EX-pect

ယမင္းေရႊ...

က်ေတာ့္ဘဝမွာ အမုန္းတီးဆံုးမိန္းမပဲ။ ငပိုင့္
အသားကို နာေအာင္လုပ္တယ္။ အညိဳအမဲစြဲ
သည္ အထိ။ သတ္ပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္က တဖြားဖြား
ပဲ။ ငပိုင့္ ကို ျဖစ္သလိုထားထား တည္းက စိတ္
ထဲ မေက်နပ္တာ။
သူ႔မ်က္ႏွာျမင္ရင္ ေသရာပါဒဏ္ရာတစ္ခုေလာက္
ေပးလိုက္ခ်င္စိတ္ကို ခ်ဳပ္တည္းထားရတာ။
စာေမးပြဲေန႔ က ကမ္းေပးလာတဲ့ က်ြဲရိုင္းဗူးကို
မယူလို႕ ငပိုင္က တစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနပံုရသည္။
က်ေတာ္လည္း ေျပာခ်င္တယ္။ အဲ့ဗူးနဲ႔ အဲ့မိန္းမ
မ်က္ႏွာကို ေကာက္မေပါက္မိေအာင္ စိတ္မနည္း
ထိန္းထားရတာ မင္းမသိဘူး ပိုင္သုတ...

မင္း အသားေတြကို ငါက လြဲျပီး ဘယ္သူမွထိတာ
ငါမႀကိဳက္ဘူး။

နႏၵဦးေမာ္...

က်ေတာ့္ကို စိုးရိမ္စိတ္ႀကီးေစခဲ့သူ။
ပိုင္သုတ ဘဝထဲကို အမရာဦးေမာ္
ဆိုသည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုပါ လိုလို
လားလား ေခၚသြင္းမည့္သူ။ ရန္ကုန္မွာေနစဥ္
တေလွ်ာက္လံုး မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို
မိနစ္ဝက္မွ် ႀကာေအာင္ မႀကည့္ခဲ့သူသည္

"ဟားဟား ငါ့မွာပဲ ညီမရွိတာမွမဟုတ္တာ တခ်န္းရ။နႏၵဦးေမာ္မွာလည္း သူ႔အမႊာ အမရာဦးေမာ္ရွိေနတာပဲ...ဟား"

ထိုသို႕ေသာ စကားမ်ိဳးကို မယံုခ်င္စရာ
ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔
ေျပာႏိုင္ခဲ့၏။
တျဖည္းျဖည္းျမင့္တက္လာသည့္ေနမင္းနဲ႔
အတူ က်ေတာ့္ရင္ထဲ အပူႀကီးလာသည္။
သူ...နႏၵဦးေမာ္ကို ဆက္ဆံေျပာဆိုပံုသည္ ဘယ္သူ႔နဲ႔မွမတူ။ တျခားတစ္ေယာက္လုိျဖစ္သြားသည္။
က်ေတာ္နဲ႔ ေကာင္းဆက္စံကို အလိုလိုက္ေန
တတ္ေသာ ပံုစံလည္း မဟုတ္။ တျခားေကာင္
ေတြ ကို ေျပာဆိုသလို တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္လည္း
ျဖစ္မေန။ သူတစ္ခြန္းကိုယ္ တစ္ခြန္းနဲ႔ သူ႔ ပံုစံသည္ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးလြန္းလွသည္။ အရပ္
မတိမ္းမယိမ္း။ မႏၱသားတို႕၏ အသားအရည္။
ျမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးတည္းဟူေသာ အမ်ိဳးဂုဏ္ရည္တူ။
ေနာက္ဆံုး က်ေတာ္ မနာလိုဆံုးတစ္ခု။

က်ေတာ္န႔ဲဆို တည္ႀကည္သလို သူေတာ္ေကာင္း
လုပ္ေနသေလာက္ နႏၵဦးေမာ္ေရွ႔ေရာက္ရင္
ေျမြအေရခြံခြ်တ္လိုက္သလိုပင္။ သူတစ္ျပန္ငါတစ္
ျပန္နဲ႔ စကားနာထိုး ေနတတ္တာ...သူတို႕၂ေယာက္ႀကားမွာ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ဆိုတာ
မရွိေတာ့သလိုပဲ။ ဒါ Best Friendသတ္မွတ္
ခ်က္ရယ္ေႀကာင့္လား?? က်ေတာ္ျပန္ေတြးႀကည့္
မိသည္။ က်ေတာ္ ပိုင္သုတရဲ႕ Best Friend
ျဖစ္ခ်င္တာလား?? စေတြ႔ခါစ အရြယ္တုန္း
ကဆိုရင္...ခ်က္ခ်င္းေခါင္းညိတ္မိလိုက္မည္ထင္
ေသာ္လည္း...ခုခါတြင္ေတာ့ ျပတ္သားစြာျငင္းဆို
မိသည္။
က်ေတာ္က ပိုင္သုတရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုး သူစိမ္းျဖစ္
ခ်င္တာ။က်ေတာ္သည္သာ သူ႔အေႀကာင္းအကုန္
အလံုးစံု သိခ်င္တယ္။ တျခားသူေတြမသိေသာ
တျခားတစ္ဖက္မွာ ရွိေနအံုးမည့္ ပိုင္သုတကို
သိခ်င္တာ...