AHUDUDU

#Aurora- Runaway

Ahududu 2.Bölüm•Ağaççileği Yazıyor• 

"NİŞANLI"

-Dinçer Bey! Yanınızdaki bayan sevgiliniz mi?" Adam, önüne gelen kamerayı ittirerek kendine yol açmaya çalıştı. Fazlasıyla içmişti ve yarına pişman olacağını hatırlayamayacak kadar da sarhoştu. Gür saçlarını tek eliyle karıştırdı ve beline sarılan kadını zaptetmek için uğraştı.

-Arkadaşlar çıkın..." Muhabirler geçmesine izin vermedi. Her kanalın görevlisi, kendi mikrofonunu uzatırken bütün gece bu ünlü iş adamının, aynı mesleği sürdüren torununu görmek için beklemişlerdi klübün kapısında. Öyle ya koskoca Dinçer Barlas, İstanbul'a dönmüştü. 

-Dedenizin geceleri dışarı çıkmanızdan hoşlanmadığı ve evlenmenizi istediği söyleniyor..." oflayarak savsak adımlarını atmaya devam etti. Söylenen şeylerin doğru olması, dedikodunun sağlam döndüğünün en büyük  kanıtıydı. 

-Evleneceğiniz bayan mı yoksa? Çok mu içtiniz Dinçer Bey?" Başı dönünce yerinde duraksadı Dinçer. Bal rengindeki gözleri, yüzünde patlayan flaşlarla daha da çekici duruyordu. 

-Çekilin artık, sıktınız!" Uzatılan mikrofonu alıp rastgele bir yere fırlatırken, geri çekilmek yerine daha çok kıstırdı onu muhabirler. Artık sabrının sınırlarına geldiğinde ve kendini kafese tıkanan bir aslan gibi hissettiğinde, beline sarılan kadın dudaklarına yapıştı. 

Flaşların hala yüzünde patladığını hisseder ve uğultular da kesilmek bilmezken, sorulardan kaçamayacağı kesinleşmişti. Onu öpen kadını belinden çekerek dudaklarını ayırdı ve diğer eliyle ağzını sildi. 

Korumaları tarafından arabasına sürüklenirken, hala camdan uzatılan mikrofonlar vardı. 

Flaşlar patladı.

Patladı, patladı. 

"DİNÇER BARLAS'IN MUHTEŞEM DÖNÜŞÜ!" 

-İnanamıyorum! Bu resmen kepazelik!" Öfkelendiğinde tansiyonu  çıktığından kıpkırmızı kesilen adam ağzına ilacını atıp, hizmetlinin getirdiği bir bardak suyu dikti. Tombul ve sarkık yanakları gömleğinin yakasına sarkarken, ilk düğmesini açıp nefes payı bıraktı kendisine. Bastonunu tutan eli de zangır zangır titriyordu. "Bu adam olmayacak! Ah Dinçer ah!" Gözü salonda, 12 kişilik yemek masasının hemen yanındaki duvara konumlandırılan saate kaydı. 

Öğlen olmuştu ve yaptığı rezilliklere rağmen hala uyuyordu demek. 

-DİNÇEEEERRR!!!" Dedesinin bağırmasıyla, hızla yataktan kaldı genç adam. Yanında yatan kadını, ancak kalktıktan sonra fark ederken eliyle saçlarını karıştırdı. 

-Siktir..." gelen seslerle gözlerini araladı esmer güzeli. Kıvırdığı bacağını daha çok bükerek görsel şölen sunarken, yatağın başında giyinen Dinçer'e baktı gür kirpiklerinin altından. 

-Dinçer...Gitme, kal biraz daha..." Elini tutan ele ve davetkar göğüslere bir an için baktıysa da, elini savurarak kadının kıskacından kurtarıp giyinmeye devam etti Dinçer. Her sabah hazır edilen takımlardan birini giyip kravatını bağlarken, aynadan kendini inceledi. 

-Ben dedemle konuşurken, sen de arka kapıdan çıkacaksın." Dedi itirazı asla kabullenemeyen ses tonuyla. Her zaman böyle bir adamdı. Huyları bir an bile değişmemiş, hayatındaki her insanla arasına  mesafe koymuştu. 

-Bana böyle davranmandan nefret ediyorum!" Diyerek çıkışan kadın yataktan çıkarak cüretkar bir şekilde sergiledi vücudunu. İri göğüslerinin hemen altında kollarını kavuştururken, siyah saçları omuzlarına dökülüyordu. "Her seferinde bunu yapıyorsun! Bir kahvaltı bile edemeyecek miyiz?" Dolabının iç bölmesindeki saat koleksiyonundan gösterişli, özel işlemeli siyah saatini alıp bileğine taktı adam.