FIDELITY

Misery

Tulala lang akong naka upo sa dulo nang kama, i was back in my room.

Tears cascading in my cheeks. Last night is my greatest nightmare. I pleaded, I sobbed, I even asked him to end my life pero hindi n'ya ginawa. Death is very easy for me yun ang sabi n'ya.

Why do i have to suffer for the things that i never did?

I need my mommy... Please take me out of here. I'm scared, I'm very scared.

A heard knocked on the door, but i couldn't find my voice. Kusang binuksan ang pintoan nang kumakatok. 

Napasiksik ako sa kama nang akala ko ay si Xander ang pumasok, but I'm wrong.

Ito yung mabait na matandang katulong na tinatawag ni Xander na nanay.

"Okay ka lang ba? Hindi ka bumaba para kumain nang agahan at pananghalian, hindi ka rin kumain nang haponan kagabi."

"I— I'm okay."

"Hindi ka okay, anong nangyari?"

Napahikbi ako, bakit ba siya nag aalala, dapat ang loyalty niya na kay Xander lang, dapat pahirapan niya rin ako.

"Sabihin mo sa akin, para kausapin ko si Xander,  sinaktan ka nanaman ba niya?"

Sana nga sinaktan n'ya na lang ako, makakaya ko pa yun kesa sa ginawa niyang pagdurog sa pagkatao ko kagabi. He took advantage of me, ginahasa niya ako, pero wala akong magawa. He is powerful at kaya niyang bilhin ang batas at isa pa sa papel asawa niya ako.

"Iwan n'yo na lang po ako."

"Ayaw mo bang kumain? Magkakasakit ka sa ginagawa mong iyan e."

Iyan naman ang gusto ni Xander ang magkasakit ako hanggang sa mamatay.

"S'ya maiwan na muna kita."

Pina-nood ko lang ang paglakas niya patungo sa pintoan pati ang paglabas niya doon. Ngunit wala pang sampon minutonnang bumalik ito at may dalang tray nang pagkain.

Instead na matuwa mas lalo pa akong kinabaha, Xander never ordered me to eat, at hindi ako pwedeng kumain hanggang hindi niya sinasab.

"Kumain ka, nangangayat ka lalo, at ang putla-putla mo pa."

"B—bawal po akong kumain hanggang hindi sinasabi ni Xander."

"Ako ang bahala, kumain ka, baba na muna aki pero babalik ako at dapat sa pagbalik ko tapos ka nang kumain."

"Thank you po."

"Fidelity.—" nanigas ako sa tinawag sa akin nang matanda. "Bakit mo inako ang kasalan na hindi mo ginawa?"

Nag angat ako nang tingin sa matanda, pitty is on her eyes. Nag baba ako nang tingin.

"Ako po si Faith, hindi ko po alam ang sinasabi n'yo."

May inilapag ito sa mesa na oinatungan niya nang tray nang pagkain.

"Nakita ko yan nang inayos ko ang mga dala mong gamit."

''Parang awa mo po, 'wag mo pong sasabihin kay Xander, sasaktan niya ang pamilya ko. O—okay lang naman ako."

"Hindi masamang tao si Xander iha, pero nawalan siya nang pamilya at dahil yun kay Faith at hindi dahil sayo, bakit mo inako ang kasalanan  na hindi mo naman ginawa? Napakabata mo pa, hindi ka pa nga nag de-dese otso."