Misty Eyes (Book 2 of Eyes Trilogy)

Chapter 2

I didn't make a fight with Gray. I knew that he's injured, but once that he insisted something with authority I've never win against him.

Gusto ko siyang pigilan sa gusto niya pero alam kung posibleng lumala lamang ang problema sa pagitan namin kapag magpumilit pa ako. Pinagtalunan na rin namin umpisa pa lamang ang misyon na ito.

Ilang beses niyang sinabi sa akin na siya na ang bahala sa pagkakataong ito, but how is that possible? His arm is not fully healed, hindi ito pwedeng mapwersa. Anong bagay ang nagtutulak sa kanya para isugal ang braso niya at tuluyan na niya itong hindi maigalaw dahil sa katigasan ng ulo niya?

I am just damn worried about him.

Hindi ko napigilan ang sarili ko, bumaba ako sa kama at nagmadali akong lumabas ng aking kwarto.

"Where is Gray?" malakas na tanong ko kay Dhaywill na kumakain ng noodles.

"Outside? He's preparing his bike. Lover's quarrel again, Cleo?" hindi ko ito pinansin at nagtuloy ako sa paglalakad sa labas.

Tama nga ang sabi ni Dhaywill, inihahanda na nga nito ang big bike nito.

"Gray, let's talk."

"Cleo, I have to go."

"You can postpone it tonight, we still have time." Mahinang sabi ko. Hindi ko alam kung may oras pa nga ba kami, but I can't risk my husband's life.

"Time? May oras pa nga ba tayo Cleo?" hindi ako agad nakasagot sa sinabi niya. Pero hindi pwedeng padalos dalos na lang kami kahit na maiksi na lamang ang panahong natitira sa amin.

"Anong gusto mo? Ipipilit mo na naman ang gusto mo? Sinabi ng doctor na kailangan mong magpahinga. Ako ang may ari ng misyon ito Gray, you can't just do it for me. You knew the rules. I am the center of all of this, I am the hummingbird. Remember?"

"But I can't just stay here and watch. Sit here safely while my wife is damn playing with bullets. How hard is that for me? I want to protect you, I never wanted to just give you commands behind the computer. I want to fight with you." Lumapit na ito sa akin at hinawakan niya ang pisngi ko.

"I am doing this because I love you." Idinikit na niya ang mga noo niya sa akin.

"Gray.."

"Please, get a room people. Nasa tabi kayo ng pintuan, move." Narinig namin ang boses ni Bryce.

Kasama nito si Alexis na may hawak din ng mga pinamili nila. Agad akong humiwalay kay Gray at sumunod ako sa mga kasamahan namin. I wanted to push him, but it's too rude knowing that he's my beloved husband who's just thinking about my safety.

Sa tuwing tinatangka niyang mas lumapit sa akin, hindi ko maipaliwanag kung bakit may kung anong nagtutulak sa akin na humiwalay sa kanya.

I should be used to his touch since he's my husband. But what is wrong with me? Dapat ngayon ay may naaalala na ako sa kanya dahil lagi naman kaming magkasama.

Kailan ba ng huli akong nagpatingin sa doctor?

"Anong mga binili nyo?" tanong ni Gray.

"Foods," sagot ni Bryce.

"Some useful materials," sagot naman ni Alexis. Inilabas nito ang mga karaniwang mga piyesang ginagamit sa bawat mga misyon namin.

"Did you get the latest launch of our next target?" tanong ni Gray.

Sa grupong ito si Gray ang namumuno sa amin. He can do all, he can ambush, manipulate the control system, he can make improvised gadgets, he can do simple background research and his favorite, he can be the sniper.