Mr. Cassanova is inlove with the Campus NERD

Chapter 3 {Teddy Bear}

Damn you, Kyle! Just damn!!!

"What now?" He said. I feel like he's smirking. I look at him with my shocked look and leave my mouth slightly open. And yeah, I was right. He's totally smirking!

He smiled innocently, insert sarcasmness.

"Are you insane?!" I said in normal voice but inside... Dont ask. @_@

He's acting like he's thinking. -___- But I think he doesn't have brain to think and act correctly.

"Nope, but I think I made you insane...?" And I heard him chuckled. Grrr.

I secretly rolled my eyes. I look at my shoes. Hey shoes, any suggestion for what I have to do next? Please?

Argh! Like, mental block si brain. Huminga ako ng maayos.

I feel his hands guiding my head to look at him. I frowned. "Wala ka ng takas.. " he whispered.

Kinalas ko ang kamay niya at nag-lakad takbo palabas ng canteen. I even heard him chuckled.

Curse that man!

------

Argh!! Napasabunot na lang ako sa sarili ko. Ugh! Every time I remembered that scene, it makes me---aaaaaah!

And this past few days nalaman kong hinahanap niya ako.

Ito iyong papunta na ako sa room tapos nasa harap siya ng room ko!

Kausap niya nun si Haina. She's a nerd too. Medyo close kami nun kasi groupmate ko siya sa isang subject

Hindi lang yun, gusto ni Kyle na pagnakita ako ni Haina. Pupunta o lalapitan niya lang daw si Kyle at sabihin kung nasan ako.

Thankfully na lang na napakiusapan ko si Haina na wag na wag sasabihin dahil mamatay ako. SA HIYA.

"Hey!"

"Aaah!" gulat kong sigaw. Napatingin ako kung sino ito. Yung lalake sa library...

"Kainis ka!" tapos ay hinampas ko siya. Sa lalim ba naman ng isip ko tapos bigla-biglang ganun.

"Aray ha. Na-high ka ba sa kape?" sabi niya at hawak hawak ang braso niya na hampas ko. Umiwas ako ng tingin, "Pasensiya na.... Eh kasi ginulat mo ko e!" reklamo ko sa kanya. I even almost pouted. Inayos ko na ang bag ko at sinukbit ito.

"Hala! Aalis ka na agad?" rinig kong sabi niya. Di ko siya pinansin at tumayo na sa pagkakaupo sa bench. Wala nang masyadong tao sa hallway.

"Oo, kaya lubayan mo na ako" sabi ko sa kanya at nagsimula ng maglakad.

"Teka! Sama ako, sabay tayo palabas ng gate," tumigil ako sa paglalakad at hinarap siya. He was standing there and pouting. Seriously?

Napabuntong hininga akong tinignan siya. "Fine, as if I have a choice."

"Saan?"

"Sa kakulitan mo," sagot ko na siya namang ikinatawa niya. Palundag-lundag siyang nilapitan ako at inakbayan. Sandali akong nagulat sa pagkaakbay niya at madali namang mawala.

I think I should get to used his clingyness.

Habang nakaakbay ay humarap na kami at naglakad. Kahit na ganun ay di ako kumportable. "U-uhm... Ano... Uhh" usal ko. Eh di ko kasi alam name niya.

"Hmm?" tila hinihintay niya akong makapagsalita ng buo. Hinarap niya ang mukha niya sa akin habang naglalakad. Ang tingin ko naman ay napunta sa kanya, pero umiwas naman agad.