand why she's acting this way.

"In less than a year, you're going to enter my university right? So, in less than a year you'll be free."

Kung hindi lang sana nangyari ang insidenteng 'yon almost twelve years ago at kinailangan niyang huminto sa pag-aaral, hindi sana magiging ganito kahigpit sa kanya si Daddy dahil sabay kami sa pag-aaral.