抖阴社区

Chapter 2 {Be My Slave}

568 15 4
                                    


{Be My Slave}

Ayesha Faith's POV

A-aray! Napahawak ako sa ulo ko. Hmmm teka nasan ako? Unti-unt kong inimulat ang mga mata ko.

Nasa bahay na ako? Paano?----Aishh! Teka ang sakit ng ulo ko.

"Anak! Gising kana?!," ani mama. Tinignan ko siya at ngumiti habang hawak hawak pa rin ang ulo ko.

"Ahmm hehe. Opo mama," sabi ko. Ngunit hindi kumbinsado ni mama dun. Lumapit sa akin si mama at umupo sa gilid ko. Nagsimulang maging malungkot ang mukha ni mama.

Ayokong nakikita si mama na malumgkot...

"Ayesha Faith, anak. Makinig kay mama, ha?," tumango ako. "Anak, pakiusap para sakin at para sayo ingatan mo ang sarili mo. Nag-iisa ka lang eh. Kaya sana mag-ingat ka, maliwanag?," sabi niya at hinawakan ang kamay ko at ngumiti.

"Ma pasensiya po. Opo ma, iingatan ko ang sarili ko." Sabi ko at niyakap siya.

Story by SBQueen :)

Ngayon ko lang na realize na hapon na pala. Hapon na akong nagising!

Napangiwi ako at pumasok na sa banyo para mag half bath. (Unknown: wao sosyal!) Abno -_-

Pagkatapos ay nagbihis na ako at lumabas ng kwarto. Nadatnan ko si mama sa kusina nagluluto ng pagkain. Lumapit ako sa kanya at niyakap siya sa likod. Babawi ako kay mama.

"Naglalambing ang mahal kong anak..." sabi ni mama and she pinch my nose. (Unknown: Ay hala! Nag-ENGLISH! Pak!)

"Hehe tutulungan na po kita mama jan"

"Huwag na, ako na dito at dun kana umupo. Sige na" wala na akong magawa kundi umupo na lang.

Grabe! Ang tagal kong nakatulog! Ahehe baka maging ala-Agatha ako. Ayy! Grabe ka Faith!

.

Nakatingin ako kay mama. I pouted, I hope na magiging maginhawa ang buhay namin ni mama. Fight! Faith! Iahon mo si mama. Aahon ka!

Bigla kong naalala si Papa. Di ko namalayan na pumatak na pala ang luha ko. Napasinghot ako... di ko alam pero bumigat ang pakiramdam ko.

Naalala ko noon na naglalaro kami ni papa sa bahay. Ang saya saya ko non, si Mama naman pinapanood kami habang naghahanda sa hapagkainan. Tuwang tuwa kong tinanaw si Mama.

I smiled at that thought, I really love that memory but at the same time I feel... pain.

Pinunasan ko ang mga luha ko. Faith stop!

"Anak..." napabalikwas ako. Nakita ko si Mama na nakatingin sakin. Nagulat ako na handa na ang mesa.

"Anak, anong problema?," tanong sakin ni Mama. I sighed and smiled at her. "Ma oke--- este ayos lang ho ako ma," sagot ko.

"Kung gayo'y bakit ka naluluha? Umiiyak ka anak," hinawakan ko ang kamay niya. "Ma, tara na po. Kumain na tayo," ngumiti ako at nag-serve ng pagkain.

Mr. Cassanova is inlove with the Campus NERDWhere stories live. Discover now