Με μάτια τα οποία έμοιαζαν κάτι περισσότερο από καυτά και αναπνοή η οποία μετά βίας κατάφερνε να βρει τη σωστή διαδρομή για να φτάσει και να ελευθερωθεί από μέσα μου, το μοναδικό πράγμα που ήμουν ικανή να κάνω ήταν να βλέπω την Jess να έρχεται προς το τραπέζι στο οποίο εγώ και ο Stephan μόλις είχαμε προλάβει να καθίσουμε. Αυτό το οποίο προκαλούσε τη δυσκολία σε αυτή την απλή και πολύ εύκολη δραστηριότητα ήταν ο Harry ο οποίος βρισκόταν στα δεξιά της και η δική του κατεύθυνση στόχευε επίσης το τραπέζι μας. Δεν είχα ιδέα τι μπορεί να τριγυρνούσε μέσα στο κεφάλι του αλλά μπορούσα να στοιχηματίσω ότι τον διασκέδαζε πολύ παραπάνω από όσο θα παραδεχόταν ποτέ στους γύρω του, επειδή το στραβό χαμόγελο που διαγραφόταν στα χείλη του μαρτυρούσε θριαμβευτικά τις σκοτεινές σκέψεις του.
Χωρίς να καταφέρουν να περάσουν ούτε μερικά δευτερόλεπτα από την άφιξή τους, η Jess πήρε αμέσως τον λόγο. "Και εκεί που λέγαμε ότι θα περνούσαμε ένα βαρετό πρωινό μόνοι μας! Πώς και από δω πιτσουνάκια;" μόλις το σχόλιό της αφέθηκε ελεύθερο, όλοι μας είχαμε διαφορετικές αντιδράσεις. Εγώ δεν έκρυβα τον μορφασμό αηδίας που είχε φυτρώσει στο πρόσωπό μου, ο Stephan άφησε ένα πνιχτό γελάκι και τα μάτια του έδειχναν να απολαμβάνουν όλο το σκηνικό που λάμβανε χώρα στο μαγαζί του κου Benjamin και ο Harry... Ο Harry απλά κοιτούσε μπροστά τον τοίχο ο οποίος βρισκόταν δίπλα από την καρέκλα μου.
Δεν μπορούσα να διαβάσω την έκφρασή του και αυτό με δυσανασχετούσε. Ήταν θυμωμένος, χαρούμενος, ανακουφισμένος ή απλά αδιάφορος με αυτή την απρόσμενη συνάντηση; Οι πιθανότητες αμέτρητες και οι απαντήσεις άφαντες. Δεν ήθελα να του χαρίσω την ικανοποίηση πως η απουσία συναισθημάτων που εκδήλωνε με έκανε να αισθάνομαι ασήμαντη και χωρίς δεύτερη σκέψη το βλέμμα μου τοποθετήκε στην Jess, προκειμένου να απαντήσω στην πρότασή της.
"Το προηγούμενο ραντεβού μας δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ οπότε αποφασίσαμε να συναντηθούμε σήμερα. Εσείς πώς και από δω;" ήταν η σειρά μου να ρωτήσω και ευχήθηκα να μου απαντούσε πως τυχαία συναντήθηκαν και πως ο καθένας είχε έρθει με διαφορετική παρέα. Από το βλέμμα της ωστόσο προετοιμαζόμουν για μια εντελώς ανεπιθύμητη απάντηση, η οποία δεν άργησε καθόλου και να έρθει.
"Βασικά ο Harry ήταν εξαιρετικά κακόκεφος και πήρα την πρωτοβουλία να τον ξεκουνίσω λίγο..."
"Δεν έκανες καλή δουλειά πάντως." Η απάντηση του Harry, αν και ειλικρινής, μου φάνηκε αρκετά απότομη και όσο και αν με στενοχωρούσε το γεγονός πως είχε επιλέξει να περάσει το πρωινό του με την Jess μέσα από όλα τα άτομα από τα οποία είχε τη δυνατότητα να επιλέξει, δεν της άξιζε μια τέτοια αντιμετώπιση.
