The Highschool'z Crush

Nasa hospital kami ngayon. Papa called na nag book naraw siya ng flight pauwi. I was shoocked but understand anyway

Nakaupo lang kami. Nakatulala lang ako. Lumilipad utak ko

Hindi ko maintindihan. Bakit nung mga nakaraang araw ok naman si mama..

And then it hit me. Lagi siyang umuubo like nonstop. Halos hindi na nga siya makahinga kanina. And I remembered yung tupperware na punong puno ng gamot na hindi ko alam na may ganun palang nag e excist na brand

Im not a doctor but I think alam ko na kung anong sakit ni mama..

Lahat kami napatingin sa pintuan ng bumukas ito. Agad kaming napatayo

"Kamusta napo ang mama ko?" magaalala kong tanong sa doktora

"Malubha na ang kanyang kalagayan hindi tulad ng dati na pwede pa sigurong maagapan kung maaga nyo sana siya dinala dito pero ngayon siguro ay hindi ito agad maaagapan.. dahil meron na siyang pleural effusion'."

Pleural Effision? Lung cancer bayon?

Bumilis tibok ng puso ko. Nagkatinginan kami. Kita kong nag aalala talaga siya saakin. Naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko. Mahigpit

"Ano pong sinasabi ninyo? Dati? So matagal nato?" pagalit na tanong ni tito Mark. Naakuha naman niya atention namin

"Ahm.." yung doctor

Matagal kong tinitigana ang doktora, ngayon ko lang napansin na mukha siyang pamilyar

Nakita kong nag katinginan sila nila tita tina na parang nag kakaintindihan

"Oo" sabi ni tita tina

"Anong pinagsasabi mo?" pagalit na tanong ni tito mark

"Ayaw kasi ipaalam ni Jane sainyo ito. Sabi niya gagaling naman daw siya.."

Patuloy lang sila sa sagutan nila pero ako napatulala nalang. Matagal konang napansin na parang may kakaiba kay mama. Hindi ko lang pinagtuunan ng pansin

Dahan dahan akong tumayo. Tinanggal ko ang pagkakahawak niya saakin at hinarap ang doktora

"T-teka.. ikaw ba si Dra..?"

"Dra. Corazon"

Parang pinipiga puso ko. Si mama. Sabi kona. May sakit siya. Sabi 40/60 raw ang chance na mabuhay si mama. Naramdaman kong tumulo ang luha ko

"P-pwede kopo ba munang makausap si mama?"

"Sorry iha, but your mother is still asleep"

Napatngo nalang ako at dahan dahang umupo ulit. Naramdaman kong tinapik niya ang balikat ko pero hindi ko na binigyan ng pansin

Nakita kong nilapitan ng mga magulang niya si Dra Corazon at seryosong kinausap

Napahawak ako sa dibdib ko. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Parang gusto ko nalang mamanhid. I don't like this. Yung hindi ko alam kung ano nararamdaman ko

Wala sa sariling napatayo ko. Naramdaman kong nakatingin lang siya saakin. Tinignan ko muna siya na may mukhang pag aalala saka tumakbo ng mabilis

I heard him shout my name pero I didn't bothered to look back

Hindi ko alam kung saan ako pumunta. I just found myself running up the stairs

I pushed the door infront of me, at ng makapasok, I finally closed my eyes and let the strong wind clear my mind for a sec

I waited a minute after I open my eyes. I was shock when I found him in front of me, staring at me like.. like he owns me

No

"A-anong ginagawa mo dito? Pano mo nalaman kung nasan ako"

"I followed you, of course" sabi niya. Napatahimik nalang ako. Hindi ko alam kung bakit ngayon lang ako nakaramdam ng hiya sakanya

"What are you doing here anyway, sa rooftop" tanong niya

"I don't know" nakatungo kong sinabi. Bigla akong nahiya. I left him there pero hinabol parin niya ako..

Nagulat ako nang bigla niyang iangat ang baba ko. Napigil ko ang paghinga ako. I felt my cheeks red. I just hope na sana hindi niya iyon makita

"Hey, everthing is going to be alright" he said. His voice was soft. I felt my heart beat like crazy

"Im sorry if I didn't comfort you enough, kaya mas naisipan mong unakyat dito kesa makasama ako sababa" parang nag tatampo niyang sinabi. Nagulat ako

"What? No, hindi. Gusto ko lang mag pahangin.." nahihiya kong sinabi at iniwas ang tingin

"Pwede ka naman mag pahangin ng kasama ako eh. I f you just asked" pabiro niyang sinabi. I smiled a little

Pagkatapos non ay tumahimik na. Hindi ko alam ang gagawin ko. Magkaharapan parin kaming magkatayo. I know na parang gusto na niya bumaba pero I still want to stay here

"So, what now?" he asked. Iniwas ko tingin ko ng magkatinginan kami

"Ahm. Ikaw ba? Baka gusto mona bumaba. Ako gusto kopa muna dito eh" I said and started walking. Ramdam kong sumunod siya sakin

"Ano kaba. I won't let you stay here alone. Dito nalang rin muna ako" sabi niya. Tumigil na kami sa paglalakad nung may nakita kaming upuan sa tabi

"Baka hinahanap kana ng magulang mo" sabi ko sakanya at umupo. Umupo rin naman siya sa tabi ko

"Kung bababa ako. Hahanapin ka nila saakin, tas papagalitan ako kasi iniwan lang kita dito magisa" naka nguso niyang sinabi

Napaisip ako, so kung hindi siya papagalitan iiwan niya lang ako dito? Ganun ba?

"Ahh" I don't know if there is bitterness when I said that

"What?" tanong niya. Wala sa sariling napakagat labi ako

"Po?" sabi ko

Nakita konanan ang dahan dahang pagbago ng mukha niya. He looks scary all of a sudden. Tinikom ko nalang bibig ko at umiwas ng tingin

"You know you don't need to say that to me"

"Ang alin? Yung po, ba?" tumango naman siya

"O-ok"

Narinig ko siyang malalim na bumuntong hininga. Nagulat naman ako ng bigla siyang tumayo

This time ng magkatinginan kami hindi ko iniwas ang tingin ko sakanya. Ang tagal namin ginawa ng bigla niya nalang rin iiwas ang mata. Hindi ko alam pero parang nakita kong pumula ang pisnge niya. Hindi ko napansin na nakatitig na pala ako sakanya. Nang nahuli niya akong nakatitig sakanya mukha pa siyang nagulat

"Shit" rinig kong bulong niya

"Huh, bakit?" takang tanong ko

"Ah wala.." umiwas siya ng tingin

"I should be mad at you but damn if it's you, I just can't" bulong niya pero hindi ko naintindihan. Tatanongin ko sana siya ng biglang tumunog ang cellphone niya

"Hello, mom?"

"Ah ok, ok. We'll go down in a sec" sabi niya tas binaba na ang phone

"Ano sabi ni tita?" I asked

"Your father is on his way.."

—

A/N:

Hi guys!

Sorry sa super tagal na update
HAAHAHAHAHA.

Medyo nahirapan lang kasi ako dun sa part ng doctor haha buti nalang may kaibigan akong tumulong sakeeennn

HI 'RICHELLE ROCH (rosh) FERNANDEZ!' thankyou sa pagtulong sakeeen

HAHAHAHAHAHAHAA